جام جهانی فوتبال | بازگشت از قعر جهنم؛ رویاسازی برای بهشت / تاریخ سازی با عبور از امریکا؛ جز از کل منسجم!

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانا از قطر؛ بازی ایران مقابل انگلیس و ولز دو شکل کاملا متفاوت داشت. یک بازی افتضاح و یک تیم از هم پاشیده مقابل انگلیس و یک تیم مصمم و باروحیه و امیدوار مقابل ولز. گویی دو تیم متفاوت در دو بازی به میدان رفته اند که هیچ شباهتی به هم ندارند و تنها نام تیم یکی است! اینکه چطور تیم ملی از قعر جهنم به دروازه های بهشت رسید و چگونه کابوس را تبدیل به امید کرد، ریشه در اتفاقاتی دارد که در دو بخش فنی و روحی در تیم ایران اتفاق افتاد.

کارلوس کی روش در ابتدا در روزهای بعد از بازی با انگلیس به بازسازی روحی و روانی تیمش پرداخت تا تکه های شکسته را به هم بند زده و یک تیم متحد و باروحیه بسازد. کاری که کی روش در آن استاد است. ورای تفاوت در انگاره های روحی و روانی و دگردیسی تیم ایران، نباید تغییرات فنی را نادیده گرفت. کارلوس کی روش برای بازی مقابل ولز تمامی اشتباهات بازی نخست برابر انگلیس را تصحیح کرد و تیمی متفاوت از بازی اول را به میدان فرستاد. کی روش در ابتدا تیمش تاکتیک آشنا و همیشگی 4-3-3 در زمین ارنج کرد. تاکتیکی که در تمام سالهای اخیر تیم ملی با آن یا شبیه آن بازی کرده. سیستم تیم ملی در این بازی در اصل کاج معروف 4-3-2-1 بود که به هنگام حمله به 4-3-3 سوئیچ می شد تا ایران شکل تهاجمی تری به خود بگیرد. این تغییر سیستم در حقیقت پایه نخست و اصلی دگرگونی تیم ملی در این بازی بود. کی روش در بازی نخست مقابل انگلیس اشتباهات ویرانگری را مرتکب شد که از مردی با سابقه و اعتبار او بعید بود. تغییر سیستم بازی تیم ملی به 3-4-2-1 یا همان 3-6-1 اشتباه عجیبی بود که کی روش مرتکب شد. تیم ملی در تمام سالهای اخیر چه در دوران نخست حضور کی روش چه بعد از او در دوران ویلموتس و اسکوچیچ هرگز با 3 دفاع بازی نکرده اما کی روش با یک ایده عجیب و گماشتن 3 فول بک در ترکیب تیم ملی قصد داشت جلوی تهاجمات تیم ملی انگلیس را بگیرد. ایده ای به شدت ناکارآمد که به هیچ وجه جواب نداد و از عوامل اصلی شکست پرگل ایران برابر انگلیس شد. در مقابل بازگشت به 4-3-3 آشنا در برابر ولز سبب شد تا تیم ملی در بخش تاکتیکی کاملا راه افتاده و با همین سیستم امتحان پس داده از منظر فنی کاملا مقابل ولز برتری فنی داشته باشد. تصحیح ارنج غلط کی روش در برابر انگلیس یک سورپرایز بزرگ داشت. او علی کریمی هافبکی که نزدیک به 2 سال از میادین دور بوده و آخرین بار در دوره خودش به تیم ملی دعوت شده بود، را به عنوان برگ برنده در ترکیب اصلی قرار داد. سورپرایزی که البته بیشتر از اینکه حریف را غافلگیر کند، تیم خودی را سورپرایز کرد! نیمکت نشینی سعید عزت اللهی شاید بزرگترین اشتباه کی روش در برابر انگلیس بود که سبب شد تا میانه میدان را تمام و کمال به حریف واگذار کنیم. کی روش اما در برابر ولز این اشتباه را ادیت کرد و عزت الهی را در ترکیب اصلی قرار داد تا نبض تیم ملی در میانه میدان درست و روی ریتم بزند. در کنار این حضور روزبه چشمی در قلب دفاع مثل یک خودکشی محض بود که کی روش مرتکب شد تا دفاع تیم ملی نیز دچار آشفتگی شود. چشمی در تمام سالهای فوتبالش ثابت کرده که هرگز در خط دفاعی مهره قابل اعتمادی نیست و پراشتباه ظاهر می شود و مشخص بود بازی