سی. ان. جی، فرصتی برای مدیریت تقاضای سوخت
تهران - ایرنا - مصوبه اخیر شورای اقتصاد که قرار است بر اساس آن حدود 1.5 میلیون خودرو دوگانه‌سوز شوند، از مصرف 18 میلیون لیتر بنزین در آینده جلوگیری می‌کند؛ این طرح 564 میلیون دلاری از هزینه تأسیس یک پالایشگاه 300 هزار بشکه‌ای به ارزش 6 میلیارد دلار جلوگیری می‌کند.
انرژی یکی از پیشران‌های مهم در حرکت به سمت افزایش تولید است زیرا که هر محصول یا خدمتی از ترکیب سرمایه، فناوری، نیروی انسانی و انرژی حاصل می‌شود. یکی از محل‌های مهم مصرف انرژی در کشور ایران، بخش حمل و نقل است که این بخش نیز متأثر از رشد بخش تولید، از دو حیث توسعه پیدا خواهد کرد؛ یکی رشد حمل و نقل کالا و بار و دیگری رشد حمل و نقل رفاهی و مسافری.
تأمین انرژی بخش حمل و نقل عمدتا از طریق سوخت‌های مایع انجام می‌گیرد که با توجه به قیمت‌های یارانه‌ای آن‌ها در ایران، هزینه زیادی به دولت تحمیل کرده و آلودگی هوا را نیز در پی می‌آورد. ضمن اینکه فشار تقاضا برای تأمین یک سوخت به‌خصوص، منجر به واردات سوخت و خروج ارز از کشور می‌شود. نمونه مشهود آن واردات 10 میلیارد لیتر بنزین در سال 1385 برای تأمین سوخت ناوگان سبک کشور بود. در کنار سیاست‌های قیمتی و اجرای طرح سهمیه‌بندی بنزین، ایجاد یک سوخت جایگزین به نام سی. ان. جی یا همان گاز فشرده، راهکار ویژه‌ای بود که برای مهار رشد تقاضای سوخت مایع، تنوع بخشی به سبدسوخت و امنیت انرژی در کشور اجرا شد.
مطالعات بر روی سی. ان. جی از سال 1379 در ایران آغاز شده و این سوخت به عنوان یک سوخت جایگزین از سال 1384 به طور جدی وارد سبد سوخت کشور شد. ورود سی. ان. جی باعث تنوع در سبد سوخت کشور شده که انعطاف‌پذیری خوبی به مدیریت تأمین سوخت کشور می‌دهد. به عنوان نمونه خودروهای مختلف با کاربری‌های گوناگون می‌توانند برای مصارف خود از سوخت‌های با ویژگی‌های متفاوتی بهره ببرند و از همین رو بسیاری از خودروهای خدماتی دوگانه‌سوز شدند. همچنین در زمان افزایش قیمت جهانی فرآورده‌های نفتی می‌توان کمی از فشار تقاضای داخلی برای سوخت‌های مایع کاست و جای آن را با سی. ان. جی پر کرد تا فرصت کسب درآمد بیشتر برای صادرات فرآورده از دست نرود. همچنین در مقاطعی که تقاضای داخلی بیشتر از عرضه رشد می‌کند و به بخش عرضه زمان کافی برای پاسخگویی نمی‌دهد، یک سوخت جایگزین با منبعی غیر از منابع متعارف می‌تواند تنظیم‌کننده عرضه و تقاضا باشد. چنانچه سی. ان. جی توانست واردات بنزین را تا حد بسیار خوبی کم کرده و با وجود این سوخت و جایگزینی بیش از 20 میلیون متر مکعب از آن با بنزین، کشور در سال 1398 به صادرکننده فرآورده‌های مایع تبدیل شده است.
از سال 1391 که مصرف سی. ان. جی به بلوغ خود رسید تا سال 1398 که پایان واردات بنزین کشور بود، صنعت سی. ان. جی توانست روزانه به طور متوسط از واردات 20 میلیون لیتر بنزین به کشور جلوگیری کند. این در حالیست که برای تولید این حجم از بنزین می‌بایست یک پالایشگاه با حداقل ظرفیت 300 هزار بشکه در روز احداث می‌شد. توسعه صنعت سی. ان. جی برای جایگزینی بیشتر این سوخت با بنزین نسبت به ساخت چنین پالایشگاه‌هایی دارای مزایایی بشرح زیر است:
1) سرمایه‌گذاری: ساخت یک پالایشگاه 300 هزار بشکه‌ای در روز مطابق با مفروضات مد نظر ماده 5 آیین‌نامه اجرایی پتروپالایشگاه‌ها، حدود 4.5 تا 7.5 میلیارد دلار سرمایه لازم دارد. در حالی که صنعت سی. ان. جی با صرف سرمایه 3 میلیارد دلاری توسعه یافت و بیش از 50 میلیارد دلار صرفه جویی ارزی تا کنون داشته است. ذکر این نکته ضروری است که توسعه صنعت سی. ان. جی از طریق سرمایه‌های خرد صورت می‌گیرد اما صنعت پالایش نیاز به سرمایه‌های عظیم و تجمیع‌شده دارد.
2) دانش بومی: صنعت سی. ان. جی در کشور تقریبا به طور کامل بومی شده و صنایع مخزن‌سازی، کیت‌سازی، کمپرسورسازی، قطعه‌سازی و حتی موتورهای پایه‌گازسوز را به وجود آورده و گسترش داده است. این در حالیست که صنعت پالایش در ایران کاملا بومی نشده و برای ساخت یک پالایشگاه می‌بایست مقدار بسیار زیادی ارز از کشور خارج شود.
