سیاوشی: انتقاد اصلاح‌طلبان به عارف وارد نیست
تهران - ایرنا - «طیبه سیاوشی» نماینده سابق مجلس به ایرنا می‌گوید: یک‌بار به اعضای فراکسیون امید که به مواضع آقای عارف انتقاد داشتند گفتم ایشان سال‌ها در پست‌های دیگر مانند شورای عالی انقلاب فرهنگی، معاونت اولی دولت اصلاحات و مجمع تشخیص مصلحت نظام کار کرده و همیشه این مواضع را داشته است. واقعا فکر می‌کردند آقای عارف چه تغییری می‌کند؟
ایرنا: فراکسیون امید را چطور دیدید؟
سیاوشی: ما تصورمان این بود که مجلس دو فراکسیون خواهد داشت یکی فراکسیون اصلاح‌طلبان و دیگری فراکسیون اصول‌گرایان یا همان مخالفین دولت. تا آنجا که شنیدم برخی از سران تاثیرگذار نظام تلاششان بر این بود که در مجلس دهم دو فراکسیون داشته باشد.
ما روزهای قبل از ورود به مجلس، شیوه‌نامه و آیین‌نامه ای را برای فراکسیون نوشتیم که بین ما به برجام معروف شد. این آیین‌نامه در سایت امید هست و شما می توانید به آن مراجعه کنید. این آیین‌نامه همه حوزه ها را در بر می‌گرفت از زنان تا محیط زیست و غیره. اما این آیین‌نامه یک ایراد داشت و آن اینکه فاقد شاخص های روشن بود. مثلا مشخص نبود وقتی می خواهیم به حوزه محیط زیست یا حوزه زنان و غیره، ورود پیدا کنیم تا چند درصد کار پیش خواهیم رفت؟ آیا قرار است قانونی در این حوزه تصویب کنیم یا فقط قرار است فضاسازی کنیم. برخلاف دوره فعلی مجلس که زنان مجلس یازدهم تلاش کرده اند شاخص های معینی برای فعالیت درباره زنان داشته باشند.
ایرنا: اعضای فراکسیون امید به طور دقیق چند نفر بود؟
سیاوشی: حدود 100 نفر عضو داشت ولی برخی از دوستان عضو فراکسیون امید می گفتند از این تعداد کمتر است و بین 60_70 نفر هستیم. ولی متاسفانه فراکسیون مستقلین که از حامیان دولت شکل گرفته بود هم تشکیل شد. تشکیل این فراکسیون ضربه بزرگی به فراکسیون امید زد و نماینده‌های طرفدار دولت را دو شقه کرد و امید رای دهندگان به لیست امید را کاهش داد. زمانی که لایحه یا طرحی تصویب می شد که مردم از آن خوششان نمی آمد ما با انواع حملات و هجمه‌ها از سوی مردم و فعالین مدنی مواجه بودیم. بارها نزد آقای عارف رفتیم و از ایشان خواستیم اسامی رای‌دهندگان به این طرح یا لایحه پرحرف و حدیث را علنی کنند تا مردم خود ببینند تعداد اصلاح‌طلبان موافق یا مخالف این طرح چه میزان بوده و چقدر از رای دهندگان از مستقلین تشکیل شده اند. اما آقای عارف می گفت بهتر است آرا علنی نشود. ایشان برای این توصیه‌اش استدلال‌هایی داشت که به نظر من بهتر است خودشان آن را بیان کنند تا من.
ایرنا: اما شما عضو این فراکسیون بودید. مجلس دهم که دیگر فعالیتش خاتمه یافت. کاش برای مخاطبان‌مان استدلال های آقای عارف را بیان می کردید؟
سیاوشی: باشد می گویم ولی نتیجه گیری را خودتان انجام دهید. استدلال‌ها متفاوت بود. برخی نماینده شهرهای کوچک بودند و این به تعامل این نمایندگان با ارگان‌ها ضربه می زد. به هر حال شهرهای کوچک هم فرماندار دارد، امام جمعه و غیره دارد و ممکن است با افشای اسامی رای دهندگان بین نماینده مجلس آن شهر با دیگر نهادها و ارگان‌ها شکاف به وجود آید. استدلال‌هایی این‌چنین، پشت این قضیه بود. ولی در خوش‌بینانه‌ترین حالت، فراکسیون امید حدود 100 نفر عضو داشت اما برخی دوستان می گفتند از این تعداد خیلی کمتر و بین 60 تا 70 نفر هستیم که پای مواضع اصلاح‌طلبانه‌مان می ایستیم و برخی از اعضای فراکسیون چنین کاری را نمی‌کردند. فراکسیون دیگر حدود 50 نفر بودند که فراکسیون ولایی نام داشت. آقای حاجی بابایی که آن موقع رییس این فراکسیون بود گفت من گفت خیلی خوشحالم که شما در فراکسیون امید مواضع‌تان مشخص است. من هم متقابلا. اما اینکه شما در یک فراکسیونی باشید که مواضعش مشخص است شما بهتر می توانید با آن مقابله کنید که این برای فراکسیون ولایی خیلی مهم بود.
