بهترین گیاهان برای کاهش قند خون

به گزارش مشرق، همانطور که می دانید جهان به سرعت در حال تغییر و پیشرفت است و همین امر موجب کاهش فعالیتهای بدنی و در عین حال افزایش تعداد بیماریها می شود.

دیابت که 50 سال پیش بیماری نادری بود امروزه یکی از بیماری های شایع و با پیشرفت سریع است اما می توان با اصلاح سبک زندگی، سطح قند خون را کنترل کرد. به همین دلیل در این بخش از بهداشت و سلامت نمناک گیاهانی را معرفی می کنیم که به کاهش و کنترل قند خون کمک می کند.

جینسینگ قرمز:

از قرن ها پیش در طب سنتی چین از ریشه جینسنگ قرمز برای کنترل قند خون استفاده می شود. این گیاه، کنترل قند خون و عملکرد سلول پانکراس را بهبود می بخشد. همچنین جذب قند خون از بافت ها را افزایش و سطح HbA1C را کاهش می دهد.

آلوئه ورا:

مطالعات نشان می دهد که آب یا مکمل های بدست آمده از برگ های آلوئه ورا می تواند در کاهش قند خون ناشتا و در افراد مبتلا به پیش دیابت یا دیابت نوع 2 موثر باشد. آلوئه ورا به دلیل داشتن خاصیت ضد التهابی و ضد اکسیدانی، ناحیه ضعیف بدن را هدف قرار می دهد و باعث ترمیم سریع تر، کاهش تورم و التهاب زخم های پوستی و کاهش چربی خون می شود.

همچنین مصرف عصاره آلوئه ورا به مدت 4 هفته، قند خون ناشتا را در افراد دیابتی تنظیم و ظرف 8 هفته سطح چربی را کاهش می کند.

اسفرزه:

اسفرزه در بسیاری از مکمل ها وجود دارد و برای درمان یبوست، اسهال و سایر بیماری های روده مانند سندرم روده تحریک پذیر استفاده می شود. این گیاه به کاهش کلسترول خون و همچنین سطح قند خون کمک می کند به همین دلیل با مصرف آن به انسولین کمتری نیاز است. اسفرزه هضم غذا را کند و به تعویق می اندازد و موجب کاهش جذب قند می شود.

همچنین برخی مطالعات نشان داده است که مصرف زیاد فیبر در رژیم غذایی، کنترل قند خون را بهبود می بخشد و باعث کاهش بیش از حد انسولین در خون و غلظت چربی پلاسما در بیماران دیابتی نوع 2 می شود.

سیر:

سیر حاوی مواد قدرتمندی مانند دی سولفید، آلیسین و سالی سیسترین است که از بدن در برابر بسیاری از بیماری ها محافظت می کند. آلیسین یک ترکیب حاوی سولفور است که بر روی قند خون تاثیر می گذارد.

این ترکیبات باعث افزایش ترشح انسولین از سلولهای بتا در پانکراس شده و متابولیسم کبدی را افزایش می دهد. سیر به هر شکلی خام یا پخته، توانایی تنظیم گلوکز خون، بهبود جریان خون، افزایش ترشح انسولین با کمک کبد را دارد.

مریم گلی:

مریم گلی حاوی ترکیبات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است. این گیاه به دلیل داشتن اثرات متفورمین به عنوان گیاه ضد دیابت شناخته می شود که می توان آن را به صورت چای نوشید و یا از روغن آن استفاده کرد.

همچنین مطالعات نشان داده است نوشیدن چای مریم گلی می تواند به اندازه متفورمین در درمان دیابت نوع دو موثر باشد و باعث افزایش عملکرد انسولین و کاهش تولید گلوکز کبدی شود.

رزماری:

رزماری سرشار از آنتی اکسیدان هایی مانند اسید رزمارینیک، اسید گالیک و اوژنول است. این گیاه سطح قند خون را تثبیت کرده و باعث کاهش وزن می شود. در حقیقت، خاصیت ضد چربی و ضد قند خون این گیاه مزایای عمده ای برای مبتلایان به دیابت دارد؛ هنگامی که به طور مداوم در دوزهای درمانی مصرف شود سطح قند خون، کلسترول و تری گلیسیرید را کاهش می دهد.

