وطن بدون «السفیر» و السفیر بدون «طلال سلمان» / برای درگذشت چهره روزنامه نگاری لبنان
آنگاه یادداشتی با عنوان «وطن بدون السفیر»، برگرفته از تیتر نسختِ آخرین شماره روزنامهاش که اینجانب به همین مناسبت و در دیماه 1395 نوشته بودم را نشانش دادم. به نشان سپاس، شانههایم را با دستان لرزانش فشرد؛ آهی کشیدیم و بعد هم عکسی و به امید دیداری دوباره...!
"عباس خامهیار" رایزن سابق فرهنگی ایران در لبنان در واکنش به درگذشت طلال سلمان بنیانگذار و سردبیر روزنامه السفیر لبنان نوشت:
طلال سلمان، بنیانگذار و سردبیر روزنامه پُر آوازه «السفیر»، ادیبی سرشناس و چهرهای ماندگار و از نوادر روزنامهنگاران فرهیخته تاریخ معاصر جهان عرب به شمار میرفت. به گرمی و با رویی گشاده در منزلش به استقبالمان آمد. دیدار صمیمانهای بود و از هر مطلبی سخنی به میان آمد.
به گزارش ایکنا، عباس خامهیار، رایزن سابق فرهنگی ایران در لبنان در یادداشتی به مناسبت درگذشت طلال سلیمان نویسنده و روزنامهنگار سرشناس جهان عرب آورده است: طلال سلمان، مؤسس روزنامه السفیر به عنوان یکی از معروفترین و بزرگترین روزنامههای جهان عرب، در سن 85 سالگی چشم از جهان فروبست. درگذشتی که برای جهان عرب و دنیای روزنامهنگاری بسی سنگین و تلخ بود. از اینرو و برای پاسداشت نام و یاد آن انسان خوشفکر، پاکسیرت و شجاع، شرح مختصری از دیدار مدتی پیشم با وی در شهر شمسطار واقع در استان بقاع را به رشته تحریر درمیآورم. شمسطار زادگاه طلال سلمان و این دیدار، آخرین ملاقات من با او بود. در ادامه نیز به نشر عمومی یادداشت پیشینم درباره تعطیلی روزنامه «السفیر» میپردازم.
آخرین دیدار...
در سفر به لبنان، فرصت حضور در استان بقاع و شهر شمسطار را غنیمت شمردم و به دیدار دوست دیرینهام «طلال سلمان» رفتم. حدس زدم که ایشان هم بر اساس سنتی دیرینه همچون سایر لبنانیها، بیروت را ترک و تعطیلات آخر هفته را در زادگاهش میگذارند.
طلال سلمان، بنیانگذار و سردبیر روزنامه پُر آوازه «السفیر»، ادیبی سرشناس و چهرهای ماندگار و از نوادر روزنامهنگاران فرهیخته تاریخ معاصر جهان عرب به شمار میرفت. به گرمی و با رویی گشاده در منزلش به استقبالمان آمد. دیدار صمیمانهای بود و از هر مطلبی سخنی به میان آمد.
به محض ورودمان، سخنش را از خاطرات دیدارش و مصاحبه اختصاصی السفیر با امام خمینی (ره) در نوفللوشاتو آغاز کرد و اینکه حضرتش چگونه ایستاده و با احترام از وی استقبال کرد...! و نیز از حضورش در تهران در روزهای نخست پیروزی و مصاحبهاش با چهل شخصیت انقلاب از جمله شهید بهشتی و مرحوم طالقانی سخن گفت و از ورود نخستین هیئت فلسطینی به تهران به سرپرستی «هانی الحسن»، نخستین سفیر فلسطین در ایران و استقبال اسطورهای ایرانیان از هیئت...
درباره هوشمندی قدرتمندانه جمهوری اسلامی در مواجهه با تحولات کنونی منطقه به نکاتی اشاره کرد؛ و نیز از نگاه خوشبینانهاش به تحولات دنیای اسلام، بهرغم شرایط دشوار کنونی. از اعتقادش گفت به اینکه: این «امت» متولد شده تا زنده بماند و حضور اعتراضآمیز سه ماهه ملتها در خیابانهای الجزایر، سودان و... را دلیل زندهای بر این ادعا دانست. از یمن قهرمان و سرافراز نیز تمجید کرد که مهاجمان را مفتضحانه شکست خواهد داد.
و بالاخره از درد و اندوه خاموش شدن صدا و تعطیلی روزنامهاش گفت که عنوان «صدای کسانی که صدا ندارند» را بر دوش میکشید؛ آنهم پس از 42 سال قلم فرسایی و انتشار مستمر...
«... تصمیم سختی بود؛ نه فقط من! که برای همه لبنانیها غمبار و اندوهناک بود». این آخرین جمله طلال سلمان پیش از خداحافطی بود.
آنگاه یادداشتی با عنوان «وطن بدون السفیر»، برگرفته از تیتر نسختِ آخرین شماره روزنامهاش که اینجانب به همین مناسبت و در دیماه 1395 نوشته بودم را نشانش دادم. به نشان سپاس، شانههایم را با دستان لرزانش فشرد؛ آهی کشیدیم و بعد هم عکسی و به امید دیداری دوباره...!
دیداری که ممکن نشد...
کانال عصر ایران در تلگرام تماشاخانه