هدیه دقیقه 90 همسایگان به ایران؛ پول های ناخواسته راهی تهران می‌شود
ترانزیت ریلی یکی از ارکان حیاتی توسعه اقتصادی است، زیرا امکان جابه‌جایی حجم بالای کالاها با هزینه کمتر نسبت به حمل‌ونقل جاده‌ای را فراهم می‌کند. دولت ایران با توجه به حجم واردات و صادرات، می‌تواند از طریق سرمایه‌گذاری در خطوط ریلی و بهبود زیرساخت‌ها، هزینه حمل کالا را کاهش دهد و در نتیجه فشار بر تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان داخلی کمتر شود. این امر همچنین مزیت رقابتی برای کالاهای ایرانی...
- فهرست محتوا
- منافع امنیتی، زیست‌محیطی و توسعه صنعتی
- ترانزیت ریلی از مرزهای ایران به 7 میلیون تن می‌رسد
بهبود شبکه ریلی کشور امکان بهره‌برداری بهتر از کریدورهای بین‌المللی را فراهم می‌کند. مسیرهای ریلی ایران، به‌ویژه در اتصال به کشورهای همسایه و مسیرهای ترانزیتی جنوب به شمال و شرق به غرب، می‌توانند نقش مهمی در جریان کالاهای ترانزیتی منطقه ایفا کنند. این موضوع نه‌تنها درآمدهای دولت از محل عوارض و تعرفه‌های ترانزیتی را افزایش می‌دهد، بلکه به ایجاد روابط اقتصادی پایدار با کشورهای همسایه کمک می‌کند.
ترانزیت ریلی نسبت به جاده‌ای از نظر امنیتی برتری دارد، زیرا مسیرهای ریلی کمتر در معرض تصادف و سرقت هستند و مدیریت آن‌ها آسان‌تر است. همچنین تمرکز حمل‌ونقل در خطوط مشخص، امکان نظارت دقیق و کنترل بهتر کالاها را فراهم می‌کند و ریسک‌های مرتبط با قاچاق یا تأخیر در ترانزیت را کاهش می‌دهد.
از منظر زیست‌محیطی، انتقال کالاها از طریق ریل موجب کاهش مصرف سوخت و کاهش انتشار آلاینده‌ها می‌شود که با اهداف توسعه پایدار و تعهدات بین‌المللی سازگار است. این مزیت می‌تواند به بهبود تصویر بین‌المللی ایران کمک کند و فرصت‌های سرمایه‌گذاری خارجی را افزایش دهد.
منافع امنیتی، زیست‌محیطی و توسعه صنعتی
توسعه ترانزیت ریلی همچنین موجب رشد صنعتی مناطق مختلف کشور می‌شود. با دسترسی به خطوط ریلی، تولیدکنندگان داخلی می‌توانند مواد اولیه و محصولات خود را سریع‌تر و ارزان‌تر جابه‌جا کنند، کارخانه‌ها و شهرک‌های صنعتی به خطوط ریلی متصل شوند و فرصت‌های شغلی بیشتری ایجاد گردد.
یکی دیگر از منافع ترانزیت ریلی، افزایش ثبات در قیمت کالاهاست. حمل سریع و با هزینه کمتر، جریان کالا را در داخل و خارج کشور تضمین می‌کند و از نوسانات شدید قیمت ناشی از تأخیر در جابه‌جایی جلوگیری می‌نماید. این مسئله به ویژه در کالاهای اساسی و مواد اولیه صنعتی اهمیت حیاتی دارد.
در نهایت، ترانزیت ریلی می‌تواند به کاهش وابستگی ایران به مسیرهای جاده‌ای پرهزینه و پرترافیک کمک کند. این استقلال نسبی در حمل‌ونقل، انعطاف‌پذیری اقتصادی بیشتری برای دولت فراهم می‌کند و امکان مدیریت بهتر بحران‌ها و تحریم‌ها را نیز افزایش می‌دهد.
ترانزیت ریلی از مرزهای ایران به 7 میلیون تن می‌رسد
مدیرعامل راه آهن جمهوری اسلامی ایران از برنامه‌ریزی برای افزایش چشمگیر ترانزیت ریلی از مرزهای ایران خبر داد و گفت: توافقات اولیه در کمیسیون مشترک ایران و ترکمنستان برای ارتقای ظرفیت جابجایی بار از سه نقطه مرزی ایران به 6 تا 7 میلیون تن در سال انجام شده است.
جبار ذاکری در حاشیه بازدید از ایستگاه راه آهن اینچه‌برون با حضور مامت آکمامدوف وزیر حمل‌ونقل ریلی ترکمنستان گفت: این هدف در قالب برنامه‌های کوتاه‌مدت میان‌مدت و بلندمدت با رفع چالش‌ها و تکمیل زیرساخت‌های ریلی در دو کشور محقق خواهد شد.
وی با اشاره به تمرکز ویژه بر ایستگاه اینچه‌برون گفت: ظرفیت حمل بار این خط از حدود 600 هزار تن در سال به یک میلیون تن تا یک سال آینده افزایش می‌یابد که با تکمیل زیرساخت‌ها، این ظرفیت می‌تواند تا سه میلیون تن در سال ارتقا یابد.
ذاکری تصریح کرد: برخی موانع داخلی با هم‌افزایی دستگاه‌ها و شرکت‌های ایرانی در حال رفع است و ترکمنستان نیز متعهد به حل مشکلات زیرساختی خود شده است که این همکاری‌های بین‌المللی اینچه‌برون را به قطب کلیدی در کریدور ریلی ایران - ترکمنستان - قزاقستان تبدیل خواهد کرد.
وی تأکید کرد: تکمیل زیرساخت‌های اینچه‌برون و افزایش ظرفیت ترانزیت ریلی از مرزهای ایران فرصت‌های اقتصادی بی‌شماری برای منطقه ایجاد می‌کند که این تحول، جایگاه ایران را به‌عنوان پلی مستحکم بین آسیای میانه و خلیج‌فارس در شبکه تجارت جهانی تثبیت خواهد کرد.
