پَرسه در میان گوی‌ها بعد از 48 ساعت / شانس کدام تیم‌ها برای صعود بیشتر است؟
تهران - ایرنا - بعداز حدود 48 ساعت از پایان مراسم قرعه‌کشی جام جهانی به بررسی هشت گروه این رویداد و شانس تیم‌ها برای صعود پرداخته‌ایم.
به گزارش ایرنا، مراسم قرعه‌کشی جام جهانی 2022 قطر روز دوازدهم فروردین‌ماه در دوحه قطر برگزار شد. در این گزارش و پس از 48 ساعت به بررسی کلی این گروه‌ها می‌پردازیم.
گروه یک: قطر، اکوادور، سنگال، هلند (پیچیده‌ترین گروه)
نباید از کنار این گروه به سادگی گذشت. گروهی که می‌تواند آبستن حوادث بسیاری باشد. قطرِ میزبان تنها تیمی است که نخستین حضور خود را تجربه می‌کند. سنگال بعد از جام جهانی 2002 یک بار دیگر در گروه نخست قرار گرفته و باید بازی افتتاحیه را برگزار کند. آنها به دومین صعود خود می‌اندیشند. از طرفی هلند پس از یک دوره غیبت مجددا به جام برگشته است. آنها با یک تیم ایده‌آل در سید یک روبرو شده‌اند اما رقیب سید چهاری آنها حریف بسیار سرسختی است. اکوادور بعد از برزیل و آرژانتین، راحت‌ترین صعود را به جام جهانی تجربه کرد.
به نظر می‌رسد معادلات صعود از این گروه پیچیده‌تر از حد تصور باشد. قطر به واسطه میزبانی بدون شانس نیست اما رقابت اصلیِ صعود احتمالا بین هلند، اکوادور و سنگال خواهد بود.
گروه دو: انگلیس، آمریکا، ایران، برنده پلی آف اروپا (تلاش سه تیم برای دومی)
ایران برای دومین دوره متوالی در گروه دوم قرار گرفته اما فقط یک تیم بزرگ مدعی با ملی‌پوشان هم‌گروه است. انگلیس برای نخستین بار مقابل یوزهای ایرانی صف‌آرایی خواهد کرد. نباید فراموش کنیم که سه شیرها با هدایت گرث ساوتگیت در جام جهانی 2018 به عنوان چهارمی دست یافتند و در جام ملت‌های اروپای سال 2021 نیز در بازی فینال و در ضربات پنالتی مغلوب ایتالیا شدند. آنها به دنبال قهرمانی مجدد پس از 56 سال خواهند بود.
آمریکا نیز یکی از چهار کشوری خواهد بود که بعد از یک دوره غیبت به جام جهانی بازگشته‌اند. آنها با نسلی طلایی که در ابتدای راه قرار دارد و اولین جام جهانی را تجربه می‌کند به قطر می‌آیند. شاید باید اوجِ هنرنمایی این تیم را در جام بیست و سوم و در خاک آمریکا مشاهده کنیم.
از بین سه تیم اوکراین، ولز و اسکاتلند نیز هر تیمی مجوز قطر را به دست بیاورد بعد از مدتها به چنین فضایی قدم می‌گذارد. آنها با تجربه بازی در خاک قطر به واسطه دیدارهای پلی‌آف مجوز حضور را به دست می‌آورند و این می‌تواند امتیازی ویژه برای برنده پلی‌آف باشد. ولز شرایط بهتری دارد و در بازی نهایی باید با برنده جدال اسکاتلند و اوکراین پیکار داشته باشد. فوتبال اوکراین فعلا در شرایط تعطیل به سر می‌برد و بازیکنان لژیونر هم شرایط روحی مساعدی ندارند. با این حال آنها برای صعودی مجدد به جام جهانی پس از 16 سال انگیزه فراوانی خواهند داشت.
وضعیت این گروه هم پیچیده است اما انگلیس بدون تردید شانس اصلی صعود خواهد بود و سه تیم دیگر باید برای رتبه دومی با یکدیگر رقابت کنند.
