سینمای پر از حاشیه، فرصتی برای شکوفایی نمی‌دهد

به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ این روزها دیگر «حاشیه» جزئی جدانشدنی از رویدادهای فرهنگی به شمار می رود و بسیاری از رسانه ها با پرداختن به این حاشیه های فراتر از متن، فضای رسانه ای جدیدی را برای مخاطبان بوجود آورده اند.

شاید سینما به لحاظ حضور سلبریتی ها، بازیگران و چهره هایی که در آن فعالیت دارند، از باقی رشته ها و حوزه های فرهنگی هنری، با حاشیه های بیشتری همراه باشد و در زمان برگزاری رویدادهایی همچون جشنواره فیلم فجر، اکران های نورزی و تابستان، این حاشیه ها بیشتر به چشم می آیند.

فیلم «لامینور» داریوش مهرجویی از طرف شورای صنفی اکران به عنوان یکی از گزینه های اکران نوروزی پیشنهاد شده بود؛ اما به دلیل اتمام اعتبار پروانه نمایش این فیلم، رضا درمیشیان تهیه کننده «لامینور» اندکی با تاخیر درخواست مجدد خود را به شورای اکران می دهد و بنا به دلایلی که احتمالا به موضوع فیلم برمی گردد، سازمان سینمایی تصمیم می گیرد تا این فیلم پس از ماه رمضان اکران شود و از اکران نوروزی کنار گذاشته می شود و همین شروع حاشیه های تازه ای برای این فیلم شده است.

طبیعی است که هر تهیه کننده ای دوست دارد که فیلمش در بهترین زمان ممکن اکران شود و حالا با واکسیناسیون عمومی و افزایش ظرفیت سینماها برای اکران نورزی و از آن طرف استقبال تماشاگران از فیلم های روی پرده، بسیاری از تهیه کنندگان ترغیب شده اند تا جایی برای فیلم خود در سبد اکران نوروزی پیدا کنند؛ به هرحال بعد از دو سال درگیری با کرونا و تعطیلی مکرر سینماها، گویا شرایط اکران کم کم به روزهای خوب خود نزدیک می شود و قطعا اکران نوروزی و ماه رمضانی که در ادامه تعطیلات عید آغاز می شود، به این رونق سینماها کمک خواهد کرد.

داریوش مهرجویی، با عصبانیت تمام، دیشب در ویدئویی اعلام کرد که به دلیل اینکه «لامینور» از اکران نوروزی کنار گذاشته شده، همراه با دستیارانش در وزارت ارشاد تحصن می کنند تا حقشان را بگیرند.

تجربه ثابت کرده که هیچ فیلمی در طاقچه تا ابد نگه داشته نمی شود و بالاخره به دست مخاطب می رسد؛ مثل فیلم «مارمولک» که چند سال بعد همه آن را دیدند و اتفاقا ماجرای پایین کشاندن فیلم از پرده سینماها، حاشیه ای ایجاد کرد که به دیدن شدن فیلم کمک بیشتری کرد. اتفاقی که برای فیلم «سنتوری» مهرجویی نیز تکرار شد.

حالا خود سینماگران نیز بازی را یاد گرفته اند که با کوچکترین مواجهه نهادهای رسمی با فیلم خود، با بیانیه دادن، دادو فریاد و حاشیه سازی، چگونه جریان رسانه های زرد را با فیلم خود همراه کنند؛ اتفاقی که چندی پیش منوچهر محمدی برای فیلم «چپ راست» انجام داد. این فیلم از نظر سازمان سینمایی، نیاز به اصلاحیه هایی بود تا پروانه نمایش آن صادر شود، اما آقای تهیه کننده زیر بار این اصلاحات نرفت و با زدن نامه ای توهین آمیز به وزیر ارشاد، خواستار نمایش فیلم خود شد و یا مسعود کیمیایی که دیگر عادت کرده ایم قبل از شروع جشنواره فیلم فجر، با انتشار متنی کوتاه از طرف جنابشان، شاهد انصراف و تحریم جشنواره از طرف او باشیم.

قطعا این حاشیه سازی ها به اصل سینما ضربه می زند و برخی رسانه ها مدت هاست به جای نقد، تحلیل و بررسی فیلم های روی پرده و شفاف سازی مشکلات ساختاری سینما، با ضریب دادن به این حاشیه ها به فکر کلیک خوردن بیشتر مطالب خود هستند و تا این شیوه ادامه دارد و حاشیه ها حرف اول و آخر این سینما را می زنند، امید به درمان اندک است. این روزها دیگر «حاشیه» جزئی جدانشدنی از رویدادهای فرهنگی به شمار می رود و بسیاری از رسانه ها با پرداختن به این حاشیه های فراتر از متن، فضای رسانه ای جدیدی را برای مخاطبان بوجود آورده اند.

انتهای پیام /