شگفتی سازی که مانع دومین قهرمانی سلسائو نشد / سانتیاگو میزبان زشتترین بازی تاریخ جام جهانی
میزبانی هفتمین دوره رقابت های جام جهانی، باری دیگر به یک کشور آمریکایی رسید و شیلی به عنوان میزبان این رقابت ها انتخاب شد.
به گزارش ورزش سه، همیشه حال و هوای نزدیک به رقابت های جام جهانی، شرایط خاصی را برای علاقه مندان به این رشته ورزشی رقم می زند. کل کل های فوتبالی تا انتخاب یک قهرمان برای تورنمنت پیش رو.
اما سر زدن به گذشته و بررسی ادوار مختلف رقابت های جام جهانی می تواند خاطره بازی خوبی برای دوستداران فوتبال باشد، سر زدن به گذشته و جام های زیبایی که هر یک داستان های متفاوتی را به تصویر می کشد.
روایت هایی از جنس عشق و لذت تا تنفر و خشم، حال در ادامه ی مسیر داستان های فوتبالی رقابت های جام جهانی به هفتمین دوره آن سر می زنیم تا نگاهی داشته باشیم به مسابقاتی که به میزبانی شیلی در سال 1962 برگزار شد.
اما پیش از شروع این رقابت ها و پس از انتخاب شیلی به عنوان کشور میزبان، انتقادات زیادی از سوی کشورهای قاره سبز به فیفا وارد شد، آنها معتقد بودند که نداشتن ورزشگاه، شبکه حمل و نقل، اقامت و... مناسب دلیلی است که شیلی را نمی توان میزبان خوبی برای این رقابت ها دانست، اما فدارسیون جهانی فوتبال به این حرف ها توجهی نداشت، اما این همه ی اتفاقات از پیش تعریف شده ی جام جهانی شیلی نبود، بلکه سالوادور آلنده از حزب سوسیالیست در صحنه سیاست این کشور حاضر شد و با خورخه آلساندری برای رسیدن به قدرت رقابت کرد. آلنده با ائتلاف چپگراها با حدود 10 هزار رای کمتر شکست خورد اما بعد از به قدرت رسیدن آلساندری، اوضاع شیلی بدتر شد.
فاصله طبقاتی افزایش یافت و کشور برای میزبانی جام جهانی آماده نبود. ورزشگاههایی که قرار بود برای جام جهانی ساخته شود، ساخته نشد و آلساندری برای آرام کردن مسئولان فیفا به آنها قول داد که ورزشگاههای موجود را بازسازی و آماده میزبانی از جام جهانی کند. در نهایت نیز جامی که قرار بود در هشت شهر شیلی برگزار شود، در چهار شهر رانکاگوآ، وینادلمار، سانتیاگو و آریکا برگزار شد.
57 تیم در مرحله مقدماتی جام جهانی 1962 شرکت کردند، این تعداد تیم رکورد جالبی را به ثبت رساند و فرانسه و سوئد دو تیم مدعی قهرمانی از دور رقابت ها کنار رفتند، تا در نهایت 16 تیم به دور بعدی راه پیدا کنند و هیچ تیمی از آسیا و کونکاکاف جواز حضور در این مسابقات را بدست نیاورد.
رقابت های جام جهانی 1962، با حضور 16 تیم به میزبانی چهار ورزشگاه در کشور شیلی برگزار شد.
16 کشور شوروی، یوگوسلاوی، اروگوئه، کلمبیا، آلمان غربی، شیلی، ایتالیا، سوئیس، برزیل، چک اسلوواکی، مکزیک، اسپانیا، مجارستان، انگلیس، آرژانتین و بلغارستان تیم های حاضر در این مسابقات بودند که در چهار گروه جای گرفتند.
نبرد زشت در سانتیاگو یکی از عجیب ترین و زشت ترین اتفاقات تاریخ جام جهانی در این دوره از مسابقات رخ داد، دیداری که بین دو تیم ایتالیا و شیلی میزبان برگزار گردید و به نبرد سانتیاگو معروف شد.