دارچین:

مطالعات نشان می دهد که دارچین تأثیر مثبتی بر کنترل قند خون و سطح چربی در بیماران دیابت نوع 2 دارد. این ادویه حاوی 18% پلی فنول است و به سلول های بدن برای کنترل سطح گلوگز و پاسخ به انسولین کمک می کند.

زردچوبه:

زردچوبه به دلیل داشتن خاصیت ضد التهابی و ضد اکسیدانی به جلوگیری و درمان دیابت نوع 1 و2 کمک می کند. همچنین زردچوبه عملکرد انسولین را بهبود می بخشد، مقاومت به انسولین را کاهش می دهد و از سلولهای بتا (مسئول ترشح انسولین) محافظت می کند. زردچوبه همچنین به تقویت ایمنی و جلوگیری از عفونت هایی که افراد دیابتی در معرض آن هستند، کمک می کند.

بسیاری از بیماران دیابتی مبتلا به آرتروز هستند، زیرا قند خون و فرآیندهای التهابی معمول در دیابت، اغلب به مفاصل آسیب می رساند، از این رو زردچوبه به دلیل توانایی ضد التهابی خود به کاهش دردهای مفصلی کمک می کند.

شنبلیله:

شنبلیله به دلیل وجود 4 - هیدروکسی ایزولوسین نوعی اسیدآمینه که در این گیاه وجود دارد، علائم متابولیک مرتبط با دیابت نوع 1 و 2 را بهبود می بخشد و سطح قند خون ناشتا، جذب کربوهیدرات ها و کلسترول را کاهش می دهد.

زنجبیل:

مطالعات نشان می دهد که عصاره زنجبیل قند خون را کاهش می دهد. علاوه براین افراد دیابتی اغلب مبتلا به ریفلاکس معده هستند که با مصرف زنجبیل می توان ناراحتی های دستگاه گوارش را بهبود بخشید.

خار مریم:

خار مریم به دلیل داشتن ماده ای به نام سیلیمارین (فلاونوئیدها)، با کاهش استرس اکسیداتیو در بدن مرتبط است و همین امر موجب کاهش آسیب و تاثیرات دیابت می شود. مطالعات نشان می دهد اثرات استرس اکسیداتیو بر روی لوزالمعده می تواند شرایط دیابت را وخیم تر کند.

مطالعه ای که بر روی انسان های مبتلا به دیابت و سیروز کبدی انجام شد، نشان داد که 600 میلی گرم سیلیمارین، قند خون ناشتا و میانگین سطح گلوکز روزانه را بطور قابل توجهی کاهش می دهد.

برگ های کاری: برگ کاری به دلیل داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی شگفت انگیز، تولید سلول های پانکراس را افزایش می دهد در نتیجه عملکرد انسولین را بهبود می بخشد.

چای سبز: چای سبز حاوی فنول هایی است که برای سلامتی بسیار مفید است و می توان از آن برای پیشگیری از دیابت استفاده کرد.

میخک: میخک به دلیل داشتن آنتی اکسیدان های آنتوسیانین و کورستین، خاصیت ضد عفونی کنندگی و از بین بردن میکروب برای بیماران دیابتی دارد.

ریحان: از سالها قبل ریحان به عنوان یک گیاه ضد دیابت استفاده می شود. این گیاه با تأثیر بر روی آنزیم های متابولیزه کربوهیدرات، به کاهش جذب گلوکز و همچنین تحریک متابولیسم گلوکز کبدی کمک می کند.

شوید: شوید دارای خاصیت ضد چربی، ضد کلسترول خون و ضد دیابت است. مصرف شوید می تواند به کاهش خطر دیابت کمک کند.

پونه: پونه کوهی مرزنجوش سرشار از فلاونوئیدها است که بر آنزیم های مرتبط در ترشح انسولین و کنترل دیابت تاثیر زیادی دارند.

منبع: ایسکانیوز