آیتاللهعلمالهدی: هیچ توجیهی برای گناهکاری پذیرفتنی نیست / تقابل با روحانیت عامل بیاعتمادی مردم به مصدق بود
نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی گفت: گناه نکردن، شرط اول دستیابی به تقوا است همه گناهکاران برای گناه خود توجیهاتی ردیف میکنند؛ برخی به خاطر دستیابی به یک جایگاه مادی یا قدرت دنیوی گناه میکنند اما هیچ توجیهی برای گناهکاری پذیرفتنی نیست.
به گزارش تسنیم، آیتالله سید احمد علمالهدی در خطبه نماز جمعه این هفته که در رواق امام خمینی (ره) حرم مطهر رضوی برگزار شد، اظهارداشت: کلام ما در خطبه اول، برحسب رهنمود حکیمانه رهبر معظم انقلاب در موضوع عمل به تقواست و سخنی که امروز در موردبحث عمل به تقوا داریم، شناسایی مرز عمل به تقواست و اینکه انسان باید تا چه حد مقید به تقوا بماند.
وی با اشاره به آیه 16 سوره مبارکه تغابن افزود: خداوند متعال در قرآن کریم میفرماید «فَاتَقُوا اللَهَ مَا استَطَعتُم» یعنی تا حد توان باید مقید به تقوا بود. در این باره، همانطور که انسان در زندگانی خود اولویتبندیهایی دارد و گاهی اوقات ممکن است حتی انسان بر روی نفس خود پا بگذارد تا به هدفی که به دنبال آن است، برسد، انسان در زندگانی تقوایی خود هم باید ملتزم به اولویتهایی باشد که در صدر آنها، ترک گناه قرار دارد.
امام جمعه مشهد با بیان اینکه گناه نکردن، شرط اول دستیابی به تقوا است، خاطرنشان کرد: بهطور مثال، همانطور که هر پدر و مادری در دوراهی منافع مادی و جان فرزند خود، جان فرزند را انتخاب میکنند و همه اموال خود را هم فدا میکنند تا فرزندشان سلامت خود را دوباره کسب کند، انسان متقی هم بنا به فرموده امیرمؤمنان (ع) که فرمود «الوَرَعُ اساسُ التقوی»، گناه نکردن را مقدمه دستیابی به تقوا قرار میدهد.
آیتاللهعلمالهدی: اهانت سران فتنه به شهدای مدافع حرم باعث رسوایی آنان شد / تقابل با روحانیت عامل بیاعتمادی مردم به مصدق بود آیتالله علمالهدی: دولت میخواهد درآمدهای نامشروع را از جیب 4 هزار نفر را خارج کند / رانتخواران آرام ننشستهاند وی ادامه داد: همه گناهکاران برای گناه خود توجیهاتی ردیف میکنند؛ برخی به خاطر دستیابی به یک جایگاه مادی یا قدرت دنیوی گناه میکنند؛ همانطور که لشکریان عمرسعد هم برای کشتن پسر رسول خدا (ص) توجیهات گوناگونی داشتند و هرکس برای انگیزه دنیوی خاصی به کربلا آمد و بیرحمانهترین قساوتها و غیرانسانیترین سنگدلیها را بر سیدالشهدا (ع) و اهل بیت او اعمال کرد. با این حال، حقیقت این است که هیچ توجیهی برای گناهکاری و ضایع کردن حق مردم وجود ندارد و حتی توجیه آوردن برای گناه به نسبت به خود معصیت برای ذات اقدس پروردگار منفورتر است.