حضور بی‌سر و صدای "هفت" با انتقاد به انتشار عکس آقای بازیگر

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، برنامه "هفت" شبکه سه بعد از مدت‌ها غیبت به دلیل‌شرایط کرونایی، دو هفته‌ای است که با اجرای «محمدحسین لطیفی» به آنتن برگشته اما بسیاری انتقاد دارند چرا این برنامه تلویزیونی در بدترین ساعت ممکن، روی آنتن می‌رود. همین عامل باعث شده گاه خود سینماگران به کرات بگویند این برنامه را ندیده و نمی‌بینند. بنابراین بود و نبودش هم نامحسوس است.

حتی میز نقد پرحرف و حدیث هفته گذشته‌اش هم نتوانست کمکی به دیده شدن این برنامه در فضای‌مجازی کند. منتقد اصلی این برنامه همچنان مسعود فراستی است و میز نقد این هفته هم به فیلم "بازی مرکب" اختصاص داده شد.

اما در هفته دوم چه گذشت؟ از میزگرد بررسی وضعیت اکران در سینماها و صف طولانی اکران، حضور عوامل فیلم "دینامیت" در برنامه تا حرف‌های رسانه‌ای‌ها و انتقاد به انتشار عکس فرامرز صدیقی در فضای‌مجازی و همچنین میز نقدی که به سریال "مرکب" اختصاص پیدا کرد، نکاتی داشتند که قابل توجه است.

بخش‌هایی از این برنامه در ادامه آمده است:

بررسی وضعیت اکران در سینماها و صف طولانی اکران با حضور سعید خانی (تهیه‌کننده و پخش‌کننده سینما) و احسان رستگار (کارشناس) پیگیری شد. سعید خانی تأکید کرد: در قبل کرونا ظرفیت سینماها سالی 80 اکران بود. بعد از کرونا 200 فیلم در صف اکران ماندند و اگر راهکاری وجود نداشته باشد فیلم‌سوزی اتفاق می‌افتد. در اکران آنلاین بحث محافظت است. من حرفم این است که اساسا برخی فقط نگاه و سودشان در تولید است. در بحث پروانه ساخت هیچ بالانسی در ژانر فیلم‌ها نداشتیم.

وی همچنین افزود: مثلا یک سال 20 فیلم می‌آید در یک ژانر مثلا ژانر اجتماعی، اما باید در حوزه پروانه ساخت این موضوع مدیریت شود. باید در حوزه مجوز دادن‌ها مدیریت شود. به نظرم اگر پخش‌کننده‌ای در شورای پروانه ساخت وجود داشته باشد تا مشاوره دهد، کار بهتر پیش می‌رود که مثلا برخی فیلم‌ها که واقعا در اکران فروش ندارند به اکران آنلاین برود. اما در ایران این بحث وجود ندارد یک پخش‌کننده باید بتواند در شورای پروانه ساخت حضور داشته باشد تا برای مارکت فروش مشاوره دهد.

خانی خاطرنشان کرد: نکته‌ای که وجود دارد این است که بحث فیلم‌سوزی تکراری است. درست است که ظرفیت سینماها کم است اما نکته این است که برخی فیلم‌ها سربار اکران است. برخی فیلم‌ها که واقعا ظرفیت اکران در هنر و تجربه را دارد در آنجا اکران شود. اگر هنر و تجربه را تقویت کنیم ظرفیت اکران بهتر می‌شود. یکسری از فیلم‌ها هم ظرفیت اکران در پلتفرم‌ها را دارد اما باید از آنها محافظت کرد. اساسا بعد از اینکه پلتفرم‌ها راه افتاد مردم برای هر فیلمی به سینما نمی‌روند. مردم برای فیلم خوب به سینما می‌روند فیلم‌هایی که المان سینمایی ندارند در اکران آنلاین و پلتفرم‌ها اکران شوند.