گروه سه: آرژانتین، عربستان سعودی، مکزیک، لهستان (مکزیک و لهستان به دنبال همراهی با آرژانتین)
چهار بازی و چهار برد، ماحصل دیدارهای آرژانتین مقابل تیم‌های آسیایی در جام‌جهانی بوده و حالا عربستان بعد از کره جنوبی، ژاپن و ایران به چهارمین رقیب منحصر به فرد آلبی سلسته تبدیل می‌شود. عربستانی که در دوره قبلی حالت زنگ تفریح داشت. آنها با هدایت کسی که در روسیه سرمربی مراکش بود به قطر می‌آیند تا طلسم برنده نشدن را بشکنند. اتفاقی که رقم زدنش دشوار است.
مکزیک هم در سه رویارویی با آرژانتین بازنده 100 درصدی بوده است. سه رنگ‌ها متخصص صعود از دور گروهی و حذف در یک هشتم نهایی هستند. آنها دوره قبلی باعث حذف آلمان شدند و باید دید این بار چه کار خواهند کرد و آیا طلسم‌شان شکسته می‌شود یا خیر.
لهستان نیز با حضور فوق ستاره‌ای چون روبرت لواندوفسکی چشم به صعود دوخته است. آنها نهمین حضور خود را در این رویداد مهم تجربه می‌کنند و سالها از 2 مقام سومی که طی سال‌های 1974 و 1982 به دست آورده‌اند گذشته است. سفید و قرمزها در سه حضور قبلی‌شان نتوانسته‌اند از دور گروهی صعود کنند و البته تنها تیم گروه سوم هستند که سابقه پیروزی مقابل آرژانتین را در جام جهانی دارند.
به نظر می‌رسد آرژانتین با روند فوق‌العاده‌ای که در پیش گرفته و 31 بازی بدون شکستی که به ثبت رسانده بخت نخست صعود از گروه است و لهستان به همراه مکزیک تیم‌هایی هستند که باید برای رتبه دوم مبارزه کنند.
گروه چهار: فرانسه، پلی‌آف آسیا / آمریکای جنوبی، دانمارک، تونس (فرانسه و دانمارک در یک قدمی یک هشتم)
به جز گروه هفت، دیگر گروهی که ممکن است سه تیم از شرکت‌کننده‌هایش همانند جام 2018 مشابه باشند همین گروه است. جایی که فرانسه، دانمارک و برنده پلی‌آف پرو - استرالیا در آن قرار خواهند داشت و تنها در شرایطی این احتمال به وقوع نمی‌پیوندد که امارات دست به شگفتی‌سازی بزند و از سد استرالیا و پرو بگذرد. تونس دیگر تیم این گروه محسوب می‌شود.
فرانسه مدافع عنوان قهرمانی است اما چه کسی است که به یاد نداشته باشد از جام جهانی 2002 به بعد تمام مدافعان قهرمانی در همان دور گروهی از گردونه مسابقات کنار رفته‌اند. خروس‌ها در جام جهانی کره و ژاپن هم درگیر این سندروم شدند و حالا یک بار دیگر با یدک کشیدن لقب مدافع عنوان قهرمانی به آسیا می‌آیند.
دانمارک می‌تواند یکی از تیم‌های جذاب این دوره از مسابقات باشد. آنها که در یورو 2020 نیز تا نیمه‌نهایی پیشروی کردند با هدایت کسپر هیولمند در نظر دارند تا بیش از جام جهانی قبلی جاه‌طلبی به خرج دهند و برای دومین بار به جمع هشت تیم پایانی راه پیدا کنند. دانمارک فقط در سال 2010 بود که در دور گروهی حذف شد. آنها همچنین تنها تیمی بودند که در جام جهانی 2018 به فرانسه نباختند و با آنها به تساوی بدون گل رسیدند.
تونس شبیه‌ترین تیم به تیم ملی ایران است. آنها هم ششمین حضور خود را تجربه می‌کنند و نخستین حضورشان در جام جهانی 1978 بود. دیگر شباهت هم این است که آنها همیشه در دور گروهی از مسابقات حذف شده‌اند. این بار اما باید دید شرایط به چه نحوی پیش خواهد رفت. آیا آنها می‌توانند برای فرانسه و دانمارک مشکل‌ساز شوند یا خیر.