3) گستره اشتغال‌زایی: اشتغال‌زایی صنعت سی. ان. جی نسبت به پالایشگاه بیشتر است و از طرفی افراد در هر منطقه از ایران می‌توانند با احداث یک کارگاه یا جایگاه به این صنعت بپیوندند در حالی که پالایشگاه، در یک نقطه متمرکز بوده و اشتغال‌زایی آن اغلب برای یک منطقه به‌خصوص است.
4) نفع صاحبان خودرو: با تبدیل خودروهای بنزین‌سوز به دوگانه‌سوز علاوه بر اینکه یارانه بنزین که به دولت تحمیل شده کاهش می‌یابد، صاحبان خودرو نیز از این امر منتفع می‌شوند. زیرا هزینه پیمایش با سوخت سی. ان. جی کمتر از بنزین است. لذا هر چه رانندگان بیشتر از سی. ان. جی در برابر بنزین استفاده کنند، در هزینه‌های خود صرفه‌جویی کرده‌اند.
در کنار همه این موارد صنعت سی. ان. جی توانسته است که در کاهش آلایندگی هوا نقش مفیدی داشته باشد و جایگزین سوخت‌های مایع آلاینده بشود به ویژه در سال‌هایی که سطح استاندارد سوخت پایین‌تر از یورو4 بود. از طرفی صنعت سی. ان. جی با تعاملی سازنده با صنعت خودروسازی، آن را به سمت تطابق با خود وادار کرد و از این تعامل بود که ابتکار موتورها و خودروهای پایه‌گازسوز ایجاد و نمونه‌های متعدد از آن تولید و روانه بازار شد.
در مجموع می‌توان گفت که سی. ان. جی یک راهکار مناسب برای مدیریت تقاضای سوخت در بخش حمل و نقل کشور بوده و همچنان نیاز است که راهکارهای مدیریت تقاضای انرژی در کشور در همه بخش‌ها پیاده‌سازی شود. زیرا که پیشرفت از مسیر جهش تولید نیازمند انرژی است و الزاما همه انرژی مورد نیاز تولید لازم نیست با هزینه گزاف از منابع زیرزمینی استخراج و تبدیل شوند، بلکه می‌توان با سرمایه‌گذاری کمتر و مدیریت دقیق تقاضا، انرژی عمده‌ای از منبع اتلاف انرژی استحصال و مصرف کرد.
یکی از مصوبات شورای اقتصاد در جلسه فوق‌العاده روز دوشنبه 11 آذرماه 1398 بنا بر پیشنهاد مشترک وزارت نفت و سازمان برنامه و بودجه به استناد ماده 12 قانون رفع موانع تولید، گامی در این زمینه برداشته شد. بر اساس مصوبه «حمایت از تولید و تبدیل کارخانه ای و کارگاهی یک میلیون و 460 هزار دستگاه خودروی تاکسی، ون (تاکسی)، وانت و مسافربر شخصی بنزینی به سی. ان. جی سوز» با اعتباری 6500 میلیارد تومانی قرار است که بخش عظیمی از خودروهای خدماتی که تا کنون دوگانه‌سور نشده‌اند به صورت رایگان دوگانه‌سوز شوند.
با اجرای کامل این طرح، حجمی معادل 18 میلیون لیتر در روز در مصرف بنزین صرفه‌جویی خواهد شد. چنانچه پیش‌تر نیز یاد شد، برای تولید این مقدار بنزین لازم است تا یک پالایشگاه 300 هزار بشکه‌ای احداث شود که به طور متوسط 6 میلیارد دلار معادل 120 هزار میلیارد تومان هزینه دارد. این در حالیست که گره همیشگی تنظیم عرضه و تقاضای سوخت در کشور یعنی تأمین بنزین، با یک طرح 564 میلیون دلاری باز خواهد شد و 109 هزار میلیارد تومان صرفه‌جویی در هزینه‌ها به ویژه در شرایط کنونی صورت گرفته است.
ایران با توجه به انرژی‌های در دسترس جامعه ایرانی، موقعیت جغرافیایی، فناوری‌های متعارف، سرمایه، و شرایط همسایگان خود، می‌باید در مورد سیاست‌گذاری انرژی، بیشتر از گذشته و هماهنگ‌تر عمل کند. علاوه بر برنامه‌ریزی برای ازدیاد تولید حامل‌های انرژی، باید به صرفه‌جویی و بهینه‌سازی مصرف نیز توجه کافی کرد. البته چنان که ذکر شد، تنها مزیت طرح دوگانه‌سوزکردن رایگان خودروهای عمومی که بر مدیریت تقاضا تمرکز کرده است نسبت به راهکارهایی که بر افزایش عرضه تمرکز دارند، تنها سرمایه نیست، بلکه در صنعت سی. ان. جی دانش فنی نیز کاملا بومی شده و دوباره مانند سال‌های ابتدایی توسعه این صنعت، با تمام قدرت و البته با دانش جدید فعال خواهد شد. ضمن اینکه علاوه بر تأمین امنیت انرژی کشور در بخش حمل و نقل، اشتغال‌زایی این طرح بسیار بیشتر بوده و به وسعت ایران است. از طرفی چنانچه شرایط تحریم فروش نفت خام ادامه داشته باشد، سی. ان. جی فرصت جایگزینی با سوخت‌های مایع را تثبیت کرده و باعث می‌شود تا توان صادرات آن دسته از حامل‌های انرژی که ساده‌تر از صادرات نفت خام هستند، پایدار بماند.
*س_برچسب‌ها_س*