دادن به او در برابر مهاجمان گرسنه انگلیس گران تمام خواهد شد. اشتباهی که کی روش در برابر ولز آن را پاک کرد و با قرار دادن دو مدافع مرکزی متخصص در قلب دفاع سبب شد تا تیم ملی در خط دفاع تقریبا به مهاجمان ولز به ویژه گرت بیل کهنه کنار و مکار هیچ فرصتی ندهد. یکی از مهمترین تغییرات کی روش در ترکیب برابر ولز، حضور رامین رضاییان در دفاع راست بود. کی روش در تمام سالهای حضورش در ایران به رضاییان اعتقاد داشت اما جا ماندن رامین از اردوی اتریش سبب شد تا کی روش صادق محرمی را در ترکیب اصلی برابر انگلیس به میدان بفرستد. سبک بازی تدافعی محرمی در کنار قد و قامت کوتاه وی در برابر انگلیسی های بلندقامت دفاع راست ایران را پاشنه آشیل کرده بود اما در برابر ولز کی روش دوباره به بازیکن مورد علاقه خود در دفاع راست میدان داد و رضاییان نیز تمام و کمال جواب این اعتماد را داد. او با گام های بلند و میل به نفوذ یکی از مهره های کلیدی ایران در فاز تهاجمی بود ضمن اینکه با قد و قامت بلند، اعتماد بنفس و آگاهی محیطی در خط دفاع اجازه نداد هیچ توپی از او رد شود. رامین مزد بازی خوب خود را با یک گل تماشایی و هوشمندانه گرفت تا بهترین بازیکن ایران در برابر ولز باشد. تغییر دیگر کی روش برابر ولز نیمکت نشینی علیرضا جهانبخش و بازی دادن به علی قلی زاده در پست وینگر راست بود. جهانبخش بعد از یک فصل نومیدکننده و نیمکت نشینی مطلق در لیگ هلند به تیم ملی آمده اما کی روش باز هم بواسطه گذشته خوب و تجربه بالای علیرضا او را در ترکیب اصلی بازی با انگلیس به زمین فرستاد و مطابق انتظار جهانبخش نومیدکننده بود. او بهترین موقعیت ایران در بازی را در نیمه نخست از دست داد و تقریبا هیچ حرکت موثری نداشت تا یکی از نخستین تعویضی های ایران باشد. در برابر ولز کی روش، جهانبخش را نیمکت نشین کرد و قلی زاده را در ترکیب اصلی به زمین فرستاد. اتفاقی که باعث شد جناح چپ ولز با زوج رضاییان - قلی زاده بدل به اتوبان 4 بانده برای ایران شود. قلی زاده حتی گل هم زد که البته داور آن را افساید اعلام کرد تا روز پرفروغی را تجربه کرده باشد. به ترکیب برنده دست نزن تغییر تاکتیک و سیستم بازی تیم ملی در برابر ولز و تغییرات کلیدی نفرات سبب شد تا تیم ملی برابر ولز یک نمایش باشکوه را داشته باشد. حضور نفرات قدیمی و باتجربه در کنار هم و البته بازگشت به یک سیستم آشنا و امتحان پس داده شرایط تیم ملی را برای بازی برابر ولز کاملا دگرگون کرد تا تیم ایران یک بازگشت پرفروغ به جام داشته باشد و به ولزی های موذی اجازه نفس کشیدن ندهد. این تغییرات نتیجه به شدت مثبت و تاثیری کلیدی داشت تا بدانیم تا چه اندازه بابت ارنج غلط و سیستم غلط تر در بازی نخست اشتباهی مهلک مرتکب شده ایم و تاوان داده ایم. کارلوس کی روش شاید بیشتر از همه خود را بابت آن تغییرات شگفت انگیز بازی نخست ملامت کند اما فرصت برای جبران باقیست. سرمربی تیم ملی در بازی برابر امریکا باید دوباره به همان انگاره های همیشگی پایبند باشد؛ استفاده از نفرات آشنا در همان سیستم امتحان پس داده قدیمی. او باید به همین ترکیب و همین سیستم وفادار باشد تا نمایش درخشان تیم ملی در بازی برابر ولز برابر امریکا نیز تداوم یابد. کاش یکی به او بگوید مستر سی کیو، به ترکیب برنده دست نزن!

بیشتر بخوانید؛

تحریف و تغییر پرچم جمهوری اسلامی ایران توسط فدراسیون فوتبال آمریکا!