ارائه روشی نوین در درمان سندروم پلی کیستیک تخمدان / گامی موثر در درمان ناباروری

به گزارش ایسنا، تیم تحقیقاتی گروه زیست شناسی دانشگاه اراک متشکل از دکتر ملک سلیمانی، دکتر شریعت زاده از اعضای هیئت علمی گروه زیست شناسی و دلبر دانش جو، محقق دوره دکترای این گروه و با همکاری دکتر شهرزاد زاده مدرس، متخصص زنان و زایمان و دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در قالب پایان نامه دکترا موفق به اثبات تاثیر بهینه داروی سیتافورمین بر بیماری سندروم پلی کیستیک تخمدان شده اند.

دکترسلیمانی در توضیح این اثر پژوهشی گفت: در این پایان نامه به مقایسه اثر درمانی داروی سیتافورمین با متفورمین در 80 زن نابارور مبتلا به سندروم پلی کیستیک تخمدان که تحت درمان با ICSI (Intracytoplasmic sperm injection) قرار گرفتند، پرداخته شده است.

به گفته وی تحقیقات در سال های اخیر نشان داده اند که مقاومت به انسولین و هیپرانسولینمی نقش مهمی در پاتوژنز سندروم تخمدان پلی کیستیک دارد و این بیماری می تواند به عنوان شاخه ای از دیابت نوع 2 در خانم ها در نظر گرفته شود. بنابراین، امروزه علاقه زیادی به استفاده از داروهای کاهنده قند خون به خصوص متفورمین در درمان سندروم تخمدان پلی کیستیک دیده می شود و این داروها از جمله داروهای معمول تجویزشده در درمان سندروم تخمدان پلی کیستیک هستند.

سلیمانی درمورد معایب استفاده از داروی متفورمین در درمان بیماری پلی کیستیک تخمدان اظهارکرد: کاربرد متفورمین در درمان سندروم تخمدان پلی کیستیک توسط FDA Food and Drug Administration)) مورد تایید قرار نگرفته است. متفورمین باعث کاهش تولید گلوکز کبدی و جذب روده ای گلوکز و همچنین بهبود حساسیت به انسولین می شود و در القا تخمک گذاری و تنظیم دوره ی قاعدگی موثراست. متفورمین همچنین با افزایش حساسیت بافت ها به انسولین می تواند سبب کاهش سطح آندروژن ها گشود. با این وجود عوارض گوارشی، افزایش هموسیتئین خون و القای استرس اکسیداتیو از جمله عوارض جانبی متفورمین در این بیماران است که تجویز متفورمین را با محدودیت هایی مواجه کرده است.

وی ضمن اشاره به مزایای داروی پیشنهادی گروه تحقیقاتی دانشگاه اراک خاطر نشان کرد: داروی سیتافورمین که ترکیبی از دو داروی سیتاگلپتین و متفورمین است برای اولین بار در سال 2012 توسط کمپانی مرک برای بیماران دیابتی ارائه شد. در این تحقیق برای اولین بار، داروی سیتافورمین (سیتاگلپتین / متفورمین) جهت درمان بیماران مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک که تحت درمان با روش های درمان ناباروری قرار گرفته اند، استفاده شده است.

سلیمانی افزود: سیتاگلپتین یکی دیگر از داروهای کاهنده قند خون است که از دسته داروهای مهار کننده آنزیم DPP-4 (Dipeptidyl Peptidase-4) به حساب می آید ودر درمان بیماران دیابتی مورد استفاده قرار می گیرد. این آنزیم نقش کلیدی در هموستاز گلوکز و تنظیم ترشح انسولین در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 دارد. آنزیم DPP-4 بعلت تنوع درسوبسترا می تواند منجر به تغییر فرآیندهای سلولی مانند تخریب پروتئین، تهاجم سلولی، مرگ سلولی (آپوپتوز) و التهاب شود. به نظر می رسد سیتاگلپتین می تواند با مهار DPP-4 باعث جلوگیری از این فرآیندها شود. از آنجایی که سطح DPP-4 در زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک افزایش می یابد اخیرا سیتاگلپتین در تحقیقات بالینی سندروم تخمدان پلی کیستیک مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. علاوه بر این سیتاگلیپتین در مقایسه با متفورمین دارای عوارض گوارشی کمتری است و منجر به هیپوگلایسمی نمی شود و همچنین می تواند سبب کاهش التهاب در این بیماران شود.

عضو هیات علمی گروه زیست شناسی دانشگاه اراک درمورد نتیجه مطلوب این پژوهش اظهار کرد: این پژوهش بر روی 80 زن مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک در گستره سنی 25 تا 35 سال به مدت یکسال انجام شد. نمونه های خونی، مایع فولیکولی، تخمک، سلول های کومولوسی و جنین این بیماران پس از درمان با داروی سیتافورمین مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت.

نتایج حاصله از این تحقیق نشان داد که داروی سیتافورمین ضمن اینکه عوارض کمتری نسبت به متفورمین دارد سبب بهبود فاکتورهای هورمونی، بلوغ تخمک ها، کیفیت جنین های حاصله، میزان بارداری و نیز افزایش بیان دو ژن GDF-9 و BMP-15 که مرتبط با کیفیت تخمک هستند، شد.

سلیمانی ضمن اشاره به علل مختلف ناباروری تصریح کرد: یکی از شایع ترین علل ناباروری در زنان، سندرم تخمدان پلی کیستیک است که یک اختلال شایع در سنین باروری است و برجنبه های مختلف سلامتی در طولانی مدت تاثیر می گذارد. این بیماری می تواند سبب عدم تعادل هورمونی و اختلال در رشد فولیکول های تخمدان و بدنبال آن مشکلات باروری شود. در سال های اخیر، کمک به این بیماران و کاهش هزینه های بالای درمان جزو اولویت های تحقیقاتی کشورهای مختلف قرار گرفته است. سندروم تخمدان پلی کیستیک یک بیماری مولتی فاکتوریال است و به این دلیل اتیولوژی مختلف درمان قطعی در این بیماران متفاوت است و شامل درمان های دارویی و غیر دارویی می شود. درمان های غیر دارویی جهت کمک به رفع علایم بالینی بیمار به کار میروند نظیر لیزر تراپی به منظور رفع هیرسوتیسم و یا تکنیک های ART (Assisted reproductive technology) که جهت باروری در افراد مبتلا به این بیماری بکار گرفته می شود.

طبق اعلام روابط عمومی وزارت علوم، نتایج این مطالعه در قالب 4 مقاله و 6 مقاله کنفرانسی در کنگره های بین الملی ارائه شده است. که یکی از این مقالات به تازگی در ژورنال Trends in endocrinology and metabolism با ضریب تاثیر 11.641 از انتشارات cell پذیرفته شده است که طبق رده بندی انجام شده در سایت www.scimagojr.com این ژورنال در بین پنج ژورنال برتر در زمینه غدد درون ریز و متابولیسم است.

انتهای پیام