سریع ترین سگ‌های جهان با بالاترین قدرت بینایی

قاسم منصور آل کثیر

دیروز روز جهانی سگ بود. با این که مدت‌هاست بین دوستداران افراطی سگ و همچنین افراد متخصص در محیط زیست درگیری است، با این حال گروه اول تلاش می‌کنند با سامان دهی و غذا دادن به این حیوانات، تعداد این حیوانات را روز به روز بیشتر کنند.

اما گروه دوم در راستای یافته‌های علمی، مهاجم بودن این حیوانات را برای محیط زیست انسانی خطرناک می‌دانند.

دوستداران محیط زیست، نگهداری حیوانات در خانه‌ها و به اسارت گرفتن آنها با قلاده را نوعی دخالت و تعرض در زیست حیوانات و دستکاری محیط زیست عنوان می‌کنند.

با این حال، جدای از نظرات متفاوت این دو گروه، در خصوص این حیوان همیشه وفادار به انسان باید گفت در میان نژادهای مختلف سگ ها؛ سگ سلوگی یا همان تازی، از سریع‌ترین سگ‌های جهان است.

از میان سگ‌ها، نژاد سلوگی از سریع‌ترین سگ‌های جهان به حساب می‌آید. جالب است که بدانید این سگ با شامه و بینی شکارش را پیدا نمی‌کند بلکه از طریق بینایی قوی‌اش به شکار می‌رود.

مردم عرب، سگ سلوگی را نجس نمی‌دانستند و به آن الحر می‌گفتند و با آن به شکار می‌رفتند و جزء سگهای شکاری به حساب می‌آید که در متون دینی به آن سگ معلم یعنی سگ تعلیم یافته اشاره شده که اگر دهانش به حیوانی خورد گوشتش نجس نمی‌شود.

منشاء این سگ در بین_النهرین و ایران است اما در نقاط مختلفی از جهان به نسبت اقلیمها نوع متفاوتی از آن وجود دارد. نگاه به این سگ در میان مردم عرب خصوصا جنوبی‌ها نوعی نگاه میراث معنوی است و در منابع عربی آمده است که سگ سلوقی یا سلوگی یک میراث از جوامع گذشته است که با این سگ به شکار می‌رفتند. حتی گاهی برای اینکه بگویند شخصی خیلی لاغر اندام است او را به سلوگی تشبیه می‌کنند و می‌گویند "چنه سلوگی" (گویی مثل سلوگی لاغر است) و این نشان از همزیستی دیرینه‌ی اهالی ریف یا روستا نشینان با سلوگی است.

در کشورهای اروپایی به این سگ سالوکی می‌گویند. سگ سالوکی به عنوان سگ اشرافی و بسیارگران قیمت است و در اروپا هر کسی توان خرید آن را ندارد و به برای نشان دادن پرستیژ و قدرت مالی از آن استفاده می‌کنند.

کارشناسان می‌گویند سگ‌های سلوگی از نظر اخلاقی بسیار آرام و تمیز هستند و پرخاش نمی‌کنند و به عنوان سگ همدم می‌توانند درکنارتان باشند. یادتان باشد سگ سلوگی آنقدر مهربان است که برای نگهبانی اصلا مفید نیست و شاید با سارق، دمخور شود!

در ایران سه مدل سگ سلوگی وجود دارد. تازی‌های غرب ایران که موهای بلند دارند. "سلوگی کوسه" که مو ندارند نیز سمت بلوچستان یافت می‌شود و نوع سوم "نیم شلال" یا "خراسانی" نام دارند که گوشهایش مو دارند اما دم‌شان مو ندارد.

سلوگی‌های اهواز بخاطر اقلیم گرم اکثرا از نوع بدون مو هستند اما بخاطر داد و ستد بین شکارچی‌های ایران و عراق در اهواز هردو نوع مو بلند و کوتاه وجود دارد.

سلوگی از قدیمی‌ترین سگ‌های جهان است و آثار و نقوش صخره‌ای و تکه‌های استخوان و شواهد بسیار زیادی از حضور اسلوگی در کنار انسان وجود دارد. گفته می‌شود در شوش نقوش سلوگی یافت شده است. سلوگی‌های ایرانی به تازی و تاخت و تاز معروفند. البته نوع یوزتازی و اسب‌تازی هم وجود دارد.

برای اطلاعات بیشتر پیشنهاد می‌کنم کتاب "سگ سانان و کفتارها" که حاصل 20 سال تحقیق نوشته‌ی علی گلشن که اولین کتاب درباره‌ی معرفی سگ‌های اهلی را نوشته است و در آن کتاب مدخلی بطور مفصل درباره‌ی معرفی اسلوگی وجود دارد.

این کتاب سال 1393 توسط انتشارات کانون پرورش فکری چاپ و منتشر شد. البته این کتاب یک دایره المعارف تصویری راجع به سگ‌های اهلی، روباه‌ها، شغال‌ها، سگ‌های گله و شکارچی است.

یادمان نرود، سگ‌های باوفا را به اسارت در خانه در نیاوریم و آنها به محیط زیست و جغرافیای خاص خودشان متعلق هستند.