احسان رستگار در این میزگرد، تأکید کرد: مسئله را باید در دو قالب مورد بررسی قرار داد یکی ابعاد کلان یکی ابعاد مصداقی مسئله؛ اول ابعاد کلان را مطرح می‌کنم. آنچه که به ذهن من می‌رسد این است که این اتفاق معلول یک فرآیند سیاستگذاری فرهنگی است. دولتی می‌آید سیاستگذاری فرهنگی خود را در چند بعد اجرا می‌کند. ما سیاستگذاری فرهنگی کوتاه‌مدت خیلی کم داریم. سیاستگذاری در حوزه فرهنگ بلندمدت و میان‌مدت است. دولتی می‌آید سیاستگذاری فرهنگی خود را در نهادهای مختلف جاری می‌کند. بعد این سیاستگذاری فرهنگی آیا بلافاصله رخ می‌دهد؟ خیر. ما ساحت فرهنگ‌مان در ذیل سیاست معنا پیدا می‌کند. آفت این است که نماینده مجلس می‌آید موضع‌گیری می‌کند که می‌خواهیم 30 فیلم را لغو مجوز کنیم. یعنی در عرض یک هفته نظرات عوض می‌شود.

وی افزود: ما سه ضلع داریم در این زیست بوم؛ یکی مدیران یکی تولیدکنندگان و یکی هم مخاطبان. مثلا همین الان اگر شورای پروانه نمایش عوض شد نظرات همه عوض می‌شود چون الگوی رفتاری نیز عوض می‌شود. متأسفانه چنین بستر مناسبی مثل نمایش‌خانگی ذائقه مخاطب را مسموم می‌کند و مردم به این وضعیت اعتراض می‌کنند. اینجا بحث منتقد نیست اینجا بحث کیفیت آثار است که مردم را ناراضی می‌کند.

در بخش‌دیگری از این برنامه عوامل فیلم سینمایی "دینامیت" در استودیوی "هفت" حاضر شدند. سیدمسعود اطیابی کارگردان این فیلم به اصلاحیه و رفتار شورای پروانه نمایش با "دینامیت" اشاره کرد و گفت: موقعی که برای پروانه اقدام کردیم یک نفر هم در شورای پروانه نمایش و ساخت مخالف فیلم نبود. وقتی فیلم را می‌دیدند هم دوست داشتند فیلم نمایش داده شود و هم دوست نداشتند اکران شود. حدود سه سال فیلم در شورای پروانه نمایش بود و بحث اصلاحیه هم وجود نداشت. حتی یک بار یکی از شخصیت‌ها را دوباره فیلمبرداری کردیم.

وی افزود: نقد من این است که شورا یعنی نظر جمعی، اما در یک شورا نظر یک نفر باعث شد 27 دقیقه اصلاحیه خورد و سکانس‌های مهدی فقیه حذف شد. ما نهایتا به رییس قوه قضاییه مراجعه کردیم و احقاق حق کردیم اما این بار هم با سانسورهای عجیبی رو به رو شدیم و 10 دقیقه تغییر دیالوگ داشتیم. اتفاقا چیزهایی که سانسور شد روی فروش فیلم تأثیری نداشت. حتی سکانس فینال ما هم تغییر کرد.

ابراهیم عامریان تهیه‌کننده این فیلم در ادامه گفت: واقعا برای اکران فیلم، راغب نبودیم و به جایی رسیدیم که گفتیم اصلا اکران نکنیم چون خیلی از فیلم‌های قوی در گیشه نفروخته بود. ما تلفن‌های زیادی داشتیم که اصرار کردند اکران شود، اما دلیل اصلی این نبود که برای فروش برویم ما به دنبال احیای سینمای ایران بودیم. درست است که فیلم را قربانی کردیم اما تقریبا از فروش فیلم راضی هستیم. چون سینمادارها گفتند اگر فیلم را اکران نکنیم باید سینماها را تعطیل کنیم. یکی از حرفهایی که ما روی آن خیلی حساب کردیم این بود که فیلم تا زمانی که می‌فروشد روی پرده بماند. به نظرم فیلم "دینامیت" سینماها را نجات داد، چون "دینامیت" وقتی شروع کرد بقیه هم برای اکران فیلم راغب شدند.

