اطلاعیه وزارت خارجه درباره اقدام برخی رسانه‌ها درباره مذاکرات سال 94

به گزارش حوزه سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، روابط عمومی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در اطلاعیه‌ای از اقدام غیر حرفه‌ای برخی رسانه‌ها در تلفیق مواضع غیر مرتبط و فرعی مقامات ارشد خارجی برای القای ضعف در مواضع تیم مذاکره کننده ایرانی در زمان مذاکره در مورد رفع تحریم‌های تسلیحاتی در سال 1394 ابراز تاسف کرد.

روابط عمومی وزارت امور خارجه در اطلاعیه خود آورده است: با توجه به اقدام برخی رسانه‌ها در تلفیق ناشیانه مواضع برای رسیدن به اهداف تبلیغاتی خود، توجه افکار عمومی را به نکاتی در خصوص پذیرش تحریم‌های تسلیحاتی ایران و اظهارات آقای لاوروف وزیر امور خارجه روسیه با استناد به منابع اصلی و متقن جلب کرده و قضاوت در این رابطه را به اهل انصاف می‌سپارد:

1- اساسا در طول دوران مذاکرات، تیم مذاکره کننده هسته‌ای سیاست خود را بر مخالفت با هرگونه محدودیت یا تحریم در تمامی حوزه‌ها قرار داده و همواره بر آن پافشاری کرد. شاهد این موضوع بیانیه‌ای است که همزمان با تصویب قطعنامه 2231 توسط ایران منتشر شد (S/2015/550). علاوه براین، ایران هیچ گاه ضمیمه ب قطعنامه 2231 را امضا نکرد و آن را هیچ گاه نپذیرفت، در حالی که روسیه و چین این ضمیمه را امضا کردند. حتی با این وجود هم موافقت ایران، روسیه و چین مسئله را حل نمی‌کرد بلکه مشکل این بود که دیگران رضایت نمی‌دادند.

2- در بند پنج ضمیمه ب قطعنامه 2231 شورای امنیت، به هیچ عنوان به تحریم تسلیحاتی اشاره‌ای نشده است چرا که تحریم‌های تسلیحاتی پیش بینی شده در قطعنامه‌های قبلی شورای امنیت، از تاریخ 27 دی 1394 (16 ژانویه 2016 روز اجرایی شدن برجام) خاتمه یافته و به جای آن‌ها یک نظام مجوزدهی در قطعنامه 2231 پیش بینی شده است. بر اساس این نظام مجوزدهی، به لحاظ حقوقی ایران می‌تواند به صورت مورد به مورد اقلام نظامی مورد نیاز خود را با طی فرایندی در شورای امنیت سازمان ملل تامین کند. این نظام مجوزدهی هم تنها پنج سال اعتبار داشته و بر اساس قطعنامه 2231، در تاریخ27مهر 1399 (18 اکتبر 2020) به طور خودکار از بین خواهد رفت و پس از آن دیگر هیچ محدودیتی در این حوزه دفاعی و تسلیحاتی، چه برای صادرات و چه برای واردات، متوجه جمهوری اسلامی ایران نخواهد بود.

3- نظام قطعنامه 2231 شورای امنیت از آن جهت منحصر به فرد است که کلیه محدودیت‌های مندرج در آن به صورت خودکار ملغی می‌شوند و نیازی نیست که شورای امنیت سازمان ملل متحد اقدام یا تصمیم خاصی در این زمینه اتخاذ نماید. تمامی تلاش‌ها و طرح‌های شوم آمریکا برای تخریب این روند قانونی در داخل یا خارج شورای امنیت سازمان ملل تا کنون شکست خورده است و این مرهون تلاش‌های خستگی‌ناپذیر دستگاه دیپلماسی از سال 1394 تا به امروز است.

4- در مورد اظهارات مقامات خارجی از جمله وزیر امور خارجه روسیه آقای لاوروف در تاریخ24تیرماه 1394 (14 ژوئیه 2015) در مصاحبه با خبرنگاران، لازم به ذکر است این عبارت که " «ما و چین می‌خواستیم تحریم‌های تسلیحاتی لغو شود، اما با وجود حمایت ما، خود تیم ایرانی (به ریاست ظریف) موافقت کردند که تحریم‌ها تا 5 سال ادامه یابد!» برداشتی ناصحیح با استفاده از منابع خبری دست چندم انگلیسی و ترجمه نادرست و «دلبخواهانه» از صحبت‌های آقای لاوروف می‌باشد. جالب است که برای اثبات برداشت غلط از صحبت آقای لاوروف، به گفته‌های خانم شرمن استناد می‌کنند غافل از این که خود بار‌ها به دیگران اتهام زده اند که چرا به آمریکایی‌ها اعتماد می‌شود!

