سرداری که در ایستگاه سیاست توقف نکرد

عصرایران؛ حسن محدث زاده - سرانجام پیکر سوخته‌ی سردار دل‌های سوخته‌ی مردم پس از طواف در چندین شهر مذهبی و تشییع میلیونی در پایتخت با بدرقه ی بی‌نظیر کرمانی‌ها در دل خاک آرام گرفت. هرچند ملتی را ناآرام کرد و بر سوگ خود نشاند.

در این چند روز بر این فقدان بزرگ سخن‌های زیادی گفته شده و در نوشته‌های متعدد از زوایای مختلف شخصیت حاج قاسم سلیمانی و مشایعت گسترده مردم برکاویده شده است. در این نوشتار نیز کوشش شده تا این حماسه ملی از سه زاویه کم‌تر پرداخته شده بررسی شود.

1- سایه شاعر نامی معاصر اخیرا در گفت‌وگو با مسعود بهنود در پاسخ به این سوال که آیا از زندگی راضی هستید؟ گفت: بله، من این شانس را پیدا کردم که یک چیز به نام سمفونی از نوع بتهوون را گوش داده‌ام. آیا این میز می‌تواند بگوید که من این نوع سمفونی را شنیده‌ام؟ یا آواز ابوعطای شجریان را شنیده‌ام؟ در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند...

در دی‌ماه سه سال پیش که آیت‌الله هاشمی جامه مرگ را بر تن کرد نوشتم که ما این شانس را آورده‌ایم که دوران حیات و ممات این سیاست‌مدار بزرگ را درک کنیم بی‌آن‌که نیازمند صفحات تاریخ باشیم.

مشی زیست سردار در دوران حیات، نوع شهادت و مشایعت بی‌نظیر مردم برشی ویژه در تاریخ انقلاب اسلامی است. معمولا چهره‌های نظامی براساس نوع فعالیتشان که با اسلحه و خشم و جنگ توأم است کمتر در بین مردم به محبوبیت می‌رسند. اما حاج قاسم علیرغم اینکه حتی در سال‌های پایانی عمر در جنگ و پیکار بود اما همیشه در ردیف‌های بالای حب قلبی مردم قرار داشت.

وداع باشکوه مردم که احتمالا بزرگترین تشییع یک چهره‌ی نظامی در دنیا است، گواه صادق بر این ادعا می‌باشد. حال می‌توانیم بگوییم ما نیز این شانس را داشته‌ایم که با یکی از محبوب‌ترین نظامیان تاریخ ایران هم‌دوره بوده و خود او را درک کنیم و محتاج تاریخ‌خوانی و نوشته‌های دخل و تصرف شده‌ی مورخین نباشیم.

2- اگر یکی دو دهه‌ی گذشته کسی می‌گفت یک‌روز عالی‌ترین مقام جمهوری اسلامی بر پیکر یکی از فرماندهان نظامی کشور عراق نماز می‌خواند و یا پیکر مهم‌ترین فرمانده نظامی ایران در شهرهای عراق تشییع می‌شود و عکس او با افتخار در پارلمان این کشور بر دستان نمایندگان عراقی قرار می‌گیرد گوینده به سخره گرفته می‌شد. اما سیب سیاست در این سال‌ها آنچنان چرخید که خوشبختانه از جنگ مرگ‌بار هشت‌ساله به یک دوستی عمیق و قلبی برسیم.

تجربه عراق به ما یادآور می‌شود که با سایر کشورهای همسایه با وجود اشتراکات فراوان اما از هم دل‌چرکین هستیم و در دوستی را بر هم بسته ایم، روزی پرچم دوستی و صلح برافراشته می شود و مسئولین دو کشور با هم عکس‌های یادگاری با لبخندهای پهن خواهند گرفت. کاش این روز به تعجیل بیفتد.

3- یکی از ویژگی‌های سردار سلیمانی که در این روزها بر آن تمرکز شده فراجناحی بودن وی است. واقعیت هم همین است که او هیچ‌گاه در ایستگاه سیاست توقف نمی‌کرد و با همه طرفین سیاست رفت و آمدی حسنه داشت.

واکنش گسترده مردم در شبکه‌های اجتماعی که به زعم این قلم در سایر حوادث سیاسی، اجتماعی، ورزشی و... این حد گستردگی و تکثر را نداشته؛ نه فقط ابراز علاقه‌ی قلبی مردم به سردار بلکه نشانه‌ای از دل‌زدگی آن‌ها از سیاسی‌بازی‌های چپ و راست است.

مردم وقتی کسی را به عنوان نماد واقعی میانه‌روی، اعتدال و دوری از سیاست‌بازی بشناسند او را تکریم می‌کنند و این مهم باید مهم‌ترین درس و عبرت برای اهالی سیاست باشد. اما عجیب آن‌که در تشییع مردی که شهادت او موجب وحدت ملی شده است سیاست‌مداری تندرو حکم مرگ مخالفین سیاسی خود را صادر می‌کند و همدلی ملی را نشانه می‌گیرد. واقعا این دسته از سیاست‌مدارها چه فهم و شناختی از مردم دارند؟

_____________________

بیشتر بخوانید:

_______________________