بازی دوم دور گروهی برای دو تیم که با پیروزی دو بر صفر شیلی به پایان رسید، صحنه های زشتی را در دل خود جای داد و چهره ی بد فوتبال را به نمایش گذاشت.
روابط نامطلوب شیلی و ایتالیا از گذشته تا آن زمان سبب شد هواداران شیلی به محض ورود بازیکنان ایتالیایی به زمین، با پرتاب آب دهان از آتزوری پذیرایی کنند.
در این مسابقه که جنجال زیادی را در پی داشت، دو بازیکن ایتالیایی از زمین مسابقه اخراج شدند و دیگر اتفاقی که در این بازی رخ داد شکستن بینی یکی از بازیکنای ایتالیا با ضربه هوک چپ بازیکن شیلی بود.
جورجی فرینی که از سوی کن استون داور انگلیسی مسابقه کارت قرمز گرفته بود به زور توسط پلیس به بیرون از زمین برده شد. در جریان این بازی پلیس مجبور شد سه بار مداخله کند و یکبار هم هر دو تیم را از زمین بیرون کشید.
این تورنمنت بازی های متهیج دیگری را به خود دید، از دیگر جذابیت های این جام تقابل شوروی و کلمبیا بود، دیداری که با پیروزی 4 بر یک شوروی در جریان بود، اما تیم کلمبیا 9 دقیقه طوفانی را پشت سرگذاشت و روز سختی را برای لو یاشین بزرگ بوجود آورد و توانست بازی را به تساوی بکشاند.
*دومین قهرمانی متوالی مقابل شگفتی ساز جام دیدار فینال این رقابت ها با حضور نزدیک به 69 هزار نفر تماشاگر در ورزشگاه ناسیونال شهر سانتیاگو بین دو تیم برزیل و چک اسلوواکی برگزار شد.
برزیل در مرحله گروهی موفق شد، با کسب دو پیروزی و یک تساوی 5 امتیاز بدست بیاورد و به عنوان تیم نخست راهی دور بعدی شود، در طرف مقابل چک اسلوواکی که در گروه سوم این مسابقات همگروه برزیلی ها بود 3 امتیاز کسب کرد و به عنوان تیم دوم به دور بعدی رسید.
برزیل در مرحله اول حذفی 3 بر یک انگلیس را از پیش رو برداشت و در بازی نیمه نهایی توانست با نتیجه 4 بر 2 شیلی میزبان را شکست دهد. چک اسلوواکی که شگفتی ساز جام لقب گرفته بود، در دور حذفی ابتدا یک بر صفر مجارستان را شکست داد و سپس یوگوسلاوی را 3 بر یک از پیش رو برداشت تا حریف برزیل در دیدار نهایی شود.
در بازی فینال ابتدا چک در دقیقه 15 توانست دروازه برزیل را توسط ماسوپاست باز کند، ولی این گل خیلی زود در دقیقه 17 بوسیله آماریلدو جبران شد تا بازی به تساوی کشیده شود.
در ادامه دیدار برزیلی ها با گل های دقیقه 69 زیتو و 78 واوا دو گل دیگر زدند تا با نتیجه 3 بر یک برتری خود را رقم بزنند و برای دومین دوره متوالی جام قهرمانی این رقابت ها را بالای سر ببرند.
نکته قابل توجه این بازی مصدومیت پله بود، که به کلی این دیدار را از روی نیمکت تماشا کرد و نتوانست در زمین مسابقه حاضر شود.
در پایان جام، این شش بازیکن فلوریان آلبرت از مجارستان، والنتین ایوانوف از روسیه، درازن یرکوویچ از یوگسلاوی، لئونل سانچز از شیلی، واوا و گارینشا از برزیل. با چهار گل زده عنوان آقای گلی مسابقات را بدست آوردند.
تیم های برزیل، چک اسلوواکی، شیلی و یوگوسلاوی عنوان اول تا چهارم این رقابت ها را کسب کردند. حسین علیرضایی