وقتی به روز بودن با برهنگی مخرج مشترک پیدا میکند!/ فقر شدید کرمانشاه در طراحی مد و لباس
عدهای مدرن و به روز بودن را برهنه شدن معنی کردهاند؛ حال آنکه انتخاب نوع پوشش، ارتباط عمیقی با نوع باورها و فرهنگ افراد دارد و طبیعی است که جامعه متمدن ایرانی که از دیرباز برای پوشش اهمیت زیادی قائل بوده، پوشش خارج از عرف عدهای را نپذیرد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از مرصادنیوز، شاید ده سال پیش نداشتن دکمه برای مانتو یا پوشیدن شلوارهای پاره پاره شوخی مسخرهای بود و حتی به ذهن هم خطور نمیکرد اما امروز این لباسها به وفور به چشم میآید. اگر 10 سال پیش فردی صحبت از روسری با یک وجب طول و عرض میکرد حرف عجیبی به نظر میرسید اما امروز این هم عادی شده است!
البته نه تنها پوشش بانوان بلکه پوشش آقایان هم دستخوش تغییر شده است. شلوارهایی چسب و کوتاه که پیشتر خبری از این نوع لباس پوشیدن نبود.
جالب این جاست وقتی از همین افراد درباره انتخاب پوششان سوال میپرسیم میگویند مد است! و جامعه تغییر کرده!
اما آیا مرز این نوع پوشش با برهنگی چه میزان است؟ آیا برهنگی را می توان "تغییر" و "مد" نامید؟ آن هم از نوع مثبتش یا نه فقط یک ضد فرهنگ است!
هر چند استفاده کنندگان از این نوع پوشش یک سر ماجرای بدحجابی و بیحجابی هستند اما متولیان تولید و توزیع و واردات پوشاک هم باید پاسخگو باشند! آِیا اصلا بر این حوزه نظارتی هست؟ اگر هست چرا امروز آنچه را که در خیابانها و برتن افراد میبینیم متفاوت با فرهنگ غنی ایرانی و اسلامی است؟
مریم اکبری 42 ساله که خود خیاط است و پوشش متعارفی هم دارد، میگوید: خیاطی را از سن 25سالگی شروع کرده و تقریبا 32 سالگی در این حرفه به مهارت کامل دست یافتم.
وقتی از خانم اکبری درباره اینکه نوع لباسها چقدر تغییر کرده سوال کردم، پاسخ داد: قبلا وقتی خانم یا دانش آموزی می آمد تا برایش مانتو و شلوار بدوزم دقیقا به یاد دارم اکثرشان می گفتند مانتو بلند باشد یا تا روی زانو؛ دکمه بخورد، آستینش به اندازه باشد اما صادقانه بگویم در سال های اخیر به ندرت مشتریانی می آیند که بخواهند برایشان اینجور مانتو بدوزیم.
وی افزود: نه اینکه سفارش نداشته باشیم؛ داریم اما سلیقه ها و درخواست ها متفاوت شده است. الان هر خانمی می آید یا هر دختر خانم و محصلی با مادرش می آید عموما مانتوها را کوتاه میخواهند، با آستین کوتاه و یا چاک دار. بیشتر افراد هم غیر از محصلها می گویند جلوی مانتو باز باشد و دکمه نخورد.
مریم گفت: حتی بیشتر اوقات میخواهند از پارچههای نازک برای بیشتر قسمت های مانتو استفاده کنیم. خلاصه سفارشها با گذشته فرق کرده است؛ دوخت لباس های مجلسی و حتی سفارش لباس عقد و عروسی هم متفاوت شده و سلیقه ها تغییر کرده و چندان پوشیده نیست. ما هم سعی می کنیم هر آنچه خواست مشتری است برایش انجام دهیم تا راضی باشند.
از این خیاط جوان در خصوص پوشش خودش پرسیدم که چرا مانتوی خودتان بلند است و از مانتو جلو باز استفاده نمیکنید؟ پاسخ داد: ما اینطور بزرگ شدهایم. عقبه همسرم و خانوادهام این است. البته خودم هم دوست ندارم مانتویی بپوشم که دم به دقیقه دستم به آن باشد که باز نشود. مانتو دکمهدار برای من بهترین حالت است. لباس های مهمانی هم ممتنوع و رنگی است اما سعی میکنم پوشیده باشد.
