الیوت آبرامز؛ مهره صهیونیست ها در کاخ سفید
تهران - ایرنا - ورود «الیوت آبرامز»، کارشناس خبره مسائل خاورمیانه و چهره ای صهیونیستی به کاخ سفید بیش از همه لابی صهیونیستی و صاحبان اندیشکده «موسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک» را خوشحال می کند؛ گروهی که تلاش می کند تحریم های ایران را در آستانه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا تشدید کند.
یکی از مهم ترین اخباری که در خصوص بخش ایران کاخ سفید به گوش می رسید، استعفای «برایان هوک»، نماینده ویژه وزارت خارجه آمریکا در امور ایران و اعلام انتصاب «الیوت آبرامز» به جای وی است. حال باید دید اتاق تصمیم گیری های کاخ سفید در «آبرامز» 72 ساله که نماینده ویژه این کشور در امور ونزوئلاست و قرار است همچنان با حفظ سمت نماینده ویژه امور ایران نیز بشود چه دیده است که وی را عهده دار این سمت حساس کرده است؟
کارشناس کهنه کار خاورمیانه و چهره برجسته اندیشکده CFR
این دیپلمات کهنه کار جمهوریخواه که نزد سیاستمداران ایرانی عمدتا به دلیل رسوایی پرونده «ایران - کنترا» یا ماجرای «مک فارلین» یا «ایران - گیت» در دوران ریاست جمهوری «رونالد ریگان» شهرت دارد، کارشناس برجسته مطالعات خاورمیانه در اندیشکده «شورای روابط خارجی» موسوم به CFR است و صاحب صفحه ویژه ای با نام «نقاط فشار» (Pressure Points) است که تحلیل ها و نوشتارهایی درباره خاورمیانه، سیاست خارجی آمریکا، حقوق بشر و به خصوص ایران در آن منتشر می کند.
او همچنین در تیم «جرج دبلیو بوش»، به عنوان قائم مقام دستیار رییس جمهور و قائم مقام مشاور امنیت ملی حضور داشت و بر سیاست خاورمیانه ای کاخ سفید نظارت می کرد. وی دانش آموخته دانشگاه هاروارد، دانشکده اقتصاد لندن و دانشکده حقوق دانشگاه هاروارد است و هیات علمی دانشگاه «جرج تاون» نیز بوده است؛ مراکزی که بسیاری از نظریه پردازان و سیاستمداران بزرگ آمریکا در خصوص خاورمیانه و جهان را در خود پرورش داده اند و شاهد حضور و تدریس آنها بوده است. آبرامز نیز یکی از این افراد است و در زمینه سیاست بین الملل از صاحب نظران بنام محسوب می شود.
حامی سرسخت رژیم اسراییل، معمار جنگ عراق و مخالف سرسخت برجام
مشهور است که جانشین «هوک» روابط بسیار نزدیکی با لابی های رژیم صهیونیستی دارد و به همین دلیل است که وی در «شورای یابود هولوکاست آمریکا» U.S. Holocaust Memorial Council عضویت دارد. وی که در خانواده ای یهودی متولد شده است، یک «نومحافظه کار» و از معماران اساسی جنگ عراق بود و در سال 1998 نامه‌ای به «بیل کلینتون» رییس جمهوری وقت آمریکا نوشت و از او خواست تا صدام را سرنگون کند و با تاکید بر رویکرد جنگ‌طلبانه خود از اقدامات برای سرنگونی «معمر قذافی» دیکتاتور پیشین لیبی نیز حمایت کرد.
او از حامیان بسیاری جدی و اساسی رژیم صهیونیستی است. وی در دوران حضور خود در تیم جرج بوش پسر به شدت تلاش زیاد کرد تا از مذاکرات صلح خاورمیانه جلوگیری کند و بارها از فشار واشنگتن بر تل آویو جلوگیری کرد تا این رژیم بتواند به شهرک‌سازی‌ها در اراضی اشغالی ادامه دهد. او از مخالفان برجام است و تقلای فراوانی کرد تا مانع از انجام مذاکرات و شکل گیری این توافق شود.
آبرامز و کارنامه ای سیاه در آمریکای لاتین
آبرامز چند روز پیش در جلسه استماعی در سنای آمریکا بیان کرد که همچنان با جدیت مشغول کار روی برنامه ای است که براندازی رییس جمهوری ونزوئلا مربوط می شود. او به طور کلی در سیاست خارجی ایالات متحده در آمریکای لاتین سابقه تیره و تاری دارد. در دهه 1980 از سرکوب خونین بومیان «مایا» به دست ژنرال «افراین ریوس مونت» حمایت کرد؛ این اقدام به اندازه ای خونین بود که سازمان ملل در پرونده های خود از آن با عنوان «نسل کشی» نام برده است. در سال 1991 نیز او کشتار 500 غیرنظامی دیگر را به دست ارتش آمریکا در «السالوادر» رقم زد که تعداد زیادی کودک نیز در بین آنها بودند.
اکنون که تا زمان را گیری شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره قطعنامه جدید آمریکا علیه کشورمان و همچنین انتخابات ریاست جمهوری آمریکا زمان چندانی باقی نمانده است، خروج «هوک» و آمدن «آبرامز» که چهره ای کاملا متمایل به لابی های صهیونیست با سابقه ای بسیار جنگ طلبانه است، می تواند معنادار باشد. البته این نکته را نباید از نظر دور داشت که در هر حال سیاست «فشار حداکثری» در قبال ایران ادامه خواهد یافت؛ چه دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری برنده باشد و چه رقیب دموکرات وی وارد کاخ سفید شود چرا که سیاست خارجی آمریکا در قبال منطقه استراتژیک خاورمیانه و به خصوص جمهوری اسلامی ایران از یک اصل اساسی «استراتژی کلان یکسان» و «تاکتیک متفاوت» پیروی کرده است. این امر نیز در خصوص روسای جمهوری دمکرات و جمهوریخواه همواره صدق کرده است.
در واقع، ورود «آبرامز» به عنوان یک کارشناس خبره خاورمیانه و چهره ای مسلط به سیاست بین الملل به میز ایران در کاخ سفید در این برهه حساس، احتمالا بیش از همه لابی های صهیونیست و صاحبان اندیشکده «موسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک» را خوشحال می کند. اندیشکده ای که موسسه رسمی «آیپک»؛ (کمیته امور عمومی آمریکا و اسراییل)، «بزرگ ترین لابی صهیونیست ها در آمریکاست و حامی اصلی مالی آن، «شلدون ادلسون» مشهور به «سلطان کازینو» است که حامی اصلی مالی ترامپ در انتخابات سال 2016 بود که به نفرت از ایران شهرت دارد. این اندیشکده در سال 2012، جایزه بهترین پژوهشگر دولتمرد را به «ابرامز» اعطا کرد.
*س_برچسب‌ها_س*