پرو، پرچالش‌ترین تیم برای این گروه خواهد بود. آنها بالاتر از شیلی و کلمبیا به پلی‌آف رسیدند تا نشان دهند برای تکمیل کردن ماموریت نیمه‌تمام خود در جام قبلی در صدد حضور در قطر هستند. تیم گارکای آرژانتینی می‌تواند برای هر قدرتی یک چالش جدی باشد. البته که استرالیا و امارات را نبایدا نادیده گرفت. استرالیا افت کرده اما تجربه جهانی دارد و بدون شانس نیست. امارات نیز از امتیاز بازی در قطر برخوردار است. تیمی که با ثبت 2 برد در 2 هفته پایانی انتخابی به مقام سومی گروهش رسید و حالا سودای دومین صعود به جام جهانی را در ذهنش می‌پروراند.
در این گروه رقابت اصلی صعود بین فرانسه و دانمارک است و 2 تیم دیگر کار دشواری برای برهم زدن پیش‌بینی‌ها خواهند داشت.
گروه پنج: اسپانیا، برنده پلی‌آف اقیانوسیه / کونکاکاف، آلمان، ژاپن (سامورایی‌ها اتحاد آلمان و اسپانیا را خراب می‌کنند؟)
اسپانیا به حضور در گروه مرگ عادت کرده است. آنها بعد از هم‌گروهی با هلند در جام جهانی 2014 و با پرتغال در جام جهانی 2018 این بار با آلمان باید در یک گروه باشند. 2 تیمی که قهرمان 2 دوره از سه دوره قبلی این مسابقات هستند. اسپانیا با انریکه پوست‌اندازی کرده و در یورو نیز اگر بدشانس نبود فینالیست می‌شد. در سوی مقابل دیگر خبری از یواخیم لو نیست و هانسی فلیک با آمدنش به جمع مانشافت‌ها خون تازه‌ای را به رگ‌های این تیم پمپاژ کرده است. این 2 تیم قطعا شانس‌های اصلی صعود هستند.
ژاپن بدشانس‌ترین تیم این دوره از مسابقات است. سامورایی‌های آبی با هدایت هاجیمه موریاسو عملکرد درخشانی در دور انتخابی داشتند و در جام قبلی نیز به یک هشتم نهایی رسیدند اما این بار ماموریت غیر ممکن مقابل آنهاست. این تیم با لژیونرهایش باید دست به یک کار بزرگ بزنند و حداقل یکی از 2 تیم اسپانیا یا آلمان را حذف کنند تا به چهارمین صعود خود از دور گروهی جام جهانی برسند.
برنده جدال کاستاریکا و نیوزیلند نیز شانس بسیار اندکی برای ثبت برد در این گروه دارد. نیوزیلند در جام های جهانی 1982 و 2010 حاضر بوده است. آنها در نخستین حضور هر سه بازی را باختند و در آفریقای جنوبی در هر سه دیدار به تساوی رسیدند. در طرف دیگر ماجرا کاستاریکا است. همان تیمی که در جام جهانی 2014 توانست در گروهی که انگلیس و ایتالیا درش بودند صعود کند و تا یک چهارم نهایی هم پیش برود. آنها در دور انتخابی رتبه چهارم را به دست آوردند.
گروه شش: بلژیک، کانادا، مراکش، کرواسی (شانس بالای تیم‌های دوم و سوم جهان برای صعود)
با گروه جذابی سروکار داریم. شیاطین سرخ اروپا با سومی جام جهانی 2018 به قطر وارد می‌شوند. آنها این بار به جای تونس، انگلیس و پاناما باید با سه نماینده دیگر از قاره سبز، کوناکاکاف و آفریقا پیکار داشته باشند. کرواسی نایب قهرمان دوره قبلی است اما نسبت به چهار سال قبل افت کرده است و می‌تواند رقیب آسان‌تری نسبت به انگلیس باشد. مراکش و کانادا اما بدون شک سرسخت‌تر از تونس و پاناما خواهند بود.
کانادا برای دومین بار به این مسابقات وارد می‌شود. آنها در جام 1986 سه شکست نصیب‌شان شد. مراکش نیز در دوره قبلی در کمال شایستگی نتوانست از دور گروهی سربلند بیرون بیاید. حالا ولی وحید هلیل هودزیچ بله صعودی دیگر مانند الجزایرِ 2014 می‌اندیشد.
در این گروه و پس از بلژیک، نسل طلایی کرواسی در آخرین جام جهانی خود کار سختی برای عبور از سد کانادا و مراکش دارد.
