نشست فعالان طنز رسانه‌ای با وزیر ارشاد؛ از قهر اسماعیل امینی تا امتناع ناصر فیض از رفتن پشت تریبون

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، اگرچه به طور طبیعی انتظار این است که در جلسه‌ای که به بهانه بزرگداشت طنزپرداز فقید کشور، مرحوم کیومرث صابری فومنی و با حضور جمعی از طنزپردازان رسانه‌ای کشور برگزار می‌شود با لطیفه و لبخند از مهمانان پذیرایی شود اما این اتفاق در جلسه دیشب نیفتاد.

در این نشست که شب گذشته (جمعه 9 اردیبهشت) به میزبانی معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و با حضور مقاماتی چون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، مدیر شبکه نسیم و مدیر مسئول روزنامه اطلاعات در محل مجتمع باغ زیبای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد، طنزپردازان حاضر در جلسه صرفاً مستمع صحبت‌های مسئولان بودند و اگر از شعرخوانی طنزآمیز رضا رفیع در دقایق پایانی جلسه چشم‌پوشی کنیم تقریباً هیچ نشانی از طنز و تبسم در جلسه به چشم نمی‌خورد.

اگرچه فرشاد مهدی پور، معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد، به عنوان میزبان در آغاز جلسه تنها به ذکر یکی دو جمله در بزرگداشت مرحوم صابری و ضرورت تقویت رسانه‌های طنز در کشور اکتفا کرد و وزیر ارشاد هم ترجیح داد که صرفا در پایان جلسه برای دقایقی کوتاه سخنرانی کند اما خاطره‌گویی و متن خوانی مبسوط غلامعلی حدادعادل کاسه صبر حاضران را لبریز کرد تا آنجا که اسماعیل امینی پس از سخنرانی حداد عادل در حرکتی اعتراض آمیز از صندلی خود برخاست و با صدایی رسا خطاب به مجری جلسه گفت: مگر ما دانش آموزیم که ما را برای شنیدن سخنرانی‌های مسئولین به اینجا دعوت کرده‌اید و اجازه حرف زدن به ما نمی‌دهید؟! امینی بلافاصله بعد از گفتن این حرف جلسه را ترک کرد و پادرمیانی چند تن از دوستان و مسئولان برگزاری جلسه هم نتوانست او را از تصمیمش برای رفتن منصرف کند.

با رفتن اسماعیل امینی، مجری مراسم که سعی داشت فضا را تلطیف کند؛ با لبخند گفت: آقای امینی از طنزپردازان ارزنده کشور هستند و این اظهارات ایشان هم از طنازی ایشان است گرچه کمی هم تلخ بود اما به جلسه برمی‌گردند.

او سپس از ناصر فیض درخواست کرد که پشت تریبون برود و برای حاضران سخنرانی و شعرخوانی کند اما فیض اعلام کرد که تمایلی برای صحبت ندارد و وقتی اصرارهای پیاپی مجری هم اثربخش واقع نشد مجری از رضا رفیع درخواست کرد که پشت تریبون برود اما او هم نپذیرفت و ضیق وقت را بهانه کرد.

احمد عربانی سومین طنزپردازی بود که از او برای رفتن به جایگاه دعوت شد. او بلافاصله درخواست مجری را اجابت کرد و وقتی پشت تریبون قرار گرفت گفت: خداوند به آقای حداد عادل قوت و قدرت بیشتری بدهد که با زبان روزه و در دقایق نزدیک به افطار، یک نامه چندین صفحه‌ای مفصل را با ذکر تمام نقطه ویرگول‌ها و پرانتزهایش این قدر با طمانینه خواند.

او در ادامه با ذکر این نکته کوتاه که در دوران فعالیتش در هفته نامه گل آقا آن قدر از مرحوم حسن حبیبی کاریکاتور کشیده بود که به قول برخی شده بود "حبیبی کش"، یاد و خاطره مرحوم حبیبی و کیومرث صابری را گرامی داشت.

بعد از صحبت‌های عربانی مجری از امید مهدی نژاد برای سخنرانی دعوت کرد.

مهدی نژاد خطاب به مجری مراسم گفت: برخلاف گفته شما حرف آقای امینی طنز نبود، جدی بود و شایسته توجه هم هست؛ حرف ما هم همین است.

مهدی نژاد در ادامه تنها به ذکر این نکته اکتفا کرد که طنز مظلوم‌ترین شاخه مطبوعات است و نیاز به توجه و البته ظرفیت نقد بیشتری از سوی مسئولان دارد.

حداد عادل در یادواره مرحوم کیومرث صابری چه گفت؟

صرف‌نظر از حواشی ایجاد شده پیرامون سخنرانی مبسوط حدادعادل و گلایه طنزپردازان نسبت به درنظر نگرفتن زمان کافی برای طرح مسائل خودشان با مدیران وزارت ارشاد، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در بزرگداشت مرحوم کیومرث صابری چیزی کم نگذاشت.

