داریم باور می‌کنیم که زور ایران قوی به مافیای خودرو نمی‌رسد

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، عصر امروز سه شنبه 29 فروردین 1402 برابر با روز 27 ماه مبارک رمضان جمعی از دانشجویان و نمایندگان تشکل‌های دانشجویی سراسر کشور با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب دیدار کردند.

معین رضیئی دبیر اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل سراسر کشور یکی از سخنرانان دیدار رمضانی با رهبر انقلاب بود.

متن کامل سخنرانی رضیئی در ذیل آمده است:

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام گرم و خالصانه اعضای اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه‌های سراسر کشور را محضرتان تقدیم می‌نمایم.

جهان در حال چرخش است. نظم نو سریع‌تر از آنچه تصور می‌شد نظم کهنه را به چالش می‌کشد. دامنه این تغییرات بسیار گسترده است و هیچ کشوری نمی‌تواند بدون در نظر گرفتن جایگاه خود در متن این تحولات، منافع ملی اش را تامین کند. گمان آن می‌رود جهت کلی این رخداد‌ها برای کشور ما مفید از دو منظر خواهد بود؛ اولا از تمرکز و توان غرب برای افزایش فشار بر ایران کاسته خواهد شد و ثانیا فرصت‌های نو برای پیشرفت و سرمایه گذاری پیش روی ما خواهد بود.

مع الاسف در میانه این دگرگونی سرنوشت ساز، کشور ما گرفتار بحران‌های ادامه دار دهه 90 شده و سرمایه اجتماعی نظام کاهش پیدا کرده است. برای حکومتی که با آرمان جمهوری شکل گرفته، جلب رضایت و مشارکت عمومی حیاتی است. از طرفی ثبات سیاسی و اجتماعی برای شرکای اقتصادی و خارجی ما نیز اهمیت خواهد داشت. بنابراین، اگر می‌خواهیم سرمایه اجتماعی نظام را احیا کنیم و در دنیای رو به تغییر نقش آفرینی داشته باشیم. باید ظرفیت ها، ملزومات و شرایط آن را فراهم کنیم.

نخست: ظرفیت‌ها

از ابتدای انقلاب اسلامی، فضای اجتماعی کشور دوگانه‌های متنوعی را تجربه کرده است. انقلابی و غیر انقلابی، چپ و راست، اصلاح‌طلب و اصول‌گرا، غرب‌ستیز و غرب‌گرا. اما در میانه دهه پنجم انقلاب و پس از تجربه اتفاقات تلخ پاییز 1401، مسئله اصلی «ایران» است. آری! پائیز 1401 عرصه تقابل تمام عیار «ایران دوستان» و «ایران ستیزان» بود.

ایران ستیزان همان اقلیتی‌اند که برای باخت تیم ملی خوشحالی، برای خاک کشور تجزیه و برای اقتصاد کشور تعطیلی را - تجویز - می‌کنند. ایران ستیزی یعنی آن گروهک خون ریزی که متحدِ دیروزِ صدام و حامی جنایت شیمیایی علیه دختران کردستان بود، اکنون به بهانه خونخواهی دختر کرد، شهر‌های کردنشین ایران را به عرصه جنگ شهری تبدیل کند. ایران ستیزی یعنی تناقض و دروغ! یعنی کسانی که ادعا می‌کنند خون خواه قربانیان حادثه هواپیمای اوکراینی هستند، اما هر روز با عاملان حادثه هواپیمای 655 خلیج فارس عکس یادگاری می‌گیرند. همان‌ها که مدعی اند مشکلشان حجاب اجباری است، رضا خان قلدر را به خاطر برداشتن اجباری حجاب تحسین می‌کنند. روز‌ها از دولت‌های غربی درخواست تحریم بیشتر دارند و شب‌ها به خاطر مشکلات معیشتی مردم ایران اشک تمساح می‌ریزند. به لطف خدا جبهه ایران ستیزان جبهه جذابی است! کلکسیون متنوعی از تروریست‌های آدم کش منافقین تا خبرنگار مواجب بگیر دستگاه‌های اطلاعاتی غرب! در واقع فقدان بدنه اجتماعی و عقلانیت سیاسی در این گروهک‌های کذایی باعث شده مردم را دائما به لجاجت دعوت کنند.

