خاطرات زوج پرستار جهرمی از بخش بیماران کرونایی
شیراز - ایرنا - روایت زندگی یک زوج پرستار شاغل در بخش کرونای بیمارستان پیمانیه جهرم، بیانگر روزهای تلخ و شیرینی است که گاهی بغض از دست رفتن هم وطنشان تا روزها همراه آنهاست و گاه برگشت به زندگی همنوعشان، اشک شوق از دیدگان آنها جاری می‌سازد، ما نیز کمک کنیم از رنج مدافعان سلامت در این راه بکاهیم و شادی را به روزهای زندگیشان هدیه کنیم.
نامشان مریم موذن جهرمی و عباس روان‌دوست است، زوج پرستاری که داوطلبانه پابه‌پای یکدیگر از ابتدای شیوع ویروس کرونا در جهرم در بخش کرونای بیمارستان پیمانیه این شهر مشغول به خدمت هستند.
با مریم موذن گفت و گویم را آغاز می‌کنم، اینگونه از خودش می‌گوید: دانش‌آموخته کارشناسی پرستاری از دانشگاه علوم پزشکی جهرم هستم و 17 سال است که سابقه کار در بخش‌های جراحی، داخلی، بخش مراقبت‌های ویژه قلب و عروق (ccu) و بخش مراقبت های ویژه (ICU) دارم و حدود چهار سال است که مسوولیت بخش داخلی 2 بیمارستان پیمانیه جهرم به من محول شده است و در این مرکز درمانی مشغول به خدمت هستم.
وی افزود: همسرم نیز دانش‌آموخته کارشناسی پرستاری از دانشگاه آزاد اسلامی جهرم است و 20 سال است که سابقه کار در بخش‌های اتفاقات، جراحی، و اتاق عمل دارد، 14 سال است که از زندگی مشترکمان می‌گذرد و صاحب 2 فرزند 10 و هفت ساله هستیم.
موذن درباره علاقه‌اش به رشته پرستاری و اینکه چرا این رشته را انتخاب کرده است، گفت: پس از اعلام نتایج کنکور در سال 81، همزمان در 2 رشته پرستاری و مهندسی کامپیوتر پذیرفته شدم، اما به دلیل علاقه‌ام به رشته پرستاری، یاری رساندن به بیماران و مفید بودن در جامعه، این رشته را انتخاب کردم.
این پرستار جهرمی ادامه داد: با توجه به اینکه من و همسرم هر دو به رشته پرستاری علاقه داریم، هم رشته بودن و کار کردن در کنار هم باعث شده که درک بیشتری از سختی‌های شغلمان داشته باشیم.
وی، با لبخند رو به همسرش کرد و اظهارداشت: اینکه همسرم خستگی‌ها، غصه‌ها و شادی‌های مربوط به کارم را کاملا درک می‌کند باعث می‌شود که سختی‌های کار را فراموش کنم.
گفت و گو را با عباس روان‌دوست، همسر موذن و پرستار بخش کرونای بیمارستان پیمانیه جهرم ادامه می‌دهم، او نیز چنین گفت: داوطلبانه هر 2 از ابتدای شیوع ویروس کرونا در جهرم در بخش بیماران کرونایی مشغول به فعالیت شدیم.
روان دوست افزود: هر 2 روزانه به طور میانگین هشت ساعت در بخش کرونا مشغول به فعالیت هستیم، حال و هوای بخش کرونا بسیار پرتکاپو و غم‌انگیز است.
به گفته وی، دیدن مشکلات تنفسی بیماران، تنهایی، ترس و اضطرابی که در نگاه آنان موج می‌زند باعث رنج ما و دیگر همکارانمان می‌شود.
این پرستار اظهار داشت: تنها انگیزه‌ای که انرژی ما را دو چندان می‌کند و باعث می‌شود که به کارمان در این بخش ادامه دهیم، خوب شدن حال بیماران کرونایی و دیدن شادی در چهره آنان است.
او بیان کرد: این روزها ضریب اشغال تخت‌های بیمارستان پیمانیه جهرم بالای 90 درصد است تا جایی که به علت افزایش بیماران، سه بخش عمومی دیگر و 2 بخش ویژه برای بستری بیماران کرونایی اختصاص داده شده است.
وی ادامه داد: بیماران کرونایی مثبت قطعی و مشکوک در بخش‌های عمومی بستری می‌شوند و تا زمان بهبودی، روند درمان برای آنان در این بخش‌ها انجام می‌شود، اما در صورت بروز مشکلات تنفسی و کاهش شدید اکسیژن خون و نیاز به تنفس با دستگاه به بخش ویژه انتقال داده می‌شوند.
روان‌دوست با اشاره به حال روحی بیماران کرونایی، بیان داشت: به خاطر ترس و نگرانی مردم از این بیماری و وجود حرف‌های ضد و نقیض فراوان در مورد این بیماری در شبکه‌های اجتماعی، این بیماران با ترس و اضطراب شدید در بخش‌ها بستری می‌شوند.
وی گفت: نخستین گام در درمان این بیماران، تسکین آلام روحی آنان و امید بخشیدن به اینکه حال آنها خوب می‌شود، این امر موجب تقویت روحیه آنان می‌شود.
