آمریکا باید امتیاز بدهد / اگر خبر خوبی هم بیاید سانسور میشود! / آتش زدن حقوق ملت
پنجمین آتشسوزی عمدی تالاب انزلی توسط سودجویان، پاسخ وزارت صمت به ابهامات آییننامه واردات خودرو، چرخش دیپلماسی منطقه ای، سرگردانی زوار اربعین در تهیه بلیت هواپیما، احتمال تقابل نظامی چین و آمریکا بر سر بحران تایوان، تقلب؛ بلای جان بازار لوازم یدکی خودرو و توافقنامه جدید و آینده روابط ایران و اروپا، از مواردی است که موضوع گزارشهای خبری و تحلیلی روزنامههای امروز شده است.
به گزارش «تابناک» روزنامههای امروز یکشنبه 13 شهریورماه در حالی چاپ و منتشر شد که آتشسوزی عمدی تالاب انزلی توسط سودجویان، تازهترین مواضع ایران در مذاکرات هستهای، بیانات رهبر انقلاب در دیدار شرکتکنندگان در اجلاس مجمع جهانی اهل بیت (ع) و قطع کامل صادرات گاز روسیه به اروپا در صفحات نخست روزنامههای امروز برجسته شده است.
در ادامه تعدادی از یادداشتها و سرمقالههای منتشره در روزنامههای امروز را مرور میکنیم:
آتش زدن حقوق ملت
عبدالصمد خرمشاهی طی یادداشتی در شماره امروز اعتماد با عنوان آتش زدن حقوق ملت درباره آتش سوزی تالاب انزلی نوشت: حسب اخبار منتشره باز هم سودجویان و دستاندازان به اموال عمومی حدود 15 هکتار از تالاب انزلی را به آتش کشیده و آن را تخریب کردند. مطابق تبصره 2 ماده 688 قانون مجازات اسلامی تعریفی که از آلودگی محیط زیست داده شده، این است که پخش یا آمیختن خارجی آب یا هوا یا خاک یا زمین به میزانی که کیفیت فیزیکی، شیمیایی یا بیولوژیک آن را بهطوری که به حال انسان یا سایر موجودات زنده یا گیاهان یا آثار یا ابنیه مضر باشد، تغییر دهد این تعریف قانونی تخریب محیط زیست است. در رابطه با تخریب منابع طبیعی و محیط زیست علاوه بر آنکه ما پیمانهای جهانی برای مقابله با منابع آلودهکننده را امضا کردهایم، در قوانین داخلی خودمان مقرراتی برای حفاظت از این سرمایه ملی داریم. مطابق قانون توزیع عادلانه آب سال 61 هر گونه دخل و تصرف در حریم بستر تالاب، دریا و رودخانه ممنوع است و مطابق ماده بیست قانون هوای پاک افرادی که محیط زیست را آلوده یا تخریب کنند به مجازات درجه شش محکوم خواهند شد. مجازات درجه شش مجازاتی است حبس از شش ماه تا دو سال، جزای نقدی تا 80 میلیون ریال و شلاق و محرومیت از حقوق اجتماعی در بر دارد. صرفنظر از بحث حقوقی در این رابطه همانطوری که میدانیم داشتن محیط زیست سالم و طبیعی حق همه شهروندان ایرانی است و این امر به قدری مهم است که در اصل 50 قانون اساسی نیز آمده که تصریح میکند در جمهوری اسلامی حفاظت محیط زیست که نسل امروز و نسلهای بعدی باید در آن حیات اجتماعی رو به رشدی داشته باشند..