در مقابل، ایران دوستی، یعنی عقلانیت. ایران دوستی یعنی احترام به تمامیت ارضی، تنوع قومیتی، پرچم و قانون کشور. یعنی اعتراض، اما اعتراضی که قرار نیست اوضاع را بدتر کند، تحریم را بیشتر کند و دردی روی درد‌های ملت بگذارد.

آنچه در این دوگانه جدید می‌تواند موجب تقویت موضع ایران دوستان شود توجه به ظرفیت‌هایی همچون وحدت ملی، تکثر اجتماعی و بنیه ایمانی ملت ایران است. ظرفیت‌هایی که بسیاری از دولت‌های جهان حسرت داشتن ذره‌ای از آن را دارند. بی توجهی به این ظرفیت‌ها و افتادن به دام رفتار‌های متحجرانه، قبیله گرایانه و منفعت طلبانه، تقویت مواضع ایران ستیزان و تجزیه طلبان را به دنبال خواهد داشت. رفتار‌هایی که باعث میشود از دل چنین فرصت‌های خلق بحران شود.

متاسفانه دو گروه در داخل کشور موضع ایران دوستان را تضعیف می‌کنند و ایران ستیزان را تقویت! یک گروه جریانی است که با ادعای اصلاح طلبی در دهه 70 و البته در هشت سال حکومت پر ماجرای آقای روحانی، نتیحه ادعا و عمل شان را دیدیم.

از این‌ها باید پرسید واقعا شما کی به دنبال اصلاح کارکرد‌های دولت بوده اید؟ در آن سال‌هایی مجلس و دولت در اختیار شما بود برای اصلاح نظام بانکی چه کردید؟ شما کی خواستید نظام مالیاتی و بی عدالتی آموزشی را رفع کنید؟ دقیقا به همین دلیل دائما درگیر تناقض هستید و حالا هم قافیه را به آن ور آبی‌ها باخته اید. انفعال امروز شما نتیجه رادیکالیسم 88 و بی تدبیری 92 تا 1400 است.

گروه دوم نیرو‌های معتقد و باانگیزه‌ای هستند که با تشخیص غلط از رسالت خود، مسیر را اشتباه رفته، ظرفیت‌ها را به هدر داده و ایجاد بحران می‌کنند. مثلا اینکه سُکانداران رسانه ملی، جامعه مخاطب خود را 4 میلیونی ببینند و اکثریت 80 میلیونی ایران بزرگ را از پای تلویزیون طرد کنند، فرصت بزرگ تبیین مسائل نظام از طریق سرگرمی را سلب کنند و به موشکافی اعتقادی استعداد‌ها پرداخته و آن‌ها را به جبهه ایران ستیزان سوق دهند، یعنی تضعیف ناخواسته ایران دوستان. اقلیت مآبی در صدا و سیما ضد جمهوریت است! جدول پخش تلوزیون را از فرم و محتوا تهی کرده و با وجود صرف هزینه‌های بسیار از بیت المال، این سرمایه ملی را به اذعان نظرسنجی‌های اعلام شده خود تلویزیون، در نظر افکار عمومی از موضوعیت انداخته است.

ذکر این نکته هم ضروری است که انتخابات میدان اصلی نقش آفرینی ایران دوستان است. ناظران انتخابات و خادمان جمهوریت باید افزایش سرمایه اجتماعیِ نظام را مدنظر قرار دهند و دغدغه نتیجه انتخابات را نداشته باشند. طرد سلایق سیاسی از صحنه، موجب آسیب رسیدن به انتخابات به عنوان یک سرمایه ملی می‌شود و از منتخبان قانونی مشروعیت زدایی می‌کند و آن‌ها را در مسیر اجرای سیاست‌های خود با چالش فقدان سرمایه اجتماعی مواجه می‌کند.