گروه هفت: برزیل، صربستان، سوئیس، کامرون (صربستان، سوئیس و کمی کامرون مشتاق همسایگی با برزیل)
برزیل، صربستان و سوئیس یک بار دیگر باهم در یک گروه قرار دارند و تنها به جای کاستاریکا، کامرون به این گروه قدم گذاشته است. سلسائو در اوج آمادگی است. آنها با بیشترین امتیاز ممکن و بدون باخت به جام جهانی صعود کردند و تنها تیم تاریخ این مسابقات هستند که در تمام ادوار حاضر بوده‌اند. آخرین قهرمانی آنها در جام جهانی به سال 2002 باز می‌گردد. همان دوره‌ای که آسیایی‌ها میزبان بودند. حالا یک بار دیگر قاره کهن میزبان جام جهانی است و برزیل با سرمربیگری تیته در بهترین فرم خودش به سر می‌برد.
سوئیس و صربستان 2 رقیب سرسختی برای برزیل هستند که اصلا نباید دست کم گرفته شوند. سوئیس در یورو و مقدماتی جام جهانی نشان داد چه تیم غول‌کشی است. فرانسه و ایتالیا نمونه‌ای از قربانی‌های این تیم به شمار می‌روند. در کنار آن صربستان هم چنین روحیه‌ای دارد. تیمی که با حضور دوشان ولاهوویچ، الکساندر میتروویچ و دوشان تادیچ خط حمله قدرتمندی دارد و به دنبال اولین صعود با نام صربستان هستند. فرمول آنها در 2 حضور قبلی یک برد و 2 باخت بوده است. فرمولی که به صعود منتج نمی‌شود.
باید به کامرون هم اشاره کنیم. تیمی که اولین آفریقاییِ راه یافته به یک چهارم جام جهانی نام گرفت اما با آن تیم رویایی فاصله دارد. شیرهای رام نشدنی به نوعی ضعیف‌ترین تیم این گروه هستند و در 2 حضور قبلی خود در سال‌های 2010 و 2014 همه بازی‌هایشان را با باخت پشت سر گذاشته‌اند. برزیل هم یکی از تیم‌هایی بود که آنها را در هم کوبید.
در این گروه پس از برزیل، 2 تیم اروپایی بیشترین بخت را برای صعود خواهند داشت.
گروه هشت: پرتغال، غنا، اروگوئه، کره جنوبی (غنا و کره شگفتی می‌آفرینند؟)
با یک گروه پیچیده شروع کردیم و با گروهی پیچیده به پایان می‌رسانیم. اروگوئه، دوست‌نداشتنی‌ترین تیم این گروه به شمار می‌رود. آنها در جام جهانی 2010 به آن شکل خاص در یک چهارم نهایی غنا را کنار زدند و در جام جهانی 2018 نیز از سد پرتغال گذشتند و رونالدو و دوستانش را در یک هشتم نهایی به خانه فرستادند. البته که کره جنوبی نیز از گزند لاسلسته در امان نمانده و در یک هشتم نهایی همان جام جهانی 2010 به این تیم باخت. اروگوئه در چنین گروه پر از کینه‌ای برای رقابت آمده است.
پرتغال در آخرین جام جهانی کریس رونالدو و با انبوهی از ستاره، با تزلزل به جام جهانی رسید. آنها به هیچ وجه کار ساده‌ای برای صعود ندارند و مانند دوره قبلی باید سختی بکشند تا به یک هشتم نهایی برسند.
غنا و کره جنوبی تیم‌های ضعیف‌تر این گروه هستند. کره با سرمربیگری پائولو بنتو به جام جهانی رسید اما اصلا تیم مقتدری نبود و تمام بازی‌هایش به استثنای دیدار با ایران و سوریه را در دور برگشت با سختی پشت سر گذاشت. کره برای دهمین دوره متوالی به جام جهانی رسیده و می‌خواهد برای سومین بار از گروهش صعود کند.
غنا هم از طریق پلی‌آف به جام جهانی رسید. خبری از تیم جذاب و یکدست 2010 نیست اما همچنان بازیکنانی چون توماس پارتی، آفنا جیان و... در این تیم حضور دارند و ممکن است بتوانند برای سومین بار در چهارمین حضورشان به دور بعدی راه یابند. البته که کار بسیار دشواری پیش روی آنها خواهد بود.
برچسب‌ها