وظیفه عمومی تلقی میشود. مساله مهم این است که متاسفانه به خاطر عدم امکانات کافی و نیروهای کافی ما مدام شاهد تخریب محیط زیست در مناطق مختلف کشور هستیم. همانگونه که میدانیم کسانی مبادرت به تخریب محیط زیست در بستر رودخانه یا تالاب یا جنگلها یا مناطق دیگر میکنند که آنها افرادی سودجو هستند، دنبال منافع شخصی خودشان هستند بدون اینکه وقعی به حقوق مردم بگذارند بدون اینکه بدانند واقعا داشتن محیط زیست سالم حق همه مردم ماست. تجربه نشان داده است که با امکانات و نیروهای فعلی آنگونه که باید و شاید دولتها نتوانستهاند با افراد سودجو که معمولا از رانتهای مختلفی نیز استفاده میکنند برخورد لازم را داشته باشند. قوانین موجود نیز همانگونه که عرض کردم به اندازه کافی بازدارنده نیست کما اینکه مجازات اینگونه افراد حداکثر مجازاتی است که در زمره مجازاتهای درجه شش به شمار میرود که معمولا اشد این مجازاتها اجرا نمیشود یا اگر هم احکامی در این خصوص با سودجویان و متجاوزان حقوق مردم اعمال شود بعد از مدتی مستحق بخشودگی میشوند و افرادی که چشم طمع به محیط زیست را دارند، متجری میشوند. سوال اینجاست که چگونه میشود با این خسران عظیمی که به آب و خاک کشور وارد میشود و به اشکال مختلف همه روزه در جاها و مناطق مختلفی شاهد آن هستیم، برخورد کرد. به نظر میرسد همانگونه که ابتدائاً عرض کردم وهله اول امکانات و تجهیزات و نیروهای کافی در اختیار سازمانها از جمله سازمان مراتع و جنگلداری و سازمان آب منطقهای و سایر سازمانها و مراجعی که متولی حفاظت از محیط زیست هستند در اختیار آنها گذاشته شود، با امکانات فعلی و نیروهای فعلی طبیعتا این امر ادامه خواهد یافت. مساله دوم نگاه مختصری به مجازاتی که خدمتتان عرض کردم، نشان میدهد که این مجازات نمیتواند بازدارنده باشد و به نظر میرسد در این رابطه ما به نوعی با خلأ قانونی روبهرو هستیم. در کشورهای توسعه یافته قوانین در این رابطه به قدری شدید و بازدارنده است که هیچ فردی به خودش اجازه نمیدهد حتی یک شاخهای از درختی را قطع کند. مسوولان و ماموران مربوطه به شدت با او برخورد خواهند کرد، اما متاسفانه در کشور ما به وضوح و به وفور شاهد هستیم که انواع و اقسام تجاوزها به آب و خاک این سرزمین انجام میشود بدون اینکه واقعا تعصبی یا دقتی یا نظارتی در این مورد به عمل بیاید، بنابراین همانگونه که عرض کردم داشتن آب و هوای پاک و محیط زیست سالم حق همه مردم ایران است. مسوولان مربوطه به هیچ عنوان نباید به احدی اجازه بدهند که به این حقوق طبیعی مردم تجاوز کند و با متخلفین به نحو بسیار جدی برخورد کرده و به گونهای با آنان برخورد کنند که دیگر احدالناسی جرات تجاوز به آب و خاک این کشور یا آلوده کردن منابع طبیعی و محیط زیست را نداشته باشد والا در غیر این صورت این ماجرا کماکان ادامه خواهد داشت و همچنان سودجویان به دنبال تصرف این اراضی و فروش آنها یا کشاورزی در آنها یا ساخت و سازهای غیرمجاز هستند.
اگر خبر خوبی هم بیاید سانسور میشود!
روزنامه جوان طی یادداشتی در شماره امروز خود با عنوان اگر خبر خوبی هم بیاید سانسور میشود! نوشت: وقتی صحبت از امیدآفرینی برای مردم یا اهتمام به انتشار اخبار خوب میشود، برخی - اغلب از اصلاحطلبان - میگویند مگر خبر خوبی هم وجود دارد؟ یا چرا امیدآفرینی دروغین انجام بدهیم و. با این حال، همین طیف وقتی یک اتفاق خوب برای حل مشکلات مردم میافتد، به شکلی هماهنگ آن را سانسور میکنند تا مبادا اندک امیدی در دل مردم زنده شود! جدیدترین مثال این اتفاق، سانسور هماهنگ «افتتاح پروژه آبرسانی غدیر در خوزستان» در رسانههای اصلاحطلب است. انجام این پروژه حدود 12 سال معطل گذاشته شده بود و مدت زمان تعیین شده برای انجام آن 36 ماه بود، ولی دولت سیزدهم ظرف 10 ماه این پروژه را به اتمام رساند. با اجرای این پروژه مشکل آب 26 شهر و 1608 روستا با جمعیت 4 میلیون و 700 هزار نفر حل شد. از آن سو هم وقتی مردم منطقه یا شهری - و از جمله در همین استان خوزستان - به کم آبی و بی آبی یا کیفیت آب شربشان اعتراض دارند، همین رسانهها تلاش مضاعفی دارند تا این اعتراضات را سیاسی کرده، ضد کل حاکمیت جلوه دهند و یک مشکل را به گونهای تسری دهند که کل ساختار غلط و مشکلآفرین به نظر برسد و امیدی به اصلاح در ذهن کسی نماند، اما مشکل که حل میشود، سانسور میکنند و دیگر اطلاعرسانی تعطیل میشود. بزرگنمایی مشکلات، سیاهنمایی از وضعیت کشور و سانسور اخبار خوب و مقابله با امیدآفرینی برای مردم، راه و روش رسانههای فارسی زبان ضدایرانی است. از صدای امریکا و بیبیسی دولت انگلیس تا اینترنشنال و العربیه سعودی. آنها برای چنین کاری تأسیس شدهاند و برای چنین کاری، پولهای دولتهای غربی و سعودی خرجشان میشود، اما از اصلاحطلبان که ادعای دلسوزی برای مردم و میهنپرستی و ایران دوستی دارند و بلکه خود را مدعی و صاحب انقلاب اسلامی میدانند، نباید بپرسیم که شما چرا در همان مسیر رسانههای ضدایرانی هستید و از اندک بارقه امید برای این مردم دریغ میکنید؟
آمریکا باید امتیاز بدهد
مهدی ذاکریان کارشناس مسائل هستهای طی یادداشتی در شماره امروز آرمان ملی نوشت: آمریکاییها در ارتباط با پاسخ تهران به پیشنهاد اروپاییها اعلام کردهاند که موضع ایران سازنده نیست. این جمله در شرایطی صورت میگیرد که آمریکاییها بودند که از برجام خارج شدند و قرار نیست که تهران پیشنهادی دهد که رضایت آنها را جلب کند. ایران با توجه به جغرافیا، سیاستها و منافع خود اولویتهایی را در مذاکرات در نظر دارد و پیشنهادهایی در آن ارتباط میدهد. آمریکاییها هم اولویتهایی دارند و پیشنهادهایی را در آن زمینه مطرح میکنند. طرفین برپایه خواستههای خود تقاضاهایی را در مذاکرات مطرح میکنند. از این منظر این آمریکاییها هستند که باید مواضع خود را تعدیل کرده و مواضع طرف مقابل را مدنظر قرار دهند. برجام یک توافق بینالمللی است که از نظر حقوقی و سیاسی صحیح و مشروع است. بر اساس توافق وین، ایران بر پایه ان. پی. تی باید فعالیت هستهای خود را انجام دهد و غنیسازی را داشته باشد، اما ضمانتهایی بدهد که این فعالیتها فراتر از یک فعالیت صلح آمیز نباشد. ماموریت آژانس هم این است که این موضوع را کنترل کند، اما گاه آژانس از ماموریت خود به لحاظ حقوقی و فنی خارج شد و کار سیاسی انجام داد که سببساز بدبینی شد. گاه ایران از تعهدات خود خارج شد. همه کشورها هم ممکن است از تعهدات خود انحراف داشته باشند. طرف مقابل برجام هم از زیر تعهدات خود شانه خالی کرد از برجام خارج شد. منتها ترامپ انحراف نداشت بلکه کل برجام را قبول نداشت و معتقد بود که آمریکاییها اشتباه بزرگی مرتکب شده اند. با این وجود آنها حتی این اشتباه خود در برابر ایران را جبران هم نکردند. آمریکاییها باید در حال حاضر از ایرانیها دلجویی کنند زیرا ایرانیها هستند که قصد برگشت به برجام را دارند. البته در گذشته و در زمان آقای عراقچی میتوانستیم برجام را به نتیجه برسانیم که اینگونه نشد. حال که یکسال است دوباره مذاکره صورت گرفته و وزیر امور خارجه تلاش کرده برجام به نتیجه برسد، آمریکاییها همین بخش معقول در سیاست خارجه را دلسرد میکند. کشورهای قدرتمند اگر در مذاکره امتیازاتی بدهند، چون ثروتمند هستند ضرر نمیکنند، اما کشورهای با درجه قدرت پایینتر نمیتوانند امتیاز بزرگ بدهند. از این رو اینکه آمریکا توقع دارد امتیاز محدود بدهد و در برابر ایران امتیاز بزرگ، بسیار معدود است. آمریکاییها باید یاد بگیرند که هرکه بامش بیش برفش بیشتر. آمریکاییها اشتباه نکنند اکنون با سعودی، امارات و اردن مذاکره نمیکنند بلکه با ایران مذاکره میکنند. آمریکا تا این موارد را حل نکند نمیتواند به توافقی جدی با ایرانیها فکر کند.