هوگو چاوز شیلی؛ کابوس جدید تل‌آویو در آمریکای جنوبی؟
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، چند روز پیش با اعلام نتایج دور دوم انتخابات ریاست جمهوری شیلی مشخص شد که «گابریل بوریچ» جوان 35 ساله و چپ‌گرا توانسته بر رقیب راست‌گرای خود پیروز شود. بوریچ چپ‌گرا و رهبر سابق اتحادیه دانشجویی شیلی در انتخابات ریاست جمهوری 56 درصد آرا را کسب کرد و «خوزه آنتونیو کاست» رقیب راست‌گرا و 55 ساله او 44 درصد آرا را از آن خود کرده بود. روزنامه رأی الیوم با انتشار یادداشتی از نگرانی شدید تل آویو از انتخاب گابریل بوریچ به عنوان رئیس جمهور جدید شیلی خبر داد و نوشت که وی یکی از حامیان سرسخت فلسطین و جنبش بایکوت (BDS) رژیم صهیونیستی است به همین دلیل پیروزی او در انتخابات ریاست‌جمهوری شیلی، خبر بدی برای اسرائیل بود، زیرا این امر نشانگر مدلی برای تعمیم «نفرت جهانی از اسرائیل» و هشداری در مورد آن‌چه ممکن است در آینده در آمریکای شمالی اتفاق بیفتد، است. ضمن این‌که، این پیروزی نشان می‌دهد که مسئله فلسطین در دیدگاه جهانی بسیار محوری شده است. امری که در تبلیغات و فعالیت‌های انتخاباتی بوریچ نیز مشهود بود. در این یادداشت از بوریچ به عنوان «هوگو چاوز 2021» یاد شده و آمده است که شماری از تحلیلگران و متخصصان اسرائیلی نسبت به خطر انتخاب بوریچ و پیامد‌های انتخاب او برای بر رژیم صهیونیستی هشدار داده بودند. با توجه به مواضع اعلام شده بوریچ و متهم کردن اسرائیل به نسل‌کشی، باید تاکید کرد که ارزیابی‌ها در تل آویو نشان می‌دهد که موضوع تنها به فلسطینی‌ها مربوط نمی‌شود، بلکه اساسا کاملا ضد اسرائیلی است. این چیزی است که در روزنامه صهیونیستی «اسرائیل هیوم» ذکر شده و آمده است که شاید توضیح قابل قبول اسرائیل در خصوص مواضع اتخاذی بوریچ این باشد که این موضع‌گیری تحت تاثیر وجود صد‌ها هزار عرب و فلسطینی در شیلی است. به عنوان مثال، «أمنون لورد» نویسنده روزنامه اسرائیل هیوم در این‌باره طی یادداشتی نوشت: «پیروزی بوریچ خبر بدی برای اسرائیل محسوب می‌شود، زیرا چپ رادیکال در آمریکای جنوبی خود را دشمن یهودیان و آن‌ها را خدمتگزار امپریالیسم اسرائیلی می‌داند. با گذشت سالها، کشور‌های آمریکای جنوبی ضد اسرائیل شده‌اند و شعار‌هایی مبنی بر این‌که اسرائیل سیاست آپارتایدی را در قبال فلسطینی‌ها دنبال می‌کند را مطرح می‌کنند که به نوعی تلاقی منافع بین خشونت و افراط‌گرایی ایدئولوژیک از طریق کشور‌های کوبا، نیکاراگوئه و ونزوئلا است». به اعتقاد این نویسنده صهیونیست، «سیاست چپ‌گرای غالب در کشور‌های آمریکای لاتین باعث می‌شود که دانشجویان یهودی با سری که همواره پایین است، در اکثر دانشگاه‌ها سرگردان شوند، بدون این‌که جرئت کنند خود را یهودی معرفی کنند یا رویداد‌ها و فعالیت‌هایی اسرائیلی را سازماندهی کنند. شواهد نامحدودی از این موضوع وجود دارد. این فضای [ضد اسرائیلی] در طول جنگ اخیر غزه افزایش یافته است..». در همین راستا، رسانه‌های عبری به نقل از منابع معتبر در تل آویو اعلام می‌کنند که مواضع رئیس جمهور جدید شیلی که کار خود را از 22 مارس آینده آغاز می‌کند، خصمانه با اسرائیل است و به گفته این منابع، این امر موجب ایجاد نگرانی و ترس در جامعه یهودی شیلی می‌شود. در ادامه یادداشت رأی الیوم آمده است: درست است که محافل سیاسی اسرائیل از تحولات سیاسی اخیر در شیلی برآشفته اند، اما در عین حال سعی دارند شرایط ضدیهودی آن‌جا را اغراق آمیز جلوه دهند تا شاید یک سیاست اولیه باج خواهی نسبت به رئیس جمهور پیروز شیلی انجام دهند و این کار را با اغراق در مورد درد و رنج یهودیان و گسترش پدیده یهود ستیزی و آنتی سمیتیزم که محصول گسترش فعالیت چپ رادیکال در آمریکایی جنوبی است انجام می‌دهند. بر این اساس، در عین حال، محافل تصمیم‌گیری در تل آویو معتقدند که پیروزی بوریچ در شیلی یک فرصت طلایی برای جنبش جهانی BDS است که این پیروزی را خط تولید موفقی برای کار و فعالیت خود می‌بیند و اسرائیل را تجسم یک پدیده سمی می‌داند و میان یهودیان و اسرائیل تفاوت قائل است و نگاهی بدبینانه و منفی به اسرائیل دارد. در بخش پایانی این یادداشت آمده است که نتیجه ارزیابی اسراییل از پیروزی بوریچ در شیلی در دعوت به توجه زودهنگام به احتمال غلبه این پیروزی و تعمیم آن در سایر کشور‌ها نهفته است و گفته می‌شود که این امر، تنها به کشور‌های آمریکای جنوبی محدود نمی‌شود، بلکه در صورت پیشروی، دامنه آن به آمریکای شمالی و ایالات متحده و کانادا، جایی که حمایت تاریخی از دولت اشغالگر صهیونیست وجود دارد، خواهد رسدی. این امر مستلزم واکنش سریع برای توقف این روند علیه تل‌آویو آن هم در بحبوحه گسترش پدیده‌های مشابه آن در قاره اروپا است.