پژمان جمشیدی: مدیون سروش صحت هستم / کارگردان «صبحانه با زرافهها»: آرزو دارم روزی از گنجینه ادبیات فیلمی اقتباسی بسازم
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، آخرین نشست سومین روز از چهل و دومین جشنواره فیلم فجر اهالی رسانه میزبان عوامل فیلم سینمایی «صبحانه با زرافهها» شدند. در این نشست خبری، سروش صحت (کارگردان)، سیدمصطفی احمدی (تهیهکننده)، خشایار موحدیان (تدوینگر)، آرمان فیاض (مدیر فیلمبردادی)، مهیار علیزاده (آهنگساز)، امیرحسین حداد (طراح صحنه) و امین صفایی (نویسنده) حضور داشتند. سروش صحت کارگردان...
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، آخرین نشست سومین روز از چهل و دومین جشنواره فیلم فجر اهالی رسانه میزبان عوامل فیلم سینمایی «صبحانه با زرافهها» شدند.
در این نشست خبری، سروش صحت (کارگردان)، سیدمصطفی احمدی (تهیهکننده)، خشایار موحدیان (تدوینگر)، آرمان فیاض (مدیر فیلمبردادی)، مهیار علیزاده (آهنگساز)، امیرحسین حداد (طراح صحنه) و امین صفایی (نویسنده) حضور داشتند.
سروش صحت کارگردان این فیلم سینمایی ضمن اشاره به پیشینه همکاری با صفایی اظهار داشت: من و ایمان صفایی سالهای سال است با هم کار میکنیم و تمام کارهایی که تاکنون انجام دادهایم، مبتنی بر علایق و سلایق ماست، یعنی هر چیزی که دوست داریم و به آن معتقد هستیم را برای نوشتن انتخاب میکنیم و در این خلال، کلی دوست پیدا میکنیم و عوامل هر فیلممان تشکیل میشود.
صحت درباره همکاری با سایر عوامل فیلم نیز افزود: من خوشحال و خوشبخت هستم که این عوامل و بازیگران درجه یک در این فیلم حضور دارند.
به گفته کارگردان صبحانه با زرافهها جهان مدرن به اندازه کافی عجیب و غریب است و علیه خودش هجویهای هم هست. چیزی که من و ایمان مینویسیم، صرفاً جهانبینی ماست و ممکن است هجویه باشد یا نباشد، جز این هر چه بگویم دروغ گفتهام.
هنوز نتوانستم فیلم اقتباسی بسازم
وی درباره اقتباس از ادبیات در فیلم توضیح داد: من و ایمان دلمان میخواهد بتوانیم از بزرگان ادبیات جهان و ایران؛ چه کلاسیک و چه مدرن اقتباس کنیم. چندباری هم تلاش کردیم؛ اما اتفاق نیفتاده است. آرزوی ماست که بتوانیم روزی از این گنجینه ادبیات استفاده کنیم.
وی ادامه داد: ما سه داستان در ذهنمان داشتیم. یکی از آنها قصه رفاقت چند آقا و دیگری رفاقت چند خانم بود. داستان سوم هم روایت دوستی چند خانم و آقا بود. نمیدانم بشود که دومی و سومی را ساخت یا خیر؛ اما امیدوارم شرایط مهیا شود. تم داستان «صبحانه با زرافهها» بخشش و ماجرای رفاقت چند آقا بود که در یک عروسی کلید میخورد.
در ادامه این نشست سروش صحت با اشاره به تاثیرپذیری از تجربیات زندگی روی خلق اثر بیان کرد: هر فیلم یا کتابی که ما میبینیم یا میخوانیم، حتی لحظاتی که در زندگی تجربه میکنیم؛ خواه یا ناخواه در ذهنمان تاثیر میگذارد، اما به این نکته اشاره میکنم که در این اثر تمام عوامل هنرشان را خرج کردند و سنگ تمام گذاشتند.
چهارروزه آهنگ فیلم ساخته شد
در ادامه برنامه، مهیار علیزاده آهنگساز «صبحانه با زرافهها» اظهار داشت: سروش صحت و کارهای قبلیاش را بسیار دوست داشتم. فضای آثارش با دیگر فیلم و سریالها متفاوت است. من هم دیر به این پروژه اضافه شدم و در زمان بسیار کم یعنی چهار روز فرصت داشتم تا کارم را انجام دهم. امیدوارم تا حدودی توانسته باشم کارم را درست انجام دهم.
خشایار موحدیان، تدوینگر این فیلم، عنوان کرد: در ابتدا می خواهم بگویم الهه ایزدی در تدوین این کار بسیار موثر بود. سلیقه من و سروش به هم نزدیک شده و سعی میکنیم به ریتمی برسیم که در ذهنمان است.
