جای خالی موسیقی عاشورایی برای محرم و صفر

یکی از بزرگ‌ترین خلأهایی که همزمان با فررسیدن ایام عزاداری سرور و سالار شهیدان و بزرگداشت قیام شکوهمند امام حسین (ع) مشهود می‌شود و تاکنون چاره‌ای موثر بر آن سنجیده نشده، موسیقی متناسب با حال و هوای طولانی ترین سوگواری جهان تشیع است؛ نیازی که حجم اندکی از آن تولید شد و باید کوشید برای تولید حجم بیشتری از آن به قصد ارتقای موسیقی عاشورایی کوشید.

به گزارش «تابناک»؛ ماه محرم آهسته آهسته فرامی‌رسد و در سال جدید عزاداری متاثر از ویروس کرونا با ملاحظاتی برپا خواهد شد. همزمان با فرارسیدن این ایام، برخی محصولات هنری نیز عرضه و یا بازپخش می‌شوند که از آن جمله می‌توان به قطعات موسیقی اشاره کرد که به نام موسیقی عاشورایی شناخته می‌شوند؛ آثاری که غالبا متوسط هستند و قدرت بالایی برای تاثیرگذاری بر عموم مخاطبان که با حادثه عاشورا به خوبی آشنا هستند، ندارند.

البته استثناهایی همچون آلبوم نینوا که حسین علیزاده ساخته بود و سمفونی شب قبل از عاشورای لوریس چکناواریان وجود دارد؛ اما هیچ آلبوم دیگری نیست که به اندازه این دو اثر مورد تحسین و توجه به ویژه از سوی اهل فن قرار گرفته باشند و در واقع با توجه به محدودیت این تولیدات باکیفیت، می‌توان گفت اساسا موسیقی عاشورایی نداریم. این یکی از چالش‌های موجود بوده که احساس می‌شود، موسیقی مناسب با مهم‌ترین عزاداری جهان تشیع تولید نشده و دست تلویزیون و دیگر رسانه‌ها در این زمینه خالی است.

جای هیچ تردیدی نیست که مرثیه‌سرایان و روضه خوان‌ها در طول تولید منشأ خلق بسیاری از آثار ارزشمند شدند؛ اما حتی کوششی موثر، باکیفیت و ماندگار برای جمع آوری و استخراج موسیقی این مرثیه‌ها و خلق آثار موسیقایی متکی بر این نواها صورت نپذیرفته و اگر اندک اقداماتی نیز رخ داده، نتیجه آنچنان دور از کیفیت مورد انتظار بوده که حتی تبلیغات و پوشش رسانه‌ها نیز نتوانسته به ماندگاری و بازخورد گسترده این آثار نزد عموم مردم بینجامد و به تعبیر ساده، محصول نهایی کار نکرده است.

به نظر می‌رسد، باید سرمایه گذاری بیشتری در این حوزه اتفاق بیفتد و به ویژه اهالی موسیقی در این زمینه قدم‌های موثری بردارند؛ اما باید در نظر داشت که این نیاز تنها پیش و همزمان با عزاداری در ماه‌های محرم و صفر مورد توجه قرار نگیرد، چون چنین نگاهی معمولا محصولاتی فست‌فودی و باکیفیت پایین را در پی داشته است.

اگر نهادهای متولی اعم از معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی در این زمینه سراغ پیشکسوتان موسیقی ایران بروند، زمینه لازم برای خلق آثار دیگری از جنس نینوا فراهم است. شاید اگر اراده‌ای در این زمینه نزد همه نهادهای مدعی و متولی باشد، در سال‌های آینده به مرور این بخش با مجموعه آثار ارزنده‌ای تکمیل می‌شود و در این زمینه عاشورا علاوه بر آثار تصویری، آثار موسیقایی برجسته پرتعدادی داشته باشیم.