برخی فیلمسازان فیلم‌هایشان را برای چهلمین جشنواره فجر نگه می‌دارند
شیوه طراحی شده برای برگزاری سی و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر، باعث شده تا گروهی از فیلمسازان با تردید نسبت به حضور در این دوره از جشنواره بنگرند و ارزیابی‌های «تابناک» حکایت از آن دارد که اگر این دوره با همین شیوه برپا شود، برخی فیلمسازان فیلم‌هایشان را برای چهلمین جشنواره فجر نگه می‌دارند.
شیوه طراحی شده برای برگزاری سی و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر باعث شده تا گروهی از فیلمسازان با تردید نسبت به حضور در این دوره از جشنواره بنگرند و ارزیابی‌های «تابناک» حکایت از آن دارد که اگر این دوره با همین شیوه برپا شود، برخی فیلمسازان فیلم‌هایشان را برای چهلمین جشنواره فجر نگه می‌دارند.
به گزارش «تابناک»؛ جشنواره ملی فیلم فجر همان گونه که «تابناک» پیش بینی کرده بود در بهمن ماه برپا می‌شود و این بار دبیری آن بر عهده مهدی طباطبایی نژاد، معاون پیشین نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی است. جشنواره ملی فیلم فجر به عنوان کلیدی ترین رویداد فرهنگی ایران، تفاوت‌های فراوانی با دیگر رویدادها دارد؛ اما شاید مهم‌ترین تفاوتش به نوع برگزاری این رویداد بازمی‌گردد که با تجمع گسترده تماشاگران در طیف وسیعی از سالن‌های سینما همراه است.
در بندی از این مقررات تاکید شده است: «نمایش فیلم‌ها در جشنواره، مطابق با ضوابط و مقررات سازمان سینمایی و مشروط به موافقت ستاد ملی مقابله با کرونا خواهد بود.» با این اوصاف، ممکن است این دوره از جشنواره‌ها شامل اکران فیلم‌ها نشود و فیلم‌ها صرفا توسط هیات‌های انتخاب و داوران برگزیده، توسط آن‌ها انتخاب و برگزیده شوند و در نهایت در مراسمی با حضور برگزیدگان صرفا به آن‌ها جایزه داده شود.
در حالت خوشبینانه نیز با کاهش چشمگیر شمار مبتلایان به کرونا، جشنواره ملی فیلم فجر تنها با محوریت کاخ جشنواره (سینمای رسانه‌ها) و سینمای صنوف برگزار خواهد شد و خبری از اکران در گستره سالن‌های سینما در سراسر کشور نخواهد بود. در این صورت، دور از انتظار نیست، تنها فیلم‌هایی که در زمره کاندیدا‌های سیمرغ‌های بلورین بوده‌اند، در یک مجموعه که دارای امکان حضور خبرنگاران و منتقدین با فاصله گذاری را داشته باشند، به نمایش درآیند.
با گذشت چند روز از مشخص شدن نقش راه این دوره از جشنواره فیلم فجر، ارزیابی «تابناک» حکایت از آن دارد که برخی فیلمسازان با برگزاری جشنواره به این شیوه مخالفند، چون جشنواره فجر به یک آیین در کشور تبدیل شده بود که عموم مردم خودشان را آماده دیدن فیلم‌های تازه می‌کردند. در چنین شرایطی فیلمسازان مطمئن بودند فیلم‌شان توسط بخش موثری از جامعه دیده می‌شود و از قضا مهم‌ترین جایزه نیز سیمرغ بلورین بهترین فیلم به انتخاب عموم تماشاگران بود. این فرصت حالا دارد از دست می‌رود و چنین گمان می‌شود که برخی فیلمساز‌ها آثارشان را برای دوره بعدی جشنواره یعنی چهلمین جشنواره فیلم فجر که در بهمن 1400 برپا می‌شود، نگه دارند.
علت دیگری که برخی فیلمسازان به این نتیجه رسیده‌اند، شتابی در تولید در پیش نگیرند و فیلم‌هایشان را به جشنواره نرسانند، عدم شفافیت داوری‌ها بیش از هر دوره دیگری است. در دوره‌های پیشین داوران نمی‌توانستند هر سیمرغی را به هر فیلم یا هنرمندی بدهند، چون با توجه به نمایش فیلم برای تماشاگران به عنوان هیات منصفه و نماینده وجدان عمومی، اهدای جایزه به شخصی که برترین نبود، با واکنش‌های تندی مواجه می‌شد. اکنون که قرار نیست عموم فیلم‌ها را در جشنواره سی و نهم تماشا کنند، داوران هرچه را انتخاب کنند، عموم توان تشخیص و ارزیابی این انتخاب‌ها را ندارند؛ بنابراین به صورت بالقوه بیش ار دوره‌های پیشین امکان ناداوری وجود دارد، هرچند ممکن است بالفعل نشود، اما ریسک را افزایش می‌دهد.
