پربار کردن زمان!

امام خامنه‌ای دام عزه در پیام افتتاحیه ششمین دوره مجلس خبرگان فرمودند: «در نظام اسلامی، حکمرانی، بشری و هدف‌ها الهی است»! سپس 6 هدف از اهداف الهی را به شرح زیر نام بردند: عدالت، کرامت انسانی، آبادی زمین، زندگی توحیدی، عروج آدمی به مرتبت قرب خدا و پربارکردن زمان! مفهوم و معنای 5 هدف از این اهداف الهی اگرچه جای تبیین بسیار دارد اما برای اذهان آشنا است. اما مفهوم پربار کردن زمان چیست؟ این اولین باری است که رهبری به این کلمه در مورد اهداف الهی نظام تفوه می‌فرمایند. زمان چیست؟ نسبت آن با تاریخ کدام است؟ آیا زمان همان تاریخ است؟ این‌که ما در چه زمان و عصری زندگی می‌کنیم و چه وظایف و تکالیفی به عهده ماست که می‌خواهیم بر زمان «بار» کنیم، این، نقطه کانونی بحث است. ظهور انقلاب اسلامی و طلوع امام خمینی (ره) در سپهر تاریخ معاصر یک پدیده استثنایی است که به سرنوشت انسان معاصر پیوند خورده است. امامین انقلاب طی نزدیک به نیم قرن، بشریت را به یک دوراهی آشکار رسانده‌اند که یا باید در سمت‌وسوی «شر» یا در سمت «خیر» قرار گرفت. ملت ایران و رهبری هوشمند آن به گواهی جامعه جهانی و نخبگان و آگاهان جهان، مسیر «خیر» را نمایندگی می‌کنند و آمریکا و به‌ویژه صهیونیست‌ها در جایگاه نماینده «شر» ایستاده‌اند. فریاد ملت‌ها و حتی دولت‌ها در پنج قاره جهان بلند است که نمی‌خواهند به جریان شر و اشرار جهانی کمک کنند، رودرروی آن‌ها ایستاده‌اند و با صدای بلند تبری خود را از آن‌ها اعلام می‌کنند. امروز در 120 کشور پرچم آمریکا و اسرائیل را آتش می‌زنند و از مظالم استبداد جهانی تبری می‌جویند! زمان به‌سرعت می‌گذرد و حوادث جهانی به ما دیکته می‌کند که از ثانیه‌ها و لحظات و از ظرفیت‌های زمان برای پیشبرد این حرکت الهی که به پایمردی امامین انقلاب در تاریخ معاصر آغاز شده حداکثر استفاده را بکنیم. امروز جهان متوجه گفتمان انقلاب اسلامی در سپهر سیاست جهانی است. پیام‌های انقلاب اسلامی را دنیا به‌خوبی دریافت می‌کند و واکنش نشان می‌دهد. هیچ فرصتی را نباید در پربارکردن این «زمان» از دست داد. به یادآوریم شهیدحاج قاسم سلیمانی را که گفت 30 سال است نخوابیده‌ام و به چشم‌هایم نمک می‌پاشم تا بیدار بمانم تا مبادا سر دختربچه معصومی را در قلمرو داعش از تن جدا کنند. او شب و روز نداشت و در مبارزه با ستم و شر جهانی سرازپا نمی‌شناخت، حتی از ثانیه‌ها نمی‌گذشت. او در پی پربارکردن زمان بود! شهید ابراهیم رئیسی و یاران وفادارش در فرصتی که برای خدمت پیدا کرده بودند سرازپا نمی‌شناختند از شرق کشور به غرب کشور از شمال تا جنوب به میان مردم می‌رفتند، از تمام ظرفیت ارتباطات جهانی بهره می‌گرفتند و تا آنجا که توان داشتند با تلاش و خدمت خود «زمان» را «پر بار» می‌کردند. این‌که میلیون‌ها تن از ایرانیان حتی غیر ایرانیان از هندوستان و کشمیر گرفته تا سواحل دریای مدیترانه در سوگ شهیدان خدمت اشک ریختند پاسداشت ارزش پربار کردن «زمان» بود. اگر زمان را به «عمر» ترجمه کنیم یا این‌که زمان را به تعبیر برخی، همان «هستی» یا «جوهر وجود» بدانیم پربار کردن آن معنایی خاص پیدا می‌کند. عمر را هم چه در شخص «حقیقی» و چه شخص «حقوقی» و یا «عمر اجتماعی» معنا کنیم، پربار کردن آن در ارتفاع و ارتقای حکمرانی در نظام اسلامی نقشی بی‌بدیل خواهد داشت. شهدای انقلاب به‌ویژه شهدای معاصر، حججی‌ها، سلیمانی‌ها، رئیسی‌ها و آل‌هاشم‌ها پیشران‌ها و الگوهای پربار کردن زمان در عصر ما هستند. حضور میلیونی ملت ما در گرامی داشت آن‌ها، در صفحات زرین تاریخ معاصر به‌عنوان روزهای حماسی ثبت می‌شود. این حضور حماسی نیز در بارور کردن زمان و تحقق زندگی توحیدی و عروج آدمی به مرتبت قرب الهی تعیین‌کننده است. این مقطع از زمان ، یک فرصت استثنایی و تاریخی برای تحقق آرمان‌های الهی است، حتی یک‌لحظه را نباید از دست داد.