چالش کشاورزان روستای نوک با خشک شدن کامل قنات / از تلاش های مردمی برای نجات کشاورزی تا سنگ اندازی پدرخوانده‌ها

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از خاورستان، خشکسالی بی سابقه در خراسان جنوبی، امان مردم این استان بخصوص کشاورزان را بریده است. هر چه که به اواخر سال زراعی جاری نزدیک تر می شویم، تنش های ناشی از خشکسالی و کمبود آب بیشتر نمایان می شود. علاوه بر کاهش میزان تولید محصولات کشاورزی استان، بسیاری از منابع آبی استان هم در حال اتمام و خشک شدن است. در روستای نوک شهرستان سربیشه هم متاثر از خشکسالی، دو ماهی می شود که تنها قنات این روستا خشکیده و کشاورزان هیچ منبع آبی برای آبیاری باغات و مزارعشان ندارند. در حالی که کم کم به فصل کاشت و آبیاری مزارع زعفران نزدیک می شویم، اما هیچ آبی برای آبیاری این مزارع وجود ندارد و قطعا زعفران کاران این روستا را با چالش مواجه خواهد کرد.

خشک شدن قنات و تهدید کشاورزی در روستای نوک

موسی تفضلی یکی از اهالی روستای نوک سربیشه در گفتگو با خبرنگار خاورستان، اظهارکرد: در خراسان جنوبی معمولا بارندگی ها تا اردیبهشت ماه صورت می گیرد و بعد از آن بارندگی وجود ندارد.

وی افزود: در روستای نوک شهرستان سربیشه هم به دلیل کاهش بارندگی ها و خشکسالی های شدید، تنها قنات روستا که برای تامین آب شرب و کشاورزی مورد استفاده قرار می گرفته است، کاملا خشک شده و حتی یک قطره آب هم نمی دهد.

این کشاورز بیان کرد: این روستا دارای حدود 20 خانوار جمعیت ثابت و حدود 45 خانوار جمعیت غیر ثابت است که همه این خانوارها در روستا کشاورزی دارند. اما اکنون با خشک شدن قنات روستا، کشاورزی این روستا شامل باغات زرشک، عناب و زعفران، که تنها منبع درآمد اهالی است، مورد تهدید قرار گرفته است.

تفضلی با بیان اینکه حدود دو ماه است که استخر روستا یک قطره آب هم ندارد و درختان در حال خشک شدن است، گفت: قبلا و در پی خشکسالی ها طی سالهای گذشته، کشاورزان روستایی برای دریافت تانکر آب دولتی و آبیاری باغات و مزارع خود، در سازمان جهاد کشاورزی ثبت نام می کردند و به نوبت از دریافت تانکر آب برخوردار می شدند.

وی ادامه داد: در سال 1399 به علت بارندگی های مناسب، اصلا نیازی به آبیاری با تانکر نبود، اما شرایط وخیم آبی سال 1400 باعث کاهش آب و خشک شدن قنات و در پی آن تشنه بودن مزارع شده است.

تلاش برای اختصاص تانکر آب برای نجات کشاورزی

وی عنوان کرد: بر همین اساس بنده از اردیبهشت ماه امسال به سازمان جهادکشاورزی مراجعه کردم و درخواست اختصاص تانکر آب برای آبیاری مزارع داشتم، اما به نتیجه ای نرسیدم. اداره جهاد شهرستان سربیشه اکنون یک تانکر حمل آب 10 هزار لیتری (پلاک قرمز) را در اختیار دارد که در اداره خوابیده و خاک می خورد، اما مدعی است که نمی تواند به وسیله این تانکر به مردم خدمات رسانی کند.

این کشاورز با بیان اینکه این تانکر آب ر حالی بلااستفاده مانده و دارد خاک می خورد که مردم شدیدا به آن نیاز دارند، گفت: در این خصوص پیشنهاد داده ایم که اگر خود سازمان جهاد نمی تواند این تانکر را برای ارائه خدمت به مردم استفاده کند، آن را به شرکت های تعاونی زیرمجموعه مثل اتحادیه گاورداران و... بدهد تا ارائه خدمات کند، اما با این موضوع موافقت نشده است.

تفضلی بیان کرد: حتی مسئولان اداره جهاد از بنده که پیگیر این موضوع بوده ام؛ خواستند که به استانداری رفته و موضوع اعتبارات آبرسانی به باغات را پیگیری کنم! اما چرا باید یک ارباب رجوع این موضوع را پیگیری کند؟ وظیفه سازمانی یک دستگاه چیست؟ این در حالی است که به گفته آقای اکبری معاون مالی سازمان جهاد کشاورزی استان، اعتبارات هر بحرانی که ابلاغ شود، دیگر به ستاد بحران استان ربطی ندارد و مستقیما به دستگاه متولی و مربوطه ابلاغ می شود.

مسئولان دلسوزی نمی کنند

وی اظهارکرد: برای پیگیری این موضوع در 20 خردادماه امسال به خانم خواجوی مدیرکل روستایی استانداری مراجعه کردم که وی قول داد تا در جلسه ای که طی هفته آینده با رئیس سازمان جهادکشاورزی و مدیرعامل شرکت آب منطقه ای دارد، موضوع قطعی آب شرب روستا و تامین آب کشاورزی و خدمات رسانی جهاد را پیگیری کند. اما بعد از دو هفته که برای پیگیری موضوع مراجعه کردم، متوجه شدم که این خانم مسئول؛ اصلا جلسه ای با این مسئولان نداشته و گویا اصلا این مدیریت فشل نمی خواهد کاری برای مردم انجام دهد.

