تشریفاتی به نام وزارت ورزش و جوانان / خواب خوش مسئولان وزارتخانه در سایه فوتبال

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، فرزانه فراهانی_ جوانان بخش عظیمی از سرمایه هر جامعه‌ای به شمار می‌روند و این نکته امری بدیهی است که این گروه با انگیزه و با استعداد، نیازمند خدمات ویژه جهت رشد و تکامل هستند.

ایران نیز مثل سایر کشورها از نعمت وجود جوانانی با استعداد و توانمند برخوردار است و تعداد جوانان افتخار آفرین ایرانی در رشته‌ها و مشاغل مختلف در سراسر دنیا کم نیست.

در بسیاری از رشته‌های علمی و پژوهشی این جوانان نخبه و با استعداد ایرانی هستند که یک سر و گردن بالاتر از سایر رقبای خود می‌ایستند و برای این مرز و بوم افتخار آفرینی می‌کنند.

موج مهاجرت نخبگان و ورزشکاران ایران به سایر کشورها و مهر پناهندگی که به پیشانی آن‌ها می‌نشیند، در واقع مهر نالایقی مدیرانی است که در جهت رشد و پرورش آن استعداد تلاشی نکردند.

*س_"هیچ" ثمره 10 سال فعالیت وزارت ورزش!_س*

وزارت ورزش و جوانان در تاریخ هشتم دی ماه سال 1389 و البته پس از ادغام دو سازمان تربیت بدنی و سازمان ملی جوانان در مجلس هشتم تشکیل شد تا مدیران و مسئولان این وزارتخانه، به صورت ویژه موضوعات مرتبط با جوانان را پیگیری کنند.

بیش از 10 سال از فعالیت وزارت ورزش و جوانان سپری می‌شود اما مسئولان شاغل در این وزارتخانه مهم بسیاری از مسائل مهم و حیاتی مرتبط با جوانان را با بی اهمیتی پشت سر گذاشته و هیچ اقدام موثر و راهگشایی در راستای رفع معضلاتی چون ازدواج جوانان انجام نداده‌اند.

مسعود سلطانی فر وزیر ورزش و جوانان در حالی عملکرد این مجموعه را موفق و مفید برمیشمرد که بسیاری از جوانان کشور به دلیل مشکلات مختلفی که در زندگی خود با آن روبرو هستند دچار افسردگی و سرخوردگی شده‌اند و بی هیچ انگیزه و هدفی روال زندگی آن‌ها به روزمرگی تبدیل شده است.

بخش عمده توجه مسئولان وزارت ورزش و جوانان در طول سالهای اخیر به مقوله ورزش و آن هم پردازش بی اصول و غیر حرفه‌ای به ورزش فوتبال و در برخی از موارد نیز سایر ورزشها همچون ورزشهای رزمی بوده است که تنها گروهی خاص از آن برخوردار شده‌اند.

*س_افسردگی جوانان پیامد عملکرد مسئولان تشریفاتی!_س*

امروزه بسیاری از جوانان تحصیلکرده و با استعداد یا به دلیل بیکاری و یا به دلیل نداشتن شغل مرتبط با رشته‌ای که سالهای سال عمر خود را صرف فراگیری آن کرده‌اند، سرخورده و بی انگیزه شده و به عبارتی دچار افسردگی هستند.

فراهم نبودن شرایط ازدواج برای بیش از 12 میلیون جوانی که در سن ازدواج قرار دارند و البته بسیاری از آن‌ها نیز لب مرز سن جوانی ایستاده‌اند، علت عمده بی انگیزه بودن جوانان محسوب می‌شود.

بسیاری از جوانان بدون حمایت خانواده خود نمی‌توانند برای پایان به زندگی مجردی شان اقدام کنند و معضلات اقتصادی خانواده‌ها و حقوق کم و ناچیز بازنشستگی والدین هم کفاف به خانه بخت فرستادن بچه‌های آن‌ها را نمی‌دهد.

بر اساس آخرین آمار رسمی کشور که از طرف مسئولان اعلام شده است، آمار ازدواج در سال 98 نسبت به سال قبل آن 4 درصد کاهش داشته و این در حالی است که در ازدواج جوانان در سال 97 نسبت به سال قبل خود 9 درصد کاهش داشته است.

با شیوع بیماری کرونا و در سال 99 برای اولین بار پس از سال‌ها شاهد افزایش حدود 4 و نیم درصدی آمار ازدواج بودیم که بسیاری از کارشناسان حذف تشریفات و مراسم ساده و معمولی را از جمله دلایل افزایش ازدواج طی سال 99 عنوان می‌کنند.

برنامه ریزی و رویکرد وزارت ورزش و جوانان به مقوله جوانان و معضلات پیش روی آن‌ها نیازمند تغییرات اساسی و گسترده‌ای است که باید در تعیین و معرفی وزیر این وزارتخانه، مد نظر رئیس جمهور منتخب قرار بگیرد و پس از آن نیز مسئولان و مدیران وزارت ورزش و جوانان باید با توجه به تخصص و توانایی که دارند انتخاب شوند.

*س_اعتیاد جوانان نتیجه ناکارآمدی مسئولان!_س*

عدم تشکیل خانواده و مهیا نبودن شرایط ازدواج جوانان، آسیبهای زیادی را متوجه مجموع افرادی که در یک جامعه حضور دارند کرده و پای بسیاری از جوانان را به چرخه انواع آسیبهای اجتماعی باز می‌کند.

در حال حاضر نیز تعداد زیادی از جوانان درگیر معضل بزرگی مثل اعتیاد هستند که به گفته جامعه شناسان و آسیب شناسان، بیکاری ریشه بسیاری از گرایش جوانان به اعتیاد و موادمخدر محسوب می‌شود.

خروج وزارت ورزش و جوانان از حالت تشریفاتی و تلاش برای رفع مشکلات جوانان با استعداد و فراهم کردن شرایط ازدواج و اشتغال مناسب آن‌ها بخش عمده‌ای از مشکلات فعلی جوانان را حل خواهد کرد.