افلاکی: مقصر اصلی ناکامی در المپیک، کادرفنی بود / از تورنمنت افغانستان هم مدال ندارند اما برای تکواندو تصمیم می‌گیرند
قهرمان سابق تکواندو جهان گفت: آقایان از تورنمنت افغانستان هم مدال ندارند اما برای تکواندو تصمیم می گیرند.
مجید افلاکی قهرمان سابق تکواندو جهان در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی شبکه اطلاع رسانی راه دانا در خصوص دلایل ناکامی تکواندو در المپیک اظهار داشت: در تمام دوران ورزشی خود هرگز در خصوص کادرفنی و مربیان صحبت نکرده ام، اما این بار باید بگویم که مقصر اصلی ناکامی ما در المپیک، کادرفنی بود. مربی تیم به صورت خودرای و با تصمیمات خودخواهانه تصمیم گرفت که پس از جدا شدن بدنساز تیم، خودش به تنهایی و به همراه یک دستیار، تیم را به سر منزل مقصود برساند. یک پای تکواندو بدنسازی است و نمی شود تیم را بدون دو ماه و نیم بدنسازی روانه میدان بزرگ المپیک کرد.
وی افزود: حالا باید دید که چرا آقای فرهادیان به عنوان مدیرفنی در کار سرمربی دخالت نکرد؟ یا زور فرهادیان به عسگری نمی رسید و یا فرهادیان از لحاظ بار فنی در این حد و اندازه ها نبود. البته فکر می کنم هر دو مورد صدق می کند و این آقا از بعد فنی، در حد و اندازه این صحبتها نبود. قصد نبش قبر ندارم اما در المپیک لندن نیز با حضور کرمی و معتمد باید دو طلای حتمی می گرفتیم که با دعا و صلوات تنها به یک نقره رسیدیم. متاسفانه در این المپیک نیز مجددا همان اشتباه را کردیم و به سراغ همان مربیان رفتیم. دلیل این اشتباه را باید از شخص رئیس فدراسیون پرسید.
وی در خصوص عملکرد ضعیف کادرفنی اضافه کرد: سیستم تمرینی ما در جهان منسوخ شده است. اینکه با کف زدن تا انتهای سالن بروی از علم روز دنیا به دور است. تکواندو یک ورزش به روز است و روزانه پیشرفت می کند. تمام دنیا در حال پیشرفت است و تکواندو تنها مختص به کره و ایران نیست. دیدیم که ازبکستان طلا گرفت و ورزشکار 15 ساله تونس به فینال رسید. ازبکستان و آذربایجان تکواندو را در ایران آغاز کردند و با پیشرفت به مدال المپیک رسیدند.
او با اشاره پتانسیل مربیان ایرانی که از تکواندو دور مانده اند، بیان داشت: ما مربیان کاربلد و عاشق زیادی داریم. کسانی داریم که عاشقند و جیبشان پر از پول است. این افراد برای پول و سفر و... کار نمی کنند و عاشق این ورزش هستند. همگی از نظر تحصیلات و سطح علمی جایگاه بالایی دارند. برای مثال ببینید هادی افشار که خودش یک قهرمان بوده از لحاظ سطح علمی چه جایگاهی دارد. بهزاد خداداد در جنوبی ترین نقطه تهران مشغول آموزش به نونهالان و نوجوانان است. از این قبیل مربی ها کم نداریم، اما با وجود داشتن چنین افرادی به اینجا رسیدیم و علت آن تنها این است که در فدراسیون ما نامحرم وجود دارد. آقایان با لابی ابتدا خبرنگار شدند، سپس گزارشگر تکواندو و در نهایت مدیرفنی کلیه تیم های ملی. یعنی برای تیم بانوان و تیم های پایه هم این آقایان تصمیم می گیرند. این آقایان که از تورنمنت افغانستان هم مدال ندارند، تمام خانواده تکواندو را از هم پاشیده اند و قهرمانان این رشته را از فدراسیون دور کرده اند.
کاپیتان اسبق تیم ملی در خصوص مدیریت پولادگر گفت: پولادگر مدیری قوی محسوب می شود اما اطرافیان او افرادی بخیل، حسود و نامحرم هستند. فرهادیان باعث جدایی و اختلاف 90 درصد اعضای خانواده تکواندو شد و با پیج های فیک و کانال های مجازی، قهرمانان اسبق را تخریب می کند.
وی در خصوص عملکرد ضعیف تکواندو بانوان عنوان کرد: سرمربی تیم ملی چه رزومه ای دارد؟ نه ملی پوش تحویل ما داده و نه خودش ملی پوش بوده است. کیمیا علیزاده نیز حاصل دسترنج خانم مداح بود. چه کسی این خانم را ساپورت می کند؟ مینو مداح بازیکنان ملی پوش زیادی تحویل داد و سابقه ملی زیادی داشت. مریم آذرمهر نیز مربی بازیکن سازی بود. چرا ندا زارع نباید روی نیمکت تیم ملی بنشیند؟ این خانم از کجا سبز شده و آمده؟ قطعا انتخاب او بخاطر شایستگی اش نبوده است.
او با انتقاد از رویکرد صداوسیما در قبال کیمیا علیزاده به هنگام مبارزه با ناهید کیانی گفت: چرا جرات ندارید اسم او را بیاورید؟ آقایان به او کیمیای تکواندو لقب دادند و پشت مدال او قایم شدند. اگر علیزاده نبود که دوره قبل باید می رفتند. مگر خدابخشی و بیگی به مصاف هم رفتند، اتفاقی افتاد؟ آقای خراسانی پیشکسوت تکواندو محسوب می شود و از ایشان تعجب می کنم که چرا اسمی از علیزاده نبرد. آقای کاویانی شما در اندازه ای نیستید که راجع به علیزاده صحبت کنید. بهتر است به همان توپ و تور بچسبید. علیزاده به اندازه ی وزن کاویانی برای این کشور عرق ریخته است.
افلاکی در خصوص اینکه آیا به او پیشنهادی برای کمک به تیم ملی تکواندو داده اند و اگر چنین پیشنهادی ارائه شود، می پذیرد، پاسخ داد: تا کنون با من صحبتی نشده اما اگر چنین پیشنهادی باشد تنها با قرارداد محکم و به مانند محمد بنا با اختیارات تام این کار را قبول میکنم و در المپیک بعد نتیجه را تحویل می دهم. متاسفانه به ما بی مهری می شود. اگر امثال مجید افلاکی به دنبال پست و مقام باشند تکواندوی ما به جایی نمی رسد. 10 سال تمام است که به مسئولان شهرداری برای در اختیار قرار دادن یک سالن رو زده ام. به آنها گفتم با شهریه کمتر از سایر باشگاه ها، صبح تا شب هزاران کودک و نوجوان را تمرین می دهم. از طریق شورای شهر و هر مسیری که فکرش را کنید، پیگیر تاسیس یک آکادمی تکواندو بودم. آقایان صدبار مرا به هم پاس دادند و آخر هم پیگیری های من جواب نداد.
انتهای پیام /