حوزه هنری باید مکتب هنر انقلاب را تأسیس کند

آیت‌الله صادقی رشاد گفت: در بسیاری از شاخه‌های هنر هنوز مبتدی هستیم و در حیرت به سر می‌بریم و حوزه هنری باید مؤسس مکتب هنری انقلاب شود

به گزارش خبرنگار مهر، آئین تکریم و معارفه محسن مؤمنی شریف و محمدمهدی دادمان رؤسای پیشین و جدید حوزه هنری انقلاب اسلامی امروز یکشنبه (8 تیر1399) در تالار اندیشه حوزه هنری در حال برگزاری است.

آیت‌الله صادقی رشاد عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در این مراسم گفت: برای من حوزه هنری یکی از خاطره‌انگیزترین نهادهای شبکه فکری و عملی انقلاب اسلامی است. پیشتر زمانی که جوان بودم و کار ذوقی داشتم، به اینجا رفت‌وآمد داشته و با اصحاب اندیشه و هنر مراوده می‌کردم و امروز در جلسه تکریم مدیری مخلص هستم و معارفه مدیر جوانی که از نمادهای رویش نسل سوم انقلاب است.

وی افزود: انقلاب در همه چیز تحول ایجاد کرده اما در برخی عرصه‌ها این تحول بسیار عمیق و پیشرونده بوده است. در برخی از زمینه‌ها نیز وضعیت به نسبت قبل به طور اساسی تغییر کرده است. در برخی عرصه‌ها مکتب‌هایی پدید آمده است. به طور مثال در حوزه حکمت و فلسفه، مکتب جدیدی متولد شده است. مکتب یا گفتمان فلسفی نوصدرایی که حکمت و مبانی استوار آن را به ساحت مناسبات و عمل امتداد بخشیده و باعث تولید دهها فلسفه مضاف شده است. در پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی اصحاب فکر و اندیشه حدود 70 فلسفه مضاف را در قالب مقالات و کتب متعدد کار کرده‌اند.

آیت‌الله صادقی رشاد ادامه داد: در حوزه الهیات و کلام هم تحول اساسی رخ داده است. مؤسس فلسفه نوصدرایی علامه طباطبایی است و مؤسس کلام جدید آیت‌الله مطهری. الهیات اجتماعی را که آیت‌الله مطهری بنیان نهاد، الهیاتی نو با تعاریف خودمان است. فلسفه فقه هم پا گرفته که مؤسس آن حضرت امام (ره) است. نگاه ایشان به فقه باعث تحولات زیاد و رفتن این علم به قلمروهای جدید شد. امام (ره) از حکمت، اخلاق و عرفان آغاز کرد و سپس به فقه منتقل شد و پس از آن انقلاب را بنیان نهاد.

این استاد حوزه و دانشگاه در ادامه به تحولات اساسی در برخی شاخه‌های علوم انسانی اشاره کرد و گفت: به جد می‌توان گفت که در برخی شاخه‌ها، علم انسانی اسلامی تأسیس شده است. در حوزه دفاع هم انقلاب اسلامی و جبهه مقاومت دستاوردهای مهمی داشت که می‌توان آن را در قالب یک مکتب بازخوانی کرد اما در حوزه هنر چندان که باید موفق نبوده‌ایم؛ گرچه در برخی شاخه‌ها از جمله ادبیات داستانی و شعر عملکرد درخشانی داشته‌ایم و به ویژه برخلاف برخی، معتقدم که در حوزه شعر، مکتب جدیدی بنا نهاده شده است و شعر این 40 سال در تاریخ ادبیات ایران متمایز است و هرگز تاریخ شخصیت‌هایی چون علی معلم دامغانی، حمید سبزواری، قیصر امین‌پور و امثالهم را فراموش نخواهد کرد.

وی بیان کرد: در بسیاری از شاخه‌های هنر هنوز مبتدی هستیم و در حیرت به سر می‌بریم. حوزه هنری باید مؤسس مکتب هنری انقلاب شود. چنین توقعی از حوزه می‌رود و می‌رفت. ای‌کاش در این سال‌های فعالیت عنوان «اندیشه» را از حوزه هنری برنمی‌داشتند چرا که تأسیس مکتب هنری نیازمند فلسفه، اخلاق، الهیات، فقه و علم هنر است. اگر ما به پرورش نیروهای هنری و آموزش نهادهای هنری و سرانجام خلق آثار هنری می‌پرداختیم، می‌توانستیم در تأسیس مکتب هنر انقلاب قدم برمی‌داریم. عنوان «حوزه» پیشتر حوزه «اندیشه و هنر انقلاب» بود. ای‌کاش «اندیشه» را از عمل و برنامه‌های حوزه هنری حذف نکنیم.

آیت‌الله صادقی رشاد در بخش دیگری از سخنان خود به ضرورت توجه به دستاوردهای دهه پیش حوزه‌های هنری اشاره کرد و گفت: اگر آنچه در دهه 60 رواج داشت، ادامه پیدا می‌کرد، تحولات عظیمی رخ می‌داد. من به یاد دارم که آن زمان فیلمی تولید شده به نام «توبه نصوح» که امروزه خصوصیات تکنیکی‌اش بسیار ساده می‌نمایاند اما این فیلم در دوره خود به شدت تأثیرگذار بود. به یاد دارم که این فیلم را در مساجد محلات نمایش می‌دادند و برخی افراد که به شرارت شهره بودند، با دیدن این فیلم توبه کردند. فیلم ساده بود اما روح داشت و نیت سالم افراد در ساخت آن دخیل بود. سازندگان این فیلم قربه الی الله و با روحیه جهادی، آن را تولید کردند.

رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی ادامه داد: آقایان مؤمنی شریف و دادمان شبیه به هم هستند؛ هر دو سابقه طلبگی دارند و از نخبه‌ها بوده و هستند. مؤمنی شریف به نسل دوم انقلاب تعلق دارد و دادمان به نسل سوم البته مزین به شرف فرزندی شهید نیز است. آقای دادمان خوش‌فکر و آشنا با مباحث دینی است و عنصر شجاعی در جذب و بازماندهی نیرو است. تقاضا دارم از همه اهالی حوزه هنری که برای تولید و صورت‌بندی هنر انقلاب، با ایشان همکاری کنند. ایشان وظیفه دارد مؤلفه‌های بیرونی و سازمانی حوزه هنری به ویژه در دهه 60 را تدوین کند. حوزه علمیه تهران حاضر به مشاوره با حوزه هنری است. در پایان نیز در محضر خدا و شما شهادت می‌دهم که آقای مؤمنی شریف هم محسن است، هم مؤمن است و هم شریف.