در همین لحظه مشتری خانم اکبری جلو می آید؛ دختری جوان میگوید 23 سال دارد و لباس مجلسی سفارش داده برای عقد خواهرش. وقتی درباره لباسش بیشتر میپرسم میگوید: خانم! جامعه تغییر کرده است. میشود به نظر شما لباسهای صد سال پیش را بپوشیم؟! الان در خانواده ما به سر نکردن روسری یا پوشیدن لباس راحت کاملا عادی شده است! مگر آدم چند سال جوان است و چقد عمر میکند که بخواهد سخت بگیرد؟ خانواده خود من با پوششم مشکلی ندارند. مادرم و خواهران من هم لباس پوشیدنشان شبیه هم است. سپس با خنده و شوخی میگوید آدم نمی شود که با چادر سیاه برود مراسم عروسی!
از خیاطی خانم اکبری که بیرون میآیم سراغ خیاطی دیگری میروم که رویش نوشته "مردانهدوز". احوال پرسی میکنم. یک دقیقه ای منتظر می مانم تا لباسی که زیر چرخ است را کنار بگذارد. از او میپرسم چه چیزهایی میدوزید؟ مرد 58 ساله با موی سفیدش میگوید عموما شلوارهای پارچهای با پیراهن. به او گفتم شلوارهایی که بعضی جاهایش تیکه باشد چه، می دوزید؟ متوجه نمی شود چند بار تکرار می کنم تا بالاخره میگوید: نه؛ شلوارهای پاره پای پسرها و دخترها دیدهام و نمیدانم این شلوار دیگر چه صیغه ای است؟! زمان ما اگر پایمان بیرون بود و کسی میدید عین بی آبرویی بود ولی الان جوانها میپوشند!
از او پرسیدم جوانها هم به شما سفارش میدهند در پاسخ گفت: نه بیشتر افراد سن بالا و کارمندان مشتری ما هستند. جوانها که لباس هایشان را حاضری میگیرند. البته بیشتر اوقات برای ترمیم لباس میآیند. مثلا تیشرت یا شلواری پاره شده میگویند برایمان چرخش کن ولی اینکه بیایند لباسی را سفارش بدهند یا پارچه ای بیاورند نه؛ چون چیزهایی که مد نظر آنهاست را من بلد نیستم بدوزم! من وقتی پیش استادم شاگرد خیاط بودم به من لباس دوختن را یاد داد نه پیراهن پاره و شلوار پاره پاره!
او گفت: تعداد مشتریان نسبت به قبل کمتر شده چون مردم بیشتر حاضری میخرند. مغازه ها و پاساژها هم پر از لباسهای مد روز شده است.
تولیدهایی با تولیدات متضاد اما پر طرفدار
خیاطان یکی از تولیدهای شهر کرمانشاه که در زمینه تهیه البسه زنانه مشغول کار است، میگویند: طبق سفارشات هر هفته یا هر ماه نوع محصول تولیدیشان متفاوت است. یک بار مانتو، یک بار پیراهن، نزدیک فصل مدرسه مانتو مدرسهای.
وقتی از آنها درباره میزان پوشیدگی لباسها می پرسم، میگویند: سلیقه و نیاز متفاوت شده است ما خیلی از اوقات فروشگاهی گفته از فلان مدل برایمان تولید کن چون مشتری آن مد زیاد است و گاهی هم گفته فلان تولید را کمتر بزن چون فروش نمیرود. خب آدم عاقل کاری را تولید می کند و پارچه اش را زیر چرخ می برد که مشتری داشته باشد اما رنگهای شادتر در بازار خوب فروش میرود؛ مدلهای پوشیده نه اینکه فروش نرود اما آنطور که فروشندگان میگویند با بدبختی فروش میرود و مشتری کمتری دارد. آخر سر هم فروشندگان مجبور میشوند تخفیف روی اجناس بگذارند.
مدلها را از ماهوارهها و سریالهای خارجی میگیرند یا پیجهای اینستاگرام
سراغ یکی از خیاط ها در محله الهیه کرمانشاه میروم. خانم حسنی این بانوی طراح و خیاط که رشته تحصیلیاش هم طراحی دوخت بوده، گفت: واقعاً سلیقهها فرق کرده؛ الان مشتریهای من مدل می آورند که برایشان بدوزم. مدلها را عموما از ماهواره و سریال های خارجی یا پیج های اینستاگرام تهیه می کنند.
وی افزود: باید بپذیریم که مدل لباسهایی که میآورند خیلی از اوقات واقعاً زیباست و بسیار وقت میگذارم تا بتوانم به تمیزی مدل لباس را برایشان تهیه کنم.
این خیاط گفت: نباید به مردم خورده بگیریم؛ واقعاً مشکل از داخل کشور است. در داخل کشور ما، سوزن دوزی جنوب کشور و پارچههای رنگارنگ استانهای غربی را داریم. اما تولیدکنندگان و به خصوص طراحان مد چقدر تلاش کردهاند تا لباس ها و پوشش هایی برگرفته از داشته های ایرانی به جامعه عرضه کنند.