دوم: ملزومات

نخستین لازمه نقش آفرینی ایران ثبات داخلی در حوزه سیاسی، اجتماعی، امنیتی و البته اقتصادی است. جمهوری اسلامی اراده خود را در منطقه به رقبا و دشمنان قدرتمند دیکته می‌کند، اما در کنترل قیمت ابتدایی‌ترین اقلام ناتوان است. پهپادهایمان میدان نبرد‌های نوین را تحت الشعاع قرار می‌دهد، اما خریدن خودرو‌های کم کیفیت داخلی برای جوان ایرانی آرزو شده است. متاسفانه داریم باور می‌کنیم که زور ایران قوی به مافیای خودرو نمی‌رسد!

رهبر عزیز انقلاب

ما دانشجویان، مشکل را ارتجاع در روش‌های حکمرانی می‌دانیم. ارتجاع یعنی اداره کشور با روش‌های سنتی. ارتجاع یعنی مواجهه لجاجت بار با مسئله حجاب. یعنی در پدیده‌های فرهنگی اجتماعی همچنان از مدل رفتار‌های رادیکال و تندروی‌های دهه شصت استفاده کنیم، که مورد اعتراض امام و حضرتعالی هم بوده و هست! ارتجاع یعنی نبود ایده و اراده برای اصلاح وضعیت اقتصادی. یعنی این همه طرح روی زمین مانده مثل مالیات بر خانه‌های خالی که یکسال و نیم پیش تصویب شده، اما عرضه اجرای آن را نداریم. ارتجاع یعنی شجاعت نداریم از دلالی خودرو و مسکن مالیاتِ سنگین بگیریم تا تورم کنترل شود.

ارتجاع یعنی تصمیم سازی مدیران و بازیگران میانی و پشت پرده برای عقیم کردن طرح‌های تحولی و خرد کردن اراده دولت. آقای وزیر راه و شهرسازی! آقای وزیر صنعت! آقای نماینده مجلس! جوان کارگری که برای اجاره یک واحد 60 متری در جنوب شهر تهران چندصد میلیون پول نقد لازم دارد را جز به نیروی ایمان چگونه می‌توان امیدوار نگه داشت؟ کاری نکنید فقرا به قول امام خمینی فاتحه همه‌تان را بخوانند. ترمز دلالی را بکشید و ائتلاف نانوشته دولت و دلال را بشکنید.

حضرت آیت الله خامنه‌ای

راه حل از نگاه ما نوگرایی در حکومت است. نوگرایی یعنی ایده و اراده، یعنی نوسازی روش ها. نوگرایی یعنی درک شرایط پیچیده جغرافیای سیاسی - اقتصادی منطقه و جهان و پیگیری نقش آفرینی در مسیر‌های کریدوری غرب به شرق و شمال و به جنوب. نوگرایی یعنی اصلاح ساختار ناکارآمد مجلس در فرآیند قانون‌گذاری؛ یعنی اصلاح قانون کهنه انتخابات مجلس. نوگرایی یعنی تکلیف مقوله تحزب را مشخص کنیم. البته هر یک از این سرفصل‌ها دشواری و پیچیدگی‌های زیادی دارد. سال گذشته از همین تریبون گفتیم که عدالت اجتماعی با حکمرانی عالمانه، صادقانه و شجاعانه محقق می‌شود. هرجا اراده لازم برای بهبود شرایط و به نتیحه رساندن طرح‌های تحولی وجود داشته، موفقیت‌های شیرین را تجربه کرده ایم.