این کشاورز افزود: این موضوع را از طریق بازرسی استانداری و همچنین معاونت های بازرسی و مالی سازمان جهادکشاورزی هم پیگیری کردم. آقای بیجاری معاونت بازرسی سازمان جهاد کشاورزی به بنده اطلاع داد که در اختیار قرار دادن خودروی دولتی و سازمانی پلاک قرمز به بخش خصوصی ممنوع است و نمی توان با این خودرو آبرسانی کرد. آقای اکبری معاون مالی سازمان جهاد هم که پیگیری این موضوع بود، با مدیر جهاد کشاورزی سربیشه تماس گرفته و گفت که جهاد با فرمانداری تفاهم نامه ای امضا کند تا فرمانداری هم برای موضوع آبرسانی به باغات مردم اعتباری اختصاص دهد و در قالب این تفاهم نامه، از این تانکر برای آبرسانی استفاده شود.

تفضلی گفت: در ادامه؛ این موضوع را از طریق بخشداری مود، معاونت عمرانی فرمانداری سربیشه و همچنین جهاد کشاورزی سربیشه پیگیری کردم که مدیر جهاد اعلام کرد بارها در این خصوص به سازمان جهاد کشاورزی استان نامه زده و دلش می خواهد کار مردم راه بیفتد، اما سازمان جهاد استان در این خصوص موافقت نمی کند.

بی تفاوتی استانداری و جهاد کشاورزی

وی ادامه داد: بر همین اساس مجبور شدم در چهارم مردادماه این موضوع را با ارسال نامه هایی به دادستان استان، امام جمعه، استاندار و رئیس سازمان جهاد کشاورزی مطرح و پیگیری کنم. نامه استانداری به مدیریت بحران ارجاع شد و بعد از 32 روز که دوباره مراجعه کردم، گفته شد که هیچ اقدامی در خصوص این درخواست انجام نشده است و قرار شد بازرسی استانداری این موضوع را پیگیری کند و به نتیجه برساند. با گذشت بیش از 40 روز از ارسال این نامه، جهاد کشاورزی استان هم هنوز هیچ جوابی به آن نداده است.

تنها دادستانی به داد ما رسید

این کشاورز با بیان اینکه تنها مرجعی که به داد ما رسید و موضوع را پیگیری کرد، دادستانی بود که البته به دلیل ابتلای دادستان به کرونا کمی با تاخیر پیگیری شد، اظهارکرد: دفتر امام جمعه هم پیگیری این موضوع را منوط به اعلام نتیجه توسط دادستان کرده است.

تفضلی گفت: دادستانی در پیگیری این نامه، از جهاد کشاورزی علت ترک فعل را خواسته که جهاد هم پاسخ داده که به استناد ماده 17 و 24 قانون خدمات کشوری، نمی توانیم به کشاورزان متقاضی خدمات دهیم. اما بنده هم در این خصوص اعتراض نامه ای نوشتم و قوانین یاد شده در پاسخ جهاد را نقد کرده و تاکید کردم که به استناد دستورالعمل ستاد خشکسالی، باید جهاد خدمات رسانی مورد نظر را انجام می داد. اما نماینده حقوقی جهاد به جای پاسخ بنده بر مبنای قانون، فقط توضیحاتی را بصورت انشاوار نوشت. اکنون هنوز هم این پرونده در دادستانی در حال پیگیری است.

وی تصریح کرد: در حالی مسئولان جهاد کشاورزی استان از خدمت رسانی و همکاری در آبیاری باغات و مزارع کشاورزان سرباز می زنند که قبلا و طی سالهای گذشته از همین تانکر برای آبرسانی به باغات و مزارع کشاورزی استفاده می شده است.

متولیان در نقش پدرخوانده

در حالی که در شرایط سخت خشکسالی، تنها مرحم و تسکین درد کشاورزان، همراهی و همکاری مسئولان برای نجات باغات و مزارع کشاورزی است، اما گویا علی رغم وجود ظرفیت ها و امکاناتی که خاک می خورد، این مسئولان وظیفه ذاتی خود یعنی جهاد برای کشاورزی را از یاد برده و با ایفای نقش پدرخواندگی برای حوزه کشاورزی، نه تنها قصد همکاری ندارند، بلکه سنگ اندازی هم می کنند. در چنین شرایطی که مسئولان باید به دنبال راه حل، تبصره و تعبیر و تفسیر قوانین به نفع کشاورزی و کشاورزان باشند، اما متاسفانه مسئولان جهاد کشاورزی استان، در جستجو و به دنبال پیدا کردن قوانین دیگری برای عدم خدمت رسانی هستند و با ایجاد یک دیوار بتنی در مقابل کشاورزان، چشم به مرگ و نابودی کشاورزی دوخته اند. امید است که علی رغم عدم پیگیری و بی تفاوتی مسئولان استانداری، دادستانی استان این موضوع را به نتیجه برساند.

انتهای پیام /