علاوه بر این موارد، پیروزی آقای لاریجانی در به دست آوردن کرسی ریاست مجلس ضربه دیگری به فراکسیون امید زد. اما اگر بخواهیم راجع به مدیریت دکتر عارف صحبت کنیم، الان من می توانم بنشینم این گوشه و هزار ایراد به وزیر و رییس جمهور و نماینده‌های مجلس بگیرم اما وقتی وارد کار می شوی برداشتتان واقع بینانه تر می شود. من بارها شده در نشست‌هایی خصوصی با اصلاح‌طلبان نشستیم و تندترین حرف ها را شنیدم ولی ترجیح می دادم حرفی نزنم. آقای عارف یک فرد تکنوکرات است. چنددهه در این نظام پست داشته است و معاون اول رییس جمهور خاتمی بود. تا زمانی که آقای عارف به مجلس راه نیافته بود کسی برای پست های قبلی اش نقدی به او وارد نکرده بودند اما هنگامی که وارد مجلس شد، انتقادات و هجمه ها علیه ایشان شروع شد. آقای عارف نتوانست در رقابت با آقای لاریجانی پیروز شود و صندلی ریاست مجلس نصیب لاریجانی شد. این هم ضربه دیگری به عارف بود.
برخی از کسانی که به اسم فراکسیون امید به مجلس راه یافته بودند از این فراکسیون جدا شدند. کسانی که آقای عارف شهر به شهر رفته بود و برای آنها سخنرانی کرده بود از این فراکسیون رفتند. نماینده هایی هم بودند که دنبال راه یافتن به مجلس یازدهم بودند و نمی خواستند هزینه بدهند. این نماینده ها رای را با پشتیبانی اصلاح‌طلبان به دست آورده بودند اما به زودی به فراکسیون مستقلین پیوستند. مثلا آقای رحیمی جهان آبادی از یک شهر کوچک به مجلس راه یافته بود و عضو فراکسیون امید بود. یک مرتبه مواضع عجیب و غریبی اتخاذ کرد علیه آقای خاتمی نطق کرد و از فراکسیون امید جدا شد. البته بعد از جدایی هم گه‌گاهی در جلسات فراکسیون امید شرکت می کرد و بالاخره هم در دوره یازدهم هم به مجلس راه یافت. امثال ایشان در فراکسیون امید زیاد بود.
من یک‌بار به اعضای فراکسیون که به مواضع آقای عارف انتقاد داشتند گفتم ایشان سال‌ها در پست‌های دیگر مانند شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، معاونت آقای خاتمی در زمان رییس جمهوری، مجمع تشخیص مصلحت نظام کار کرده و همیشه این مواضع را داشته است. واقعا فکر می کردند آقای عارف چه تغییری می کند؟ مسلما همان رویه قبلی را ادامه می دهد. انتظارات آن آقایان از آقای عارف منطقی نبود. ولی کسی مثل آقای... وقتی درباره ایشان نظر می دهند من خیلی تعجب می کنم. این آقایان 40 سال عارف را می شناخته‌اند واقعا فکر می کردند آقای عارف کاملا عوض شده است که مردم را به رای دادن به او تشویق کردند. انتظار چه چیزی از آقای عارف را داشتند؟ چون شناخت آن آقایان از آقای عارف خیلی بیشتر از شناخت من است. من با شناختی که از آقای عارف داشتم می دانستم ایشان همین طور یا کمی بهتر عمل خواهد کرد.
*س_برچسب‌ها_س*