وی ادامه داد: سال های سال تولیدات کشور در عرصه مد و پوشاک البته در گذشته یکنواخت بود و همین باعث شد پای لباسهای دیگر به کشور باز شود. بعد از آن که تولیدکنندگان و طراحان مد به خودشان آمدند و کار کردند تا مردم را جذب کنند، دیگر فضا فرق کرده بود و بازار به دست طراحان و وارد کنندگان پوشاک خارجی افتاده است.
حسنی بیان داشت: آنها که نمیآیند ببینند دین ما چه گفته تا بر طبق دین و فرهنگ کهن ایران زمین برایمان طراحی کنند! فقط میدانم ای کاش ما در کشور کمیتهای یا سازمانی به عنوان معرفی و عرضه لباس ایرانی داشتیم.
این خیاط کرمانشاهی افزود: همین سوزن دوزی جنوب کشور فوقالعاده زیباست. اگر اصولی وارد لباس ایرانی شود بسیار پرطرفدار است. هر چند که در دو سه سال اخیر این اتفاق توسط برخی طراحان اتفاق افتاده اما باید گفت لازم بوده ولی کافی نبوده است.
حسنی خاطر نشان کرد: وقتی ما در کشور و استان خودمان کار نکنیم نتیجه اش میشود اینکه دشمنان در قالب تهاجم فرهنگی و خیلی بیسروصدا با تغییر ذهنیت جوانها پوششهایشان را هم عوض میکنند. الان من برخی از تولیدیها را میشناسم که تولیدشان خوب است اما برای اینکه فروش برود مارک خارجی بر آنها می زنند. مقصر هم نیستند چون دشمنان با کار فرهنگی برای جوانان ما اینطور حا انداخته اند که مد خارجی، پوشش خارجی و جنس خارجی خوب است نه ایرانی به نظر من عرصه طراحی و تولید پوشاک ومد در کشور باید سامان دهی بشود.
از اینکه به عرصه حجاب و عفاف کمک میکنیم خوشحالیم
رشیدی، مسئول یک کارگاه خیاطی نیز میگوید: الان ما در ماه حدود 1500 چادر، 1500 ساق دست و 200 تا لباس زنانه میدوزیم. محصولات را هم به فرشگاههایی در بازار کرمانشاه و بازار مسکن میدهیم و خداراشکر در زمینه ملزومات حجاب بانوان کار میکنیم. رشیدی مسئول این کارگاه خیاطی گفت: تمام تولیدات کارگاه بر اساس پوشش اسلامی است ما خانم ها اینجا هم کار می کنیم و درآمدی داریم هم اینکه خوشحالیم که کمک می کنیم به ترویج حجاب و عفاف در استان، مشتری ملزومات حجاب کم شده اما هستند افرادی که هنوز دغدغه حجاب را دارند.
حجاب قدمتی دیرینه در فرهنگ ایران زمین دارد و اتفاقاً مخصوص طبقه بزرگزادگان بوده است
خسروی کارشناس مسایل اجتماعی در این خصوص اظهار داشت: پوشش و حجاب مربوط به الان نیست. همان طور که رهبر معظم انقلاب هم بارها در سخنان خود اشاره داشته اند اگر ما آثار به جا مانده از اقوام در دوره های تاریخی همچون اشکانیان و ساسانیان را بررسی کنیم متوجه می شویم بانوان حجاب داشته اند و جالب این است حجاب برای طبقه اشراف و بزرگ زادگان بوده که با ظهور اسلام این نابرابری از بین رفت و گفتند همه پوشش مناسب داشته باشند چرا که همه کرامت واحترام دارند. وی افزود: پوشش مناسب چه برای زن و چه برای مرد یک فضیلت اجتماعی است و هیچ مانعی برای موفقیت نیست الان شما اخبار را پیگیری کنید ما در استان کرمانشاه صدها دختر ورزشکار داریم که در میادین بین المللی مقام آور بوده اند و همه اینها با پوشش و حجاب در میادین حاضر شده اند و حجاب مانع موفقیت آنان نشده است.
خسروی با اشاره به اینکه دشمن با سلام تهاجم فرهنگی به دنبال صدمه زدن به فرهنگ اصیل ایرانی و اسلامی است گفت: هم مسئولان و هم خانواده ها باید نسبت به این موضوع حساس باشند و برایش برنامه داشته باشند هر گونه غفلتی به ضرر جامعه خواهد بود و تاوان سنگینی دارد.
