شنبه 3 آذر 1403

چرا جواد عزتی مهمترین بازیگر دهه 90 بود

وب‌گاه مشرق نیوز مشاهده در مرجع
چرا جواد عزتی مهمترین بازیگر دهه 90 بود

به گزارش مشرق امیر ابیلی منتقد سینما در صفحه اینستاگرامی خود نوشت:. در تاریخ سینمای ایران تعداد بازیگرانی که همزمان در نقش‌های کمدی و کاراکترهای جدی به قله‌های بازیگری رسیده باشند به تعداد انگشتان یک دست هم نیست. اکثر ستارگان سینمای ایران عموما بازیگرانی تک‌نقش‌اند و در آثاری مشابه در حال تکرار یک تیپ ثابت‌اند.

پس از انقلاب شاید عزت‌الله انتظامی با «اجاره‌نشین‌ها»، «ناصرالدین‌شاه آکتور سینما»، «روسری آبی» و... پرویز پرستویی با «مارمولک»، «لیلی با من است»، «آژانس شیشه‌ای» و... و اکبر عبدی با «مادر»، «هنرپیشه»، «آدم برفی» و... همزمان به اوج نقش‌آفرینی‌های جدی و کمدی دست‌یافتند و بارقه‌هایی از نبوغ را به نمایش گذاشتند.

مرتبه‌ای از بازیگری که در دهه نود تنها در اختیار جواد عزتی بود. باقی ستاره‌های سینمای ایران در دهه‌های مختلف از جمشید هاشم‌پور تا ابوالفضل پورعرب و فریبرز عرب‌نیا و محمدرضا فروتن و رضا عطاران و شهاب حسینی و امین حیایی و حامد بهداد تا نوید محمدزاده و پیمان معادی و امیر آقایی و... همگی در یک گونه از سینما درخشیدند و در این بین حتی عطاران و حیایی با وجود تجربه‌هایی قابل قبول در آثار جدی همواره با کمدی به یاد آمده‌اند.

بنابراین جواد عزتی نه‌تنها مهمترین بازیگر دهه 90، بلکه یکی از مهمترین استعدادهای بازیگری تاریخ سینمای ایران است. یکی از انگشت‌شمار هنرپیشه‌هایی که هم توانسته‌اند محبوب عامه‌ی مردم باشند و حضورشان تضمین فروش باشد، هم به اعتباری بسیار بالا در میان روشنفکران و منتقدان و طبقه‌ی الیت برسند. بازیگری که با «آینه بغل» و «هزارپا» دو بار رکورد فروش سینمای ایران را جابجا و در عین حال در «ماجرای نیمروز» مهمترین شمایل امنیتی در سینمای ایران را خلق کرد.

با «بابا اتی» قهوه‌ی تلخ با ذوق کمدی کم‌نظیرش یکی از محبوب‌ترین کاراکترهای شبکه‌ی خانگی را ارائه داد و با «شنای پروانه» و «آتابای» در اوج نقش‌آفرینی درام‌های اجتماعی ایران ایستاد و با «تنگه ابوقریب» در سینمای دفاع مقدس هم حضوری به یاد ماندنی داشت. عجیب اینکه چنین بازیگری هنوز دستش از جوایز فجر خالی‌ست؛

شاید چون نه اهل شوآف با لباس‌های عجیب است نه اهل گنگ و پارتی و نه حاشیه های سیاسی. تنوع بازی عزتی در ژانرهای مختلف در سینمای ایران کم‌نظیر و کیفیت بالای حضور او در تمام این آثار قطعا در سینمای دهه نود بی‌نظیر است.

او در کمدی هم‌تراز رضا عطاران است و در درام‌های اجتماعی هم‌تراز نوید محمدزاده و طبعا رسیدن به این میزان از کیفیت و تبحر او را تبدیل به بازیگری یکه میکند، به خصوص وقتی به دلیل خلقیات و مردم‌داری ویژه‌ی او با محبوبیتی بالا هم همراه باشد.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.