آرمان فیاض مدیر فیلمبرداری فیلم «صبحانه با زرافهها» درباره تجربه حضور در این فیلم سینمایی توضیح داد و گفت: از زمانی که با سروش صحت کار کردم، دیگر کار کردن با دیگر کارگردانان دشوار شده است. او انسان بزرگی است و روح بزرگی دارد و باعث میشود تا نقاط تاریک درون ما روشن شود. من فقط راهی را رفتم که سروش صحت به من نشان میداد.
در ادامه برنامه، امیرحسین حداد طراح صحنه توضیح داد: جمله معروفی داریم که هر لوکیشینی باید روح داشته باشد و باید بگویم که سروش صحت آموزگار خوبی برایم بوده است. همانقدر که کار کردن در پشتصحنه با او به ما خوش میگذرد، سخت هم هست، چراکه پیدا کردن فضای ذهنی او بسیار دشوار است.
صحت درباره سیاه بودن پایان فیلم گفت: از نظر من، پایان فیلم با بخشش همراه بود. پایان فیلم یعنی 10 دقیقه آخر برای ما بسیار مهم بود؛ زیرا حرفمان در این دقایق بیان میشد.
وی با اشاره به استعارهای از محتوای فیلم افزود: بهشت زرافهها جایی است که لانگشات و روح داشته باشد، ولی تاکید میکنم که اگر کاری بسازم قطعاً برای تماشای خانواده است.
در ادامه، سروش صحت تاکید کرد: فامیلی من و خشایار موحدیان با هم فرق دارد؛ اما با همدیگر برادر هستیم. تمامی عوامل فیلم، خانواده هستیم و در طی این مسیر، تنها یک چیز است که ادامه پیدا میکند و آن هم اهمیت دوستی و توجه به زندگی است.
احمدی، تهیهکننده فیلم نیز در ادامه بیان کرد: آرزوی من بود که اسمم کنار اسم سروش صحت قرار بگیرد. واسطه آشنایی ما پژمان جمشیدی بود؛ من مدت زیادی نیست که در این حوزه فعالیت میکنم ولی همیشه دوست داشتم که با سروش صحت کار کنم.
جمشیدی از زیرخاکی تماس گرفت
پژمان جمشیدی بازیگر این فیلم در ادامه این برنامه از طریق تماس تلفنی به نشست خبری اضافه شد و گفت: ما همواره مدیون اصحاب رسانه هستیم. از این که نتوانستم خدمت شما برسم، عذر میخواهم زیرا سر فیلمبرداری سریال «زیرخاکی» هستم. نخستین کار من با سروش صحت در سریال پژمان بود و ورودم را به هنر مدیون ایشان هستم.
وی در ادامه افزود: دست اصحاب رسانه را میبوسم که با این حقوق ناچیز تا این ساعت میایستند تا اخبار را پوشش دهند. از صمیم قلبم از همه اهالی رسانه ممنون هستم و مدیونتان هستم؛ چه زمانی که از من نقد کردهاید و چه زمانی که تعریف کردهاید.
در ادامه این نشست سروش صحت عنوان کرد: ابتدای این فیلم شبیه به فیلم «هنگاور» است؛ اما راستش را بخواهید زمانی که فیلمنامه را مینوشتیم اصلاً به یاد آن فیلم نبودیم و بعدا متوجه آن شدیم. شباهت به آن فیلم وجود دارد؛ اما نیت ما شبیهسازی از «هنگاور» نبوده است.
ایمان صفایی نویسنده این فیلم، افزود: من شهادت میدهم که آقای صحت این فیلم را ندیده بودند و زمانی که من شباهت را گفتم، آن را تماشا کرد.
دنبال ترویج دوستی هستم نه مواد مخدر
سروش صحت اظهار داشت: این فیلم برآمده از اعتقادات من است. به نظرم، «صبحانه با زرافهها» در ترویج دوستی است. اگر ما در فیلم درباره مواد مخدر صحبت کردهایم، به معنای ترویج آن نیست؛ بلکه میخواستیم نشان دهیم که مشکلات از همان نشات میگیرد.
وی اضافه کرد: میدانم که همیشه نمیتوانیم بخشش داشته باشیم؛ اما اگر به آن دقت کنیم میبینیم که با بخشش زندگی بهتر میشود. شاید چون آدم پر اشتباهی هستم، میخواهم که بخشش هم ترویج پیدا کند.
این کارگردان درباره انتخاب بازیگران نیز گفت: من فکر کردم در فیلمی که فقط با 6 نفر پیش میرود، بهتر است از بازیگرانی استفاده شود که مخاطب از پیش، با آنها آشنا هستند.
صحت تاکید کرد: من و ایمان صفایی کتاب حکمتهای تائو یا به نام فرزانگی را بسیار دوست داشتیم. علت این که در این فیلم، از این کتاب استفاده شده، علاقه ما به این کتاب و فرزانگی است.
وی در پایان ادامه تاکید کرد: پایان این فیلم تلخ نیست؛ بلکه در کل پایان تلخ است.کدام پایانی را در زندگی سراغ دارید که شیرین باشد؟ با این وجود پایان «صبحانه با زرافهها» تلخ نیست.