عرصه را به افرادی ندهیم که مقابل جنایات‌ها «صبر استراتژیک» دارند
ایروانی گفت: عرصه را به افرادی ندهیم که مقابل جنایات‌های صهیونیست ها «صبر استراتژیک» دارند.
ایروانی گفت: عرصه را به افرادی ندهیم که مقابل جنایات‌های صهیونیست ها «صبر استراتژیک» دارند.
خبرگزاری مهر- گروه سیاست - رضا ایروان: دور اول انتخابات عجیب سال 1403 تمام شد. با تمام فراز و فرودهایش، با تمام بداخلاقی‌های سه‌جانبه‌اش، با همه تلخی و شیرینی‌هایش، گاهی در اوج ناامیدی، گاهی در قله یقین!
اما فرای همه حب و بغض‌ها و طرفداری‌های سیاسی که از قضا بعضی‌هایشان بد هم نیستند، من به دور دوم انتخابات 1403 به شکل دیگری نگاه می‌کنم!
از آن سوی ایران! از فلسطین.
"من از دریچه آن مادر و کودک فلسطینی، گرفتار در آتش ظلم صهیونیست‌ها به 15 تیر نگاه می‌کنم" خوشمان بیاید یا نیاید نگاه آنها به ماست! خودمان خواستیم! وصیت امام نورانی‌مان بود! چشم امید خیلی‌ها به ماست! میدانم طرفداران قالیباف خیلی تاختند به طرفداران جلیلی! میدانم طرفداران جلیلی خیلی تندی کردند با طرفداران قالیباف!
ولی عزیزان!
این تندی بیشتر از آن تندی آتشی است که کودکان فلسطین دارند تحمل می‌کنند؟!
آری؛ کینه‌توزی بود دلیل و سرمنشا خیلی از رفتارها!
ولی فردای قیامت، جواب آن مادر و کودک گرفتار کینه صهیونیست‌ها را می‌توانیم بدهیم؟
یادتان می‌آید همین چند ماه پیش را؟
صبح بلند می‌شدیم با خبر حمله به بیمارستان، شب را بیدار می‌ماندیم و دعا می‌کردیم که خدایا تو به داد بندگان بی پناهت برس!
فریادهای یا غیاث‌المستغیثین هایمان یادتان رفت؟
یادتان رفت صبح به صبح خبرهای فلسطین که می‌آمد؟ بغض گلویمان را می‌فشرد و هیچ کاری نمی‌توانستیم بکنیم؟ حال و احوالمان خراب بود و اعصابمان مگسی؟
تازه آن روزها رئیس جمهوری داشتیم که دغدغه فلسطین داشت! با صدای رسا فریاد می‌زد!
واقعاً می‌خواهید عرصه را به افرادی بدهید که می‌خواهند در مقابل جنایات صهیونیست‌ها «صبر استراتژیک» کنند؟ می‌خواهند بعد از حملات اسراییل پای میز مذاکره بنشینند؟ خنده و تحلیل صد من یه غاز تحویلمان بدهند؟! مگر همین ریش پروفسوری‌های پرمدعا نبودند که دلار را گره زدند به منطقه؟ یادتان رفته رفتارهایشان باعث ترور عزیزمان در بغداد شد؟ فلسطینی‌ها را که معلوم است تحویل نمی‌گیرند!
"آری؛ من 15 تیر را از دریچه مردمان بی‌دفاع فلسطین می‌بینم"
ما که در این چند ماه کاری به جز دعا از دستمان برای این مردم بی‌دفاع برنیامد! همین یک کار عینی هم که می‌توانیم می‌خواهیم دریغ کنیم؟ آن هم بخاطر حب و بغض شخصی؟ بخاطر اینکه فلانی و فلانی در کنار جلیلی‌اند؟! جواب آخرتش را می‌توانیم بدهیم؟
قبول! خیلی‌ها جلیلی را دوست ندارند! اطرافیانش را دوست ندارند! منش و رفتارهایش را دوست ندارند! سازو کارهایش را دوست ندارند! رفتار طرفدارانش را دوست ندارند! حتی دولتش را هم شاید دوست نداشته باشند! ولی...
آرمان امام‌مان را دوست نداریم؟ آن مظلومان بی‌پناه را دوست نداریم؟ را دوست نداریم؟ یمن را دوست نداریم؟
فردا روز که اسرائیل به لبنان حمله کرد و وزیر خارجه ما لبخند تحویل ما داد و کسی نبود حمایت سیاسی کند از حزب‌الله می‌گوییم عوضش به فلانی درس خوبی دادیم؟!
پس فردا که زدند بالا تا پایین یمن را شخم زدند و ما به بهانه برهم نخوردن آرامش چشم آبی‌ها جیکمان در نیامد می‌توانیم بگوییم آها دلمان خنک شد؟ دیگی که برای من نجوشه می‌گوییم؟
من به جلیلی رای می‌دهم چون امروز دیگر وقت آزمون و خطا نیست! نباید خواب به چشم آن حرامی‌های صهیونیست بیاید!
"آری؛ من 15 تیر را از حیاط مسجدالاقصی تحلیل می‌کنم.