کشوری بدون تئاتر کمتر در جهان شناخته می‌شود / دشت‌آرای: نسل بازیگرانی چون کیانیان رو به کم‌رنگ شدن است
تهران - ایرنا - رضا کیانیان بازیگر نمایش پدر در نشست خبری این اثر نمایشی گفت: کشورهایی که سینما و تئاتر در آن به حاشیه رانده می‌شود کمتر در عرصه جهانی شناخته می‌شوند و آروند دشت‌آرای کارگردان این اثر نمایشی نیز با بیان آنکه نسل بازیگرانی چون رضا کیانیان رو به کم‌رنگ شدن هستند
به گزارش خبرنگار تئاتر ایرنا، نشست خبری نمایش پدر به نویسندگی فلوریان زلر و کارگردانی آروند دشت‌آرای با حضور رضا کیانیان؛ لیلی رشیدی؛ سوگل خلیق؛ سعید چنگیزیان و مارین ون‌هولک، به عنوان بازیگران این اثر ظهر امروز - دوشنبه 31 مرداد ماه - در تالار مشاهیر مجموعه تئاتر شهر برگزار شد.
ایفای هنر بازیگری ارتباطی به بلندی و کوتاهی نقش ندارد
احساس می‌کنم برخلاف همه که به‌دنبال تعداد کلمات و بلندی نقش هستند این چالش‌برانگیز بودن و چند وجه وجهی بودن شخصیت است که می‌تواند هنر بازیگری و عیار او را به مخاطب نشان دهد
کیانیان در ابتدای این نشست با بیان اینکه مهم‌ترین کار و حرفه من بازیگری است یادآور شد: با وجود آنکه خوشحالم که با یک گروه حرفه‌ای و خوب همراه هستم اما در فاصله کمتر از یک هفته به اجرا هنوز هم باوجود سابقه بارها اجرای صحنه‌ای و ایفای نقش جلوی دوربین اضطراب شدیدی دارم.
وی ادامه داد به‌جز خانم مارین ون‌هولک با تمامی اعضای گروه اولین‌بار است که تجربه بازی روی صحنه را دارم اما به یک اصل معتقدم و آن اینکه بازیگر در حضور صحنه باید توانایی خود را نشان بدهد و این توانایی ارتباطی به کوتاهی یا بلندی نقش ندارد.
این بازیگر پیش‌کسوت تصریح کرد: از حضور سعید چنگیزیان و ایفای نقش در این اثر نمایشی بسیار خوشحالم؛ چرا که او نقشی کوچک را انتخاب کرده اما خواهید دید که این نقش چگونه بزرگ و درخشان خواهد بود. من نیز بیشتر تمایل به پذیرفتن نقش‌های کوچک و نقش‌های چالش‌برانگیز دارم. چراکه احساس می‌کنم برخلاف همه که به‌دنبال تعداد کلمات و بلندی نقش هستند این چالش‌برانگیز بودن و چند وجه وجهی بودن شخصیت است که می‌تواند هنر بازیگری و عیار او را به مخاطب نشان دهد.
در بازیگری اهل کل‌کل هستم
ین زیباترین چالش بازیگری برای من است که ببینم می‌توانم با شهامت؛ حقانیت هر دو نقش و دو شخصیت متفاوت را به‌درستی به مخاطب ایفا کنم یا خیر؟!
کیانیان در فرازی دیگر از صحبت‌های خود درباره ایفای نقش یک مرد پابه‌سن‌گذاشته که گرفتار بیماری آلزایمر شده یادآور شد: پیش‌از این یک‌بار نقش یک بیمار آلزایمری را از قشری متوسط و ایرانی بازی کردم. حال در قامت یک کاراکتر خارجی که متعلق به قشر متوسط رو به بالاست نقش فردی را بازی می‌کنم که درگیر همین بیماری است. این زیباترین چالش بازیگری برای من است که ببینم می‌توانم با شهامت؛ حقانیت هر دو نقش و دو شخصیت متفاوت را به‌درستی به مخاطب ایفا کنم یا خیر؟!
این بازیگر با بیان آنکه بارها به من گفته‌اند که با وجود اجرای این اثر نمایشی در کشورهای مختلف جهان و ساخت فیلم «پدر» به کارگردانی فلوریان زلر - نمایشنامه‌نویس این اثر - و درخشش آن در اسکار چرا ایفای این نقش را پذیرفتم خاطرنشان کرد. نخست انکه من کل‌کل در بازیگری را دوست دارم. دوم اینکه وقتی من ایفای نقش این کاراکتر که پیش از این توسط آنونی هاپکینز بازی شده را می‌دیدم در کنار لذت پیشنهادهایی هم برای صحنه‌ها و کُنش‌های مختلف این کاراکترداشتم و حال در صحنه تئاتر آنرا ایفا خواهم کرد.
بازیگر نمایش یک روز خاطره‌انگیز برای دانشمند بزرگ وو تصریح کرد: لیلی رشیدی به‌عنوان دیگر بازیگر این اثر نمایشی برای پذیرفتن این نقش چالش‌های سخت‌تری داشت. چراکه در ماه‌های پایانی زندگی جناب داوود رشیدی او از نزدیک تجربه برخورد با چنین بیماری را از نزدیک لمس کرده بود. به‌همین دلیل بارها در حین تمرین این اثر نمایشی سخت به گریه افتاد. اما در نهایت توانست بین خود و کاراکتری که ایفا می‌کند فاصله‌ای را ایجاد کند و این نشان‌دهنده قدرت او در عرصه بازیگری است.
در هر کشوری که سینما و تئاتر جان و حیات داشته باشند آن کشور در تمام جهان راحت‌تر شناخته می‌شود. در نقطه مقابل در کشورهایی که به تئاتر و سینما توجهی نمی‌کنند و آن را در حاشیه قرار می‌دهند به همان میزان در جهان نیز کمتر شناخته‌شده هستند
این گزارش در حال تکمیل است...