جاسوسی با پوشش دیپلمات در سفارت آمریکا / همه اقدامات تجزیه طلبانه ایالات متحده علیه ایران
در راستای پیاده کردن سناریوهای فوق الذکر، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، آمریکا به حمایت پنهانی از گروه های تجزیه طلب می پردازد."حزب دموکرات کردستان ایران" که برای تجزیه کردستان از ایران دست به فعالیت زده بود، در همان نخستین ماه های فعالیت خود (اوایل تابستان1358) میلیون ها دلار کمک از "پیمان ناتو" دریافت کرد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صاحب نیوز؛ تجزیهطلبی یا جداییخواهی در فلسفه سیاسی به عمل کنار کشیدن از یک ارگان، حزب، یا پیکرهای سیاسی گویند.
تجزیه طلبی انواع دارد و در تاریخ سیاست به صورتها و دلایل متعددی در کشورهای بسیاری ظاهر شده است. تجزیهطلبی با فدرالیسم یا کنفدرالیسم سه مفهوم مجزا هستند و حتی میتواند در تضاد با آن دو باشد.
برنارد لوئیس در سخنرانی "Iran in History" (ایران در تاریخ) که در مرکز موشه دایان، دانشگاه تل آویو ایراد شده (18 ژانویه 1999)، نقش ایران در تاریخ و تأثیر آن را بر تمدن جهان به اختصار مورد بحث قرار دادهاست و به موضوع تجزیه ایران اشاره کردهاست. لوئیس در این سخنرانی خاطرنشان میکند: «در دوهزار سال گذشته هیچ کشورگشا یا نیروی خارجی ای نتوانستهاست بر زبان و فرهنگ ایرانی اثرات بنیادی بگذارد، که این یکی از نشانههای فرهنگ برتر است، و فرهنگ برتر همیشه بر فروتر چیرگی یافتهاست.» وی در کنفرانس بیلدربرگ نتیجه میگیرد که تنها راه رویارویی با چنین فرهنگی نابود ساختن آن است و پیشنهاد میکند که ایران را به قطعات قومی گوناگون بشکنند و میان کشورهای نوپا تقسیم کنند (پروژههای کردستان بزرگ، پشتونستان بزرگ و آذربایجان بزرگ).
در یکی از اسناد "خیلی محرمانه" سفارت آمریکا، یکی از دیپلماتهای آمریکایی به نام "جان گریوز" اظهار می دارد:
«هیچ یک از گروه ها اعم از رهبران سنتی نیروهای مسلح، مدیران و تکنسین های غربزده، سیاستمداران لیبرال دموکرات، آرمان گرایان شبه نظامی، و بالاخره افراطیون چپ گرا که شامل کمونیست ها نیز می شوند، نمی توانند به نحو آشکار برای به دست گرفتن قدرت اقدام نمایند چون همیشه این خطر هست که بنیادگرایان اسلامی که از حمایت بی دریغ توده ها برخوردارند، آنها را نیست و نابود سازند. مع ذلک بنیادگرایان اسلامی نیز آسیب پذیر هستند. به نظر من حداقل دو سناریو وجود دارد که می توان آشوب به پا کرد و باعث سقوط نهایی آنان شد.
سناریوی اول: نیروهای رو به تفرق ناشی از نارضایتی های نژادی و منطقه ای، که اگر به نحو نامناسبی با آنها برخورد شود، می توانند سبب بسته شدن حوزه های نفتی و رکود در اقتصاد سنتی شده، و یا ناسیونالیسم آن قدر بی اثر شود که توده های مردم از عدم استعداد و توانایی رهبران اسلامی خود ناراضی و ناامید شوند.
سناریوی دوم: ایجاد اختلاف در میان محصلین مدارس و دانشجویان دانشگاه ها نیز می تواند منجر به بروز نارضایتی عمومی و یا خشونت شده و سبب به وجود آمدن همان دوره های چهل روزه شهادت طلبی ای شود که منتهی به سقوط شاه گردید.»
*جاسوسی با پوشش دیپلمات در سفارت آمریکا
ملاحظه می شود که جاسوسان آمریکایی که با پوشش دیپلمات در سفارت آمریکا در تهران مستقر شده بودند، از همان اوایل سال 1358به فکر "ایجاد آشوب در کشور" و سقوط نهایی جمهوری اسلامی بوده اند. یکی از طرح های آنان عبارت از "ایجاد اغتشاش هم زمان" گروه های تجزیه طلب، در جهت سرنگونی دولت جمهوری اسلامی بوده است که سفارت آمریکا به آن امید بسته بود.
در راستای پیاده کردن سناریوهای فوق الذکر، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، آمریکا به حمایت پنهانی از گروه های تجزیه طلب می پردازد."حزب دموکرات کردستان ایران" که برای تجزیه کردستان از ایران دست به فعالیت زده بود، در همان نخستین ماه های فعالیت خود (اوایل تابستان1358) میلیون ها دلار کمک از "پیمان ناتو" دریافت کرد و هم زمان با گروهک "پیکار"، نخستین جریانی بود که وارد مبارزه مسلحانه با نظام نوپای جمهوری اسلامی شد و به سرعت به اخذ مبالغ کلان پول و مقادیر زیادی اسلحه از رژیم صدام موفق شد. دولت آمریکا که در سال1358 تلاش بسیاری برای حمایت از طرح های تجزیه طلبانه گروهک های مختلف به عمل آورده بود، با توجه به وضعیت نه چندان مساعد کشور در آن مقطع، آن چنان به موفقیت این طرح ها دل بسته بود که یکی از سناتورهای آمریکایی به نام سناتور "جکسون" در طی مصاحبه ای در اکتبر1979 (مهر1358) اظهار می دارد که: «انقلاب ایران محکوم به شکست است و آن کشور در آستانه تجزیه به قطعات کوچک است.»
در ادامه ای این تلاش ها، در پنجم اوت1980 برابر با چهاردهم مرداد1359، در حالی که فقط چند هفته از شکست کودتای نوژه گذشته بود، در نشست سران مرتجع عرب در شهر طایف، راه های مقابله با جمهوری اسلامی ایران مورد گفتگوی سران عرب قرار گرفت. در این جلسه خصوصی به توصیه دولتمردان آمریکا، سعودی ها برای مقابله با انقلاب اسلامی و جلوگیری از آن طرحی را پیشنهاد کردند که اساس آن ایجاد اغتشاش در نقاطی از ایران بود که ساکنان آن را بیشتر اهل سنت تشکیل می دادند.
مطالب فوق حاوی بخشی از طرح های دولت کارتر برای تجزیه ایران بود که در دولتهای بعدی آمریکا نیز ادامه داشت که برای نمونه می توان به این اشاره کرد که دانا روراباکر نماینده مجلس آمریکا طی یک نامه رسمی در تاریخ 26 ژولای 2012 از دولت آمریکا درخواست کرد که نسبت به تجزیه کشور ایران، و الحاق استانهای آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی به کشور جمهوری آذربایجان، اقدام کند. و این تنها بخشی از توطئههای آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران است.
انتهای پیام /