او با بیان این که من در حدود 20 سالی که از فوت مرحوم صابری گذشته فرصت نکرد‌ه‌ام بغصم را بشکنم، گفت: من گل آقا را قبل از انقلاب نمی‌شناختم اما از بچگی به طور مرتب مجله «توفیق» را می‌خواندم و با فضای طنز آن دوران آشنا هستم و خوب می‌دانم که گل‌آقا چه مزیت‌هایی بر مجلاتی چون توفیق دارد.

وی ادامه داد: بعد از انقلاب گل آقا را در دفتر حضرت آقا (در دوران ریاست جمهوری ایشان) می‌دیدم و چون مرحوم صابری با مجیدِ شهیدِ ما دوست بود، خیلی زود با همدیگر اخت شدیم و من گاهی با اسم مستعار «مکتب‌دار» برای گل‌آقا سوژه و مطلب طنز می‌فرستادم که منتشر می‌شد اما کسی نمی‌دانست «مکتب‌دار» کیست.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در ادامه با ذکر خاطره‌ای از سوابق دوستی‌اش با مرحوم صابری یادآور شد: من طناز نیستم اما یک بار در ستون «قلم رنجه» روزنامه جام جم مطلب کوتاهی نوشتم به این مضمون که هرکس بلد باشد خوب بخندد، می‌تواند خوب هم گریه کند چون گریه و خنده از یک جا سرچشمه می‌گیرند. من این مطلب را برای صابری فرستادم و گفتم اگر قرار باشد این نوشته یک خواننده داشته باشد، آن خواننده تویی. مرحوم صابری هم چند روز بعد یک نامه مفصلی برایم نوشت که به گمان من اگر قرار باشد روزی کتابی درباره مرحوم صابری نوشته شود این نامه به عنوان یک سند می‌تواند سیر فکری او را روشن کند.

حدادعادل در ادامه، نامه مرحوم صابری را با ذکر تمامی جزئیات نگارشی برای حاضران قرائت کرد و در پایان با بیان این که حضورش در این جلسه برای ادای احترام به مرحوم صابری بوده و او خود میزبان جلسه‌ای دیگر در جایی دیگر است، جلسه را ترک کرد.

موافقت وزیر ارشاد با برگزاری جشنواره و جایزه‌ای به نام گل آقا

محمدمهدی اسماعیلی، آخرین سخنران جلسه دیشب بود که برای دقایقی کوتاه با حاضران در جلسه سخن گفت.

وی با قدردانی از برگزاری یادواره زندیاد کیومرث صابری فومنی و حضور برخی از طنزپردازان کشور در این مراسم تاکید کرد: برای انتقال مشکلات جامعه و وضعیت فعلی آن، زبان طنز زبانی گویا و رساست و مرحوم صابری به درستی این نکته را دریافته بود و از ظرفیت‌های طنز برای طرح مشکلات اجتماعی و ارائه راهکار به مسئولان استفاده می‌کرد.

وی با تأکید بر ضرورت و اهمیت استفاده از زبان طنز در مطبوعات یادآور شد: ما در جامعه ای زندگی می‌کنیم که کم و بیش با مشکلاتی روبروست و به نظر می‌رسد که با به خدمت گرفتن زبان طنز می‌توان مسائل کشور را به گونه‌ای مطرح کرد که در جان و روح مخاطب بنشیند.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی همچنین عنوان کرد: ما این آمادگی را داریم که با کمک دست اندرکاران مربوطه در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، زمینه‌سازی و بسترآفرینی مناسبی برای معرفی هرچه بیشتر این طنزپرداز فقید کشور فراهم کنیم.

وی با اشاره به پیشنهاد برخی از طنزپردازان کشور مبنی بر تعریف جشنواره و جایزه‌ای به نام گل آقا، ضمن موافقت با برگزاری چنین رویدادی تاکید کرد: به نظر می‌رسد برگزاری جشنواره‌ای با نام و یاد آن عزیز فقید، می‌تواند در معرفی بیشتر این طنزپرداز به مردم و همچنین ارتقاء و بلکه احیای طنز رسانه‌ای نجیب، نافذ و راهگشا در کشور کمک کند.

اسماعیلی در پایان خاطرنشان کرد: ما در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این آمادگی را داریم که در معرفی بیشتر عزیزانی که در مسیر اعتلای هنر در کشور تلاش کرده‌اند، اقدامات لازم را انجام دهیم. انشاءالله با همکاری همه بخش‌های مختلف در دستگاه‌های مسئول در حوزه فرهنگ و هنر بتوانیم بار دیگر موضوع طنز را از این انزوایی که امروزه در آن گرفتار شده است، خارج کنیم. بار دیگر از حضور یکایک شما عزیزان و اصحاب طنز و شاعران گرانقدر در این نشست صمیمانه تشکر می‌کنم.