سوم: شرایط

اجرایی شدن بی کم و کاست قانون اساسی از شروط اصلی تحقق «نقش‌آفرینی در جهان جدید» و پاسخگوی بسیاری از چالش‌های کنونی ما است. مواجهه گزینشی و ناقص با قانون یکی از اشتباهات اساسی ما در امر حکمرانیست، فی المثل مطابق اصل 8 قانون اساسی امربه معروف و نهی از منکر از وظایف مردم نسبت به حاکمان و حاکمان نسبت به مردم است، اما در طی سا‌ل‌های گذشته آنقدر که این حق برای حاکمیت محترم شمرده شده، هیچ ساز وکاری برای اعمال آن توسط مردم در نظر گرفته نشده به نحوی که بعضاً مردم برای شنیده شدن مطالبات به حق خود چاره‌ای جز پناه بردن به خیابان برای بیان اعتراض وجود ندارد.

مواجهه سلیقه‌ای و غلط با قانون یعنی بعد از گذشت 4 دهه هیچ راهکار کارآمدی برای اجرایی شدن اصل 27 قانون اساسی نداریم و راه برای اعمال سلیقه دولت‌های مختلف بر حق اعتراض مردم باز است.

مواجهه سلیقه‌ای یعنی زمانی که در منصب قدرت هستیم، بدون نظرخواهی از مردم یک شبه با تصمیم بنزینی زندگی طبقات مستضعف جامعه را به هم میریزیم، آنگاه که از قدرت کنار رفتیم ریاکارانه دم از رفراندوم و اجرایی شدن اصل 59 قانون اساسی بزنیم. مثال دیگرش شورا‌های عالی است؛ که گاهی به جای سیاست گذاری قانون گذاری می‌کنند. گاهی علاوه بر قانون گذاری در زمینه مسائلی جزیی با مصوبات خود برخی قوانین مصوب نمایندگان مردم را بی اثر می‌کنند. فرزندان انقلابی تان در دانشگاه‌ها از شما در رابطه با حدود اختیارات شورای عالی سران قوا و شورای نظارت بر حسن اجرای سیاست‌های کلی نظام نیز سوال دارند.

معتقدیم هنوز با گذشت 44 سال از تصویب قانون اساسی برخی از اصول آن اجرایی نشده است. به طور مثال تامین مسکنِ ابتدایی که در اصل 31 قانون اساسی تصریح شده است، نه تنها در تامین دائمی آن و صاحب مسکن شدن مردم توفیق چشم گیری نداشتیم، بلکه دچار بی سامانی بازار اجاره نشینی در کشور هستیم.

حضرت آیت الله خامنه‌ای

ما می‌توانیم از شرایط جدید بین‌المللی برای پیشبرد تمدن نوین اسلامی بهره ببریم. مشروط به اینکه تعریف صحیحی از مردم به عنوان صاحبان اصلی انقلاب وجود داشته باشد. مردم سالاری زمانی محقق می‌شود که تعریف آن از آرای صندوق‌های انتخابات فراتر رفته و به ارتقای جایگاه مردم در عرصه‌های تصمیم گیری تعمیم پیدا کند. مردم سالاری این نیست که در فضای دو قطبی شده هر یک از گروه‌های سیاسی تجمعات بخشی از مردم را مصادره به مطلوب کنند. تعریف صحیح این است که سیاست گذار در اتخاذ تصمیمات خود هم منفعت مردم را مبنا قرار دهد و هم با آن‌ها صادقانه رفتار کند.

رهبر انقلاب

معتقدیم به لطف خداوندی که ما را از جنگ تحمیلی، تجزیه طلبی و توطئه بدخواهان عبور داد، از تحریم و جنگ ترکیبی دشمن نیز عبور خواهیم کرد؛ مشروط به اینکه الزاماتِ روشی در حکمرانی را مد نظر قرار دهیم و وحدت ملی برای ایران قوی داشته باشیم که ایران قوی هم خواست ملت ایران است و هم تضمین کننده اعتلای انقلاب اسلامی.