پنج‌شنبه 8 آذر 1403

از اوج عزت تا حضیض ذلت

خبرگزاری دانا مشاهده در مرجع
از اوج عزت تا حضیض ذلت

با عبور از چهار دهه عمر انقلاب هر اندازه جمهوری اسلامی اینک در اوج عزت قرار گرفته که آمریکا روزهای ذلتباری را تجربه کرده و با سرعتی زیاد به افولش نزدیکتر می‌شود.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از شبکه خبری تهران نیوز، در طلیعه چهل و سومین بهار انقلاب به گوشه‌هایی از مقایسه آنچه در جمهوری اسلامی ایران و بزرگترین و البته حقیرترین دشمن آن یعنی آمریکای جنایتکار گذشته است، بپردازیم. 43 سال پیش بود که ملت بیدار ایران با لبیک گفتن به پیر جماران بزرگترین واقعه قرن را رقم زده و با سرنگونی رژیم وابستهِ واداده ستمشاهی، نهال نوپای انقلاب را در خاک پاک وطن غرس کرد. نهال آن روزهای بیش از چهار دهه قبل اینک درخت تناور و توانمند است که نه تنها مردم ایران در سایه‌سار برکاتش قرار گرفته‌اند، بلکه همه ملل آزاده و آزادی‌خواه منطقه و جهان از ثمرات بیشمارش نصیب و بهره‌ها برده‌اند. خیلی‌هایمان یادمان می‌آید که آمریکایی‌ها با تاکید بر این شعار خود که "انقلاب اسلامی جشن چهل سالگی خود را نمی‌بیند" وعده‌ها می‌دادند برای کوردلان راه گم کرده‌ای که آزادی را در بند اسارت آمریکا دیده و سال‌ها با این خیال خام روزگار می‌گذراندند. اینک اما جمهوری اسلامی در همه ابعاد اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، علمی و... به حق به نماد و الگویی مثال‌زدنی برای دیگر کشورها تبدیل شده و علاه بر دستاوردهای عدیده داخلی، در عرصه خارجی نیز در حال هر چه گسترده‌تر کردن روابط و دیپلماسی با کشورهای منطقه و جهان در همه حوزه‌های یاد شده است. در مقابل اما اوضاع در آمریکا در بسیاری از حوزه‌ها شکننده و بحرانی است، از ناتوانی رئیس جمهور 80 ساله در اداره امور کشور تا به اوج رسیدن مصائب فرهنگی و اخلاقی و البته ایجاد شکاف‌های عمیق در پیکره اقتصادی این کشور. به همه آنچه که گفته شد، شکست سیاست‌های این کشور در حوزه بین‌الملل و خارجی را اضافه کنید، تا به این ترتیب بتوانیم آن را کلکسیونی از ناکامی‌ها و ناکارآمدی‌ها بخوانیم. آری، همان کشوری که روزگاری داعیه ابرقدرتی دنیا و سیطره سلطه‌ای بر قاره‌های جهان را داشت، امروز ناتوان‌تر از همیشه از حل بسیاری از مشکلاتش درمانده مانده و در عین درماندگی به تماشای هر چه شتاب گرفتن سرعت تحقق آرمان‌های انقلاب نشسته است. به همین منظور در گفت‌گویی با احسان ارکانی عضو کمیسیون برنامه و بودجه و نماینده مردم نیشابور در خانه ملت به بیان مولفه‌های مشابه‌ای از دستاوردهای انقلاب و در مقابل مشکلات و مصائب آمریکایی‌ها در عرصه‌های مختلف پرداخته‌ایم که در ادامه می‌خوانید. دانا: در مقایسه‌ای کلی به بررسی استقلال سیاسی ایران پیش و پس از پیروزی انقلاب بپردازید. ارکانی: پیش از پیروزی انقلاب به ایران به عنوان کشوری مستعمره و تحت امر آمریکا نگاه می‌شد که البته واقعیت نیز همین بود، به عبارت بهتر همانگونه که امروز آمریکا حضوری استثمارگونه در کشورها داشته و از امکانات و سرمایه‌های آن‌ها برای مردم و کشورش استفاده می‌کند، در زمان ستمشاهی نیز این مسئله درباره کشور ما صدق می‌کرد. حتی مخالفان با نظام جمهوری اسلامی نیز اذعان و اعتراف می‌کنند که ایران در دوران حاکمیت رژیم ستمشاهی در حوزه استقلال سیاسی درست در نقطه مقابل شرایط امروزش قرار داشت. اینک اما با گذشت 43 سال از عمر با برکت انقلاب امروز جمهوری اسلامی ایران به محور اصلی جریان مقاومت و ضد آمریکایی در منطقه و جهان تبدیل شده است. به این ترتیب آنچه بغض و کینه آمریکایی‌ها نسبت به جمهوری اسلامی را سبب شده، پیشتازی کشورمان و الگوگیری از آن از سوی کشورها و ملت‌های مقاوم و آزادی‌خواه جهان در مقابله با سردمدار جبهه کفر است. از این‌رو در جریان مذاکرات برجام طی سال‌های اخیر یکی از مطالبات اصلی آمریکایی‌ها برای رفع تحریم‌ها علیه کشورمان، عدم حمایت ایران از نهضت‌های مقاومت منطقه و کشورهای محور مقاومت بوده است. دانا: در مقایسه‌ای بین مسائل فرهنگی ایران و آمریکا اوضاع را چطور می‌بینید؟ ارکانی: در حوزه مباحث فرهنگی نیز انقلاب اسلامی با الگوگیری از حاکمیت نظام دینی و اسلامی و پیاده‌سازی آموزه‌های ناب اسلام در جامعه، بر غنای فرهنگی آحاد مردم افزوده و موجب پیاده‌سازی اهداف متعالی و متناسب با مواضع دینی و اخلاقی شده است. در مقابل امروز آمریکا با بحران فرهنگی بزرگی در ابعاد مختلف روبرو و مواجه است، به طوری که بی‌هویتی فرهنگی و مسائل منافی فطرت در این کشور آن را به ورطه ضدفرهنگی کشانده به طوریکه آمریکا امروز با پدیده‌ای به نام سقوط اخلاقی مواجه است. امروزه آمارها از وقوع جنایات انسانی، از بین رفتن ارزش‌های اخلاقی، بی‌بند و باری و چندین و چند معضل فرهنگی و منافی با مبانی فطری و اخلاقی در آمریکا خبر می‌دهند که همگی موید سقوط ارزش‌های فرهنگی در این کشورند. دانا: در بُعد نظامی چطور می‌توان به مقایسه ایران و آمریکا پرداخت؟ ارکانی: در حوزه نظامی باید گفت اگر چه پیش از انقلاب تجهیزات نظامی بسیاری از سوی ایالات متحده به ایران داده شده بود، اما کشورمان بدون دستور آمریکایی‌ها اجازه هیچگونه اقدام و حرکت نظامی را نداشت. به این ترتیب در آن زمان عبارت ژاندارم آمریکایی به شاه ایران اطلاق می‌شد، اگرچه شاه ملعون خود را ژاندارم منطقه می‌دانست اما در حقیقت او ژاندارم آمریکایی منطقه بود. اینک اما با عبور انقلاب اسلامی از چهل سالگی و در طلیعه بهار چهل و سوم، موشک‌های دوربرد، قاره‌پیما، بالستیک و دیگر تجهیزات نظامی ایران کشورها و محور مقاومت را هدایت کرده و دانش نظامی ما برای آنان نیز راهگشا شده است. در حوزه نیروی نظامی نیز با عبور از چهله نخست انقلاب اینک نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران متشکل از ارتش، سپاه، بسیج، نیروهای نظامی و انتظامی در قالب پیکره‌ای کاملا منسجم و توانمند اجازه هرگونه تعرض و تعدی را از نیروها و دشمنان خارجی گرفته‌اند. این در حالی است که در دوران ستمشاهی و در هنگامه جنگ جهانی دوم با وجود آن همه ساز و برگ نیروهای نظامی فروپاشید و سربازان نتوانستند در کوتاهترین زمان در مقابل نیروی خارجی از کشور دفاع کنند. دانا: در نگاهی کلی وضعیت کشورمان را در حوزه اقتصادی چگونه است؟ ارکانی: کشور ایران در طول این سال‌ها فراز و نشیب‌های بسیاری را در این عرصه پشت سر نهاده است، در برخی سال‌ها اوضاع اقتصادی به مراتب خوبی را تجربه کرده‌ایم و البته در سال‌های اخیر نیز شرایط کشور متاثر از تحریم‌ها و فشارهای دشمن تجربه دیگری را به خود دیده است. در سال‌های اخیر آمریکا و غرب در عرصه جنگ اقتصادی با اعمال تحریم‌های یک جانبه به دنبال بستن راه تنفسی کشورمان و به زانو درآوردن مردم و کشور ایران بوده و در این راه از هیچ تلاشی فروگذار نکرده‌اند. اگرچه باید پذیرفت که فشار تحریم‌های اقتصادی دشمن مشکلاتی را برایمان ایجاد کرده، اما پس از گذشت 10 سال از جنگ اقتصادی همچنان جمهوری اسلامی ایران در حال مقاومت است. و چه بسا اگر در سال‌هایی نگاه خوش‌بینانه برخی مسوولان حاکم نبود و به جای امید بستن به سراب آمریکا و اروپا، مدافع جمهوری اسلامی شده و روی توانمندی‌های داخلی خودمان تکیه می‌کردند، اکنون اوضاع به گونه دیگری بود. متاسفانه تفکر چشم به دست آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها دوختن و در مقابل ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های داخلی را نادیده انگاشتن لطماتی را وارد کرده و برای چند سال در حکم ترمزی برای پیشرفت کشور شد که اگر نبود، اوضاع اکنون به مراتب بسیار بهتر از اینها بود.

انتهای پیام /