میز رسانه با حضور امیرحسین مکاریانی، حسین سلطان‌محمدی و عباس گل به اخبار روز سینما پرداختند. مکاریانی در این بخش به انتشار عکس فرامرز صدیقی انتقاد کرد و گفت: در مورد انتشار عکس آقای صدیقی باید گفت این وضعیت خود بازیگرها را هم دلسرد می‌کند اصلا کسی نپرسید که آیا ایشان خودشان دوست داشتند عکس‌شان منتشر شود یا خیر؟

او در وهله بعدی به حواشی صحبت‌های یک نماینده مجلس درباره مدیریت اکران پرداخت و افزود: نکته دوم درباره صحبت‌های یک نماینده مجلس است در عرصه فرهنگ با لحن سلبی حرف‌زدن کاری غلط است چون این راه به جایی نمی‌برد. این 30 فیلم کدام فیلم‌هاست و اگر این فیلم‌ها مشکل دارد قابل رفع است یا خیر؟ با این کلی‌گویی‌ها نمی‌شود در عرصه فرهنگ کار کرد. برای ساخت یک فیلم سینمایی متوسط در حال حاضر چند میلیارد هزینه می‌شود. این‌ها باعث دو قطبی فرهنگی می‌شود که اصلا نتایج خوبی در کشور ندارد.

عباس گل هم ماجرای انتشار عکس فرامرز صدیقی را این‌گونه روایت کرد: شاید آقای صدیقی دلایلی برای گوشه‌نشینی داشته باشد و گویا ایشان خودخواسته از حوزه سینما کنار رفته‌اند. مسئولین وزارت ارشاد وظیفه دارند که پیگیر این دوستان باشند و نویسندگان هم در نگارش فیلمنامه خلاقیت داشته باشند. نکته دوم درباره تعداد فیلم نظر نمی‌دهم بالأخره عوامل فیلم زحمت کشیده‌اند به نظرم با تعامل باید حل شود تا ان‌شاءالله اتفاقات خوبی بیفتد ما امسال بعد از جشنواره فجر چالش عجیب‌تری خواهیم داشت.

حسین سلطان محمدی در بخش دیگری خاطرنشان کرد: در ابتدا ماجرای فرامرز صدیقی است که این نکته یک چیزی را بیان می‌کند که سینمای ما فقط در یک حدود خاصی فقط فیلم می‌سازد و برای عده‌ای خاص؛ ان‌شاءالله این ماجرا یک هشدار را به دوستان فیلمساز بدهد که مخاطب را همه‌گونه ببینند. آقای صدیقی اگر این اطمینان را داشت که در این سینما نقش متناسب با سنش برایش گذاشته می‌شود هیچ‌وقت از سینما کناره‌گیری نمی‌کرد. سینما وقتی از هنرمند تجربه پس داده خود مراقبت نمی‌کند وضعیت این می‌شود. سریال‌های نمایش خانگی هم پشت هم در حال ساخت است و خواننده‌ها به نمایش خانگی کوچ کرده‌اند که بحث سرمایه و ثروت بیشتر است.

او همچنین درباره اکران فیلم‌ها، گفت: درباره اکران فیلم‌ها باید گفت مثلا جشنواره فجر دستاورد انقلاب است و فیلم‌ها عملکرد یک ساله سینماست. ما یکسری اصول را نباید فراموش کنیم. یکسری از فیلم‌ها به مرحله پروانه نمایش نمی‌رسد. نمی‌شود با آثار سلیقه‌ای برخورد کرد و گفت یکسری آثار اصلا نباید نمایش داده شود. باید ریل‌گذاری کنیم برای سال‌های بعد باید پشت هنرمند گرفته شود. سینمای ما ارتباطش با مجلس بسیار کم است.

در میز نقد این هفته هم مسعود فراستی، جواد طوسی و سعید هاشم‌زاده به سریال "بازی مرکب" پرداختند. در بخشی از این نقدها، فراستی تأکید کرد: من فکر می‌کنم خشونت در این کار یکی از دلایل اقبال آن است. خشونتی که ظاهرا علیه سرمایه‌داری است. خشونت ضد انسانی عنان گسیخته! گویی کره لقمه مناسبی برای سرمایه‌داران است. کارهای کره‌ای به شدت مبلغ سرمایه‌داری است. من شک دارم که این خشونت واقعا در خود کره وجود دارد که این همه در آثارشان وجود دارد. دوربین طرف مهاجمان است نه مردم. فیلمساز ادعا می‌کند ضد سرمایه‌داری است اما کاملا همراه آن‌هاست.

سعید هاشم‌زاده و جواد طوسی هم در ادامه نسبت به این سریال نقطه نظراتی داشتند که از مهمترین آنها می‌توان به ضعیف‌بودن "بازی مرکب"، سرمایه‌گذاری نتفلیکس روی شرق‌آسیا به خصوص سریال‌های کره‌ای، تنزل سلیقه مخاطب و دم‌دستی و سطحی بودن سریال، اشاره کرد.