وی بیان داشت: من بارها عنوان کرده ام در جلسات و نشستها که از سوی دستگاه هایی که میتوانند مرتبط باشند باید حوزه مد پوشاک و لباس سروسامانی بگیرد و از این آشفتگی خارج شود.
ما در استان کرمانشاه حتی یک طراح لباس به معنای واقعی نداریم
حسین بیات رئیس اتحادیه فروشندگان پوشاک کرمانشاه نیز در گفتگو با خبرنگار مرصاد نیوز با اشاره به اینکه در کرمانشاه 2500 فروشنده پوشاک با پروانه مشغول فعالیت هستند گفت: مستاجر بودن، کمبود درآمد و نبود سرمایه از مشکلات فروشندگان پوشاک است.
بیات در پاسخ به سامان دهی طراحی و مد در حوزه پوشاک بانوان گفت: سازمان تبلیغات اسلامی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که در این زمینه باید پیشرو باشند و صاحب برنامه اما متاسفانه کنار ایستاده اند و کاری نمی کنند، دیگر ما چه انتظاری برای سامان دهی مد و پوشاک می توانیم داشته باشیم.
وی افزود: تمام ژورنال ها و مدل های لباس در کشورهای دیگر طراحی و وارد ایران می شود ما در کشور طراحان مد ولباس نداریم چه برسد به استان کرمانشاه.
وی تصریح کرد: عموم طراحی لباس ها نیز توسط ترکیه، چین و برخی کشورهای اروپایی انجام می شود.
رئیس اتحادیه فروشندگان پوشاک کرمانشاه و عضو هیات رئیسه اتاق اصناف کرمانشاه عنوان کرد: 90 درصد جنس پوشاک کشور از پارچه های وارداتی و خارجی است این یک واقعیت است که نباید آن را کتمان کنیم ما در بخش پوشاک زنانه کارخانه تولید پارچه آنچنان مطرحی نداریم.
بیات با بیان اینکه طراحی و مدل پردازی در کشور ایران وجود ندارد تصریح کرد: وقتی ما در زمینه طراحی کاری انجام نمی دهم و عملا فعالیت صفر است خوب مسلم است بازار را طراحان خارجی به دست می گیرند.
رئیس اتحادیه فروشندگان پوشاک کرمانشاه گفت: چندین سال قبل در کشور اقدامی صورت گرفت و مانتو و چادرهای ملی طراحی شد مورد استقبال قرار گرفت دربازار اما بعد از مدت کوتاهی متاسفانه کار رها شد.
بیات با اشاره به اینکه ذائقه مشتری و فرهنگ مردم تغییر کرده افزود: متناسب با این تغییر پوشش هم تغییر می کند اما این تغییر را باید طراحان داخلی جهت بدهند.
وی افزود: در کنار تولید کننده باید به توزیع کننده نیز اهمیت بدهند چرا که توزیع کننده است که محصول را به دست مشتری می رساند اما متاسفانه در کنار بی توجهی به تولید کننده توزیع کنندگان هم کلا نادیده گرفته شده اند و همه اینها نتیجه ش میشود آسیب به این صنف.
بیات خاطر نشان کرد: الان ما در استان طراح و تولیدی مطرحی نیز به معنای واقعی نداریم آنچه تولید کنندگان ما عرضه می کنند لباس بیمارستانی و مانتو مدرسه است که با توجه به پیشرفت مد ولباس در عصر حاضر از اینها نمی توان به عنوان تولید نام برد، اینها تولیداتی کاملا عادی و روتین هستند.
رئیس اتحادیه فروشندگان پوشاک کرمانشاه گفت: مشکل دیگر ما در استان نبود نیروی متخصص است الان استان همدان بیش از 50 درصد دوخت مانتو کشور را بدست گرفته و صد درصد از استان کرمانشاه جلوتر است اما متاسفانه حتی در زمینه دوخت و دوز هم ما در استان مشکل داریم نیروی متخصص و کاری کم است و از سوی دیگر افرادی هم که فعالیت می کنند سرمایه کافی ندارند البته هر مکانی که محصولی را تولید کند ما نمیتوانیم نام آن را کارگاه بگذاریم کارگاه استاندارهای خاص خود را دارد و حداقل مساحتش باید بیش از 40 متر مربع باشد.
وی گفت: اگر بخواهیم حوزه مد و طراحی تغییری کند و در تولیداتمان به فرهنگ ایرانی اسلامی توجه شود باید دستگاه های متولی با برنامه های دقیق و منسجم و اصولی پای کار باشند ودر کنار آن مقامات ارشد استان نیز مشکلات حوزه پوشاک را شناسایی و به طور عملیاتی آن را مرتفع کنند.
انتهای پیام /