5- متن انگلیسی مصاحبه آقای لاوروف در وبسایت رسمی وزارت خارجه روسیه به قرار زیر است:

With regard to the arms embargo, Russia and China wanted it to be lifted first. Our Iranian colleagues (as you are aware, they had the final say in this regard) have agreed to a compromise. The West initially insisted on keeping the arms embargo for eight or even 10 years. But the Iranians and their Western colleagues reached a compromise, which Russia and China have, of course, supported, given that it was acceptable to Tehran. For the next five years, arms supplies to Iran will be possible under the appropriate notification procedure and verification by the UN Security Council.

ترجمه: در خصوص تحریم‌های تسلیحاتی، روسیه و چین می‌خواستند این تحریم‌ها همان اول برداشته شوند. همکاران ایرانی ما (که همانطور که می‌دانید حرف آخر را در این خصوص می‌زدند) با یک مصالحه موافقت کردند. غرب ابتدا روی ادامه تحریم تسلیحاتی برای هشت یا حتی ده سال اصرار داشت. اما ایرانی‌ها و همکاران غربی آن‌ها به یک مصالحه دست یافتند، که روسیه و چین هم البته حمایت می‌کردند چرا که این مصالحه برای ایران قابل قبول بود. در پنج سال آینده تامین سلاح برای ایران تحت یک آئین اطلاع رسانی و راستی آزمایی از طریق شورای امنیت سازمان ملل ممکن است.

6- گفتنی است که بحث تحریم‌های تسلیحاتی و چگونگی رفع آن‌ها از سخت‌ترین موضوعات مذاکراتی بود که تا آخرین لحظه قبل از توافق نهایی مذاکره بر سر آن ادامه داشت. آمریکا و دیگر کشور‌های غربی تحریم تسلیحات متعارف ایران را یکی از بزرگترین موفقیت‌های خود می‌دانستند که به بهانه برنامه هسته‌ای ایران توانسته بودند بر شورای امنیت تحمیل کنند و به هیچ وجه حاضر به مصالحه در مورد آن نبودند. مباحثی که امروز در آمریکا می‌گذرد، و اینکه چگونه برای تمدید این تحریم‌ها به هر دری می‌زنند، به خوبی اهمیت این تحریم‌ها را برای آمریکا نشان می‌دهد. آمریکا به دلیل مسائل منطقه ای، لغو تحریم‌های تسلیحاتی ایران را از روز اول از خطوط قرمز خود دانسته و اساسا حاضر به مذاکره در خصوص آن نبود چه رسد به مصالحه. رضایت به لغو تحریم‌های تسلیحاتی و پذیرش نظام مجوزخواهی تنها برای پنج سال، که در قالب یک مصالحه بزرگتر و در مقابل کسب امتیازات در سایر موضوعات به دست آمد، از بزرگترین شکست‌های آمریکا در مذاکرات برجام بود.

7- جای تاسف است که برخی رسانه‌های داخلی اصرار دارند موضوعی را که اجماع ملی در خصوص آن وجود داشته است، و در عرصه بین المللی دوست و دشمن اذعان می‌کنند که یک موفقیت راهبردی بزرگ برای ایران بوده است، شکست جلوه دهند و اعتماد مردم را به نظام جمهوری اسلامی ایران و توانمندی‌های آن خدشه دار کنند. اگر برجام موفقیت ایران نبود، پس چرا ترامپ آن را شرم آورترین توافق تاریخ آمریکا خوانده و از آن خارج شد؟ مگر نمی‌گفتند که برجام برای آمریکا سندی طلایی است که هرگز از آن خارج نمی‌شود و هرگز امتیازات بادآورده آن را از دست نمی‌دهد؟! اگر آقای ترامپ احساس ضرر کرده و از توافق خارج می‌شود این دلیل نقص کار مذاکره کنندگان است یا دلیل قوت کار آن‌ها است؟ اگر به قول برخی برجام تنها یک جسد متعفن است، چطور شد که همین جسد نیمه جان دماغ آمریکا را هفته گذشته در شورای امنیت به خاک مالید؟ اگر چنین شکستی برای آمریکا در زمان دیگری رخ داده بود آیا جشن ملی نمی‌گرفتند؟ آمریکا منافع اقتصادی برجام را از ملت ایران گرفت، اما هنوز حریف منافع سیاسی و راهبردی آن نشده است. برجام زنده است، حتی اگر ترامپ و نتانیاهو نخواهند!

روابط عمومی وزارت امور خارجه در پایان رسانه‌ها را به رعایت حرفه‌ای گری، انصاف و امانتداری در انتشار اخبار و احترام به مخاطب فرا می‌خواند.

انتهای پیام /