این زوج در ادامه با اشاره به سختی کار در بخش بیماران کرونایی می‌گویند: سختی کار در این بخش علاوه بر مواجه بودن با درد و رنج بیماران، تحمل لباس‌ها و ماسک محافظ است که به سبب گرمای هوا واقعا طاقت‌فرساست. استفاده از ماسک بعضا باعث آسیب به پوست صورت همکاران و بروز سردرد در آنان شده است، اگر کسی بخواهد سختی کار ما را درک کند کافی است تنها یک ساعت با این لباس و ماسک در بخش راه برود. تحمل آن در یک شیفت کاری بسیار زجرآور است.
روان‌دوست، در پاسخ به این پرسش که آیا گاهی شده که از ادامه کارشان منصرف شوند، گفت: برخی اوقات می‌شود که توانایی ادامه مسیر را نداریم، اما وقتی به این موضوع فکر می‌کنیم که این بیماران خانواده‌هایی دارند که چشم انتظارشان هستند، به ادامه کار ترغیب می‌شویم.
موذن نیز در باره ترس‌هایش در بخش کرونا بیمارستان پیمانیه اینگونه گفت: با وجود مراقبت‌ها و پیشگیرهایی بهداشتی که انجام می‌دهیم این ترس در ما وجود دارد که به این بیماری مبتلا شویم و متاسفانه تعدادی از همکاران ما با وجود رعایت‌های بسیار مبتلا به کرونا شدند.
او ادامه داد: بسیار نگران فرزندانمان هستیم که خدای‌نکرده مبتلا به این بیماری نشوند. به خاطر همین هر 2 سختگیرانه اصول بهداشتی را رعایت می‌کنیم و به فاصله فیزیکی توجه ویژه داریم.
این بانوی پرستا اضافه کرد: خوشبختانه به دلیل ساختار فیزیکی منزلمان، این امکان وجود دارد که قبل از ورود به داخل ساختمان در اتاقی جداگانه بتوانیم لباس‌ها را تعویض و ضدعفونی کنیم، من و همسرم خطی قرمز در فاصله یک متری در ورودی منزل کشیده‌ایم و کفش‌ها و وسایل را خارج از آن خط قرار می‌دهیم.
موذن افزود: از ابتدا به فرزندانمان این آموزش را دادیم که دست‌ها با صورت باید قهر باشد و این عادت از ابتدا در ما نهادینه شده است.
وی بیان داشت: از ابتدای شیوع این بیماری در جهرم به یاد ندارم که بدون ماسک از منزل خارج شده باشم، حساسیت کار ما را فرزندانمان نیز درک کرده‌اند و اصول بهداشتی و رعایت فاصله فیزیکی حتی در خانه بیش از پیش رعایت می‌شود.
روان‌دوست نیز در مورد خاطرات خوب و بدی که در چند ماه گذشته در بخش کرونای بیمارستان پیمانیه رخ داده است، گفت: همان طور که می‌دانید، کرونا بیماری است که واکسن و درمان اختصاصی برای آن وجود ندارد. به همین دلیل تمام تلاش ما پرستاران و همین طور متخصصان این بخش، این است که بیماران به بهبودی کامل دست یابند.
وی بیان کرد: بیماری 38 ساله در بخش داشتیم که بیش از یک ماه با حال وخیم بستری بود. ناراحتی این بانو و رنجی که از این بیماری می‌کشید برای همه ما عذاب‌آور بود اما در آخر این بیمار توانست با امید و همکاری که با پرسنل درمان داشت، کرونا را شکست دهد و با حال خوب ترخیص شود، اشک شوق را در چشمان آن بیمار در هنگام ترخیص شدن هرگز فراموش نخواهم کرد.
این پرستار گفت: جان‌باختن بیماران بر اثر این بیماری مهلک، بدترین اتفاقی است که تا کنون با آن مواجه شده‌ام، متاسفانه بعضی از افراد این بیماری را جدی نمی‌گیرند این درحالی است که در یک ماه گذشته ما پرستاران شاهد بستری شدن تعداد بالای بیماران کرونایی با حال وخیم و همین طور از دست‌دادن شماری از آنها بوده‌ایم، این موضوع برای ما بسیار رنج آور و توان ما را کم کرده است.
این زوج پرستار با تاکید بر اینکه استفاده از ماسک، رعایت اصول بهداشتی و حفظ فاصله فیزیکی در پیشگیری از ابتلای به بیماری کرونا بسیار تاثیرگذار است، اظهار داشتند: دل‌نگرانی‌های کادر درمان فقط برای مردم است، اگر مردم به تمام توصیه‌ها در این زمینه عمل کنند بی‌شک حال شهرمان خوب و آمار بیماران بستری و فوتی‌های ناشی از کرونا کم می‌شود.
این زوج فداکار و وظیفه شناس بیان کردند: باعث افتخار ماست که به مردم خدمت کنیم و نقشی کوچک در بهبودی بیماران مبتلا به کرونا داشته باشیم، در کنار ما نیز همکاران فوق‌العاده‌ای با روحیه بالا و وجدان کاری وجود داردند که با وجود داشتن شرایطی خاص مانند سیستم ایمنی پایین، بارداربودن، دارابودن فرزند شیرخوار و پدر و مادر سالمند، در این بیمارستان مشغول به فعالیت هستند که در این بحران کرونا فعالیت تک‌تک این عزیزان قابل تقدیر است.
شهرستان جهرم در فاصله 193 کیلومتری جنوب شرقی شیراز قرار دارد.
*س_برچسب‌ها_س*