فریاد سکوت سینمای همیشه مظلوم کودک / انگیزهای برای برگزاری جشنواره وجود ندارد
بعد از سی و چهار دوره که از عمر جشنواره بین المللی فیلم های کودک و نوجوان می گذرد، به روزگاری رسیده ایم که دیگر کمتر انگیزه ای برای ساخت فیلم در این حوزه وجود دارد؛ سینمایی که همیشه در مظلومیت قرار داشته است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ واژه «سینمای کودک و نوجوان» شما را در لحظه نخست به یاد چه چیزی می اندازد؟ شاید بسیاری با دیدن و خواندن این عبارت خیلی سریع به یاد فیلم های خاطره انگیزی مانند «کلاه قرمزی»، «گلنار»، «الو الو من جوجوام»، «دزد عروسک ها» و بسیاری از فیلم های جذاب و دوست داشتنی بیافتند که هنوز هم دیدن آنها خالی از لطف نیست و کماکان با وجود چند دهه از اکران آنها، هنوز قابلیت جذب کودکان و نوجوانان را دارند.
امسال قرار است سی و پنجمین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان به همت بنیاد سینمایی فارابی برگزار شود؛ جشنواره ای که سال ها در اصفهان و در سال های اخیر در همدان میزبان کودکان و نوجوانان عاشق سینما بوده است. اما گویا صحبت های اخیر سید مهدی جوادی، مدیرعامل فارابی این گذاره را تقویت کرده که قرار است جشنواره امسال صرفا به یک دورهمی و جشن و شاید در احتمالی قوی تر این جشنواره به یک دوسالانه تبدیل شود.
اردیبهشت ماه امسال بود که مدیرعامل فارابی، کارگروهی را متشکل از مسعود احمدیان، بهروز شعیبی، محمد امین همدانی، رائد فریدزاده، سعید حسینی و مصطفی محمودی به عنوان دبیر این کارگروه جهت مطالعه و بررسی ادوار گذشته این جشنواره، پیدا کردن نقاط ضعف و قوت و تاثیری که این فستیوال بر روی سینمای کودک دارد، تشکیل داد تا این مسائل را مورد بررسی قرار دهند.
فریاد سکوت سینمای کودک
نیمه تیرماه بود که جوادی در نشستی مشورتی با فعالان حوزه سینمای کودک، نتیجه بررسی های کارگروه ویژه مطالعاتی جشنواره را تشریح کرد؛ جوادی در این نشست می گوید:«بر اساس ماحصل ارزیابی کارشناسان، این جشنواره نه تنها باید بتواند بر سینمای کودک و نوجوان اثر مثبت بگذارد بلکه باید این قدرت را داشته باشد که مانع تغییر مزاج سینماگران این حوزه به سمت ساخت آثار ضعیف و فاقد مخاطب شود. معضلی که در گذشته و ماحصل سیاست غلط ما در فارابی و برخی نهادهای دیگر اتفاق افتاده است، زمانی که صرفا برای بالا بردن تعداد فیلم های حاضر در جشنواره فیلم ساختیم و کارکرد آن فیلم ها بیش از یک عدد در جشنواره نبوده است.»
جشنواره به هر قیمتی برگزار نمی شود / انگیزه ای نیست
«استنباط من این است که اگر قرار باشد جشنواره در خدمت این سینما باشد، باید شهامت تغییر داشته باشیم. ما باید برخی روالها و رویهها را تغییر دهیم و اگر این تصمیم برای بنیاد سینمایی فارابی هزینه داشته باشد، اشکالی ندارد و ما این هزینه را برای احیا و ارتقای این سینما متقبل میشویم.» حرف های آخر جوادی در این نشست خبر از تغییرات مهمی در اجرای این جشنواره دارد؛ تغییراتی که ناشی از عدم تولیدات سینمایی در حوزه کودک و نوجوان است.
به عقیده بسیاری از کارشناسان و منتقدان، سینمای کودک و نوجوان دارای پتانسیل و ظرفیتی شگرف در جذب تماشاگران به سینما دارد. علاوه بر تفاهمی که می شود با آموزش و پرورش و مهدهای کودک برای بردن دانش آموزان به سینما داشت، حضور فیلم هایی در این حوزه باعث می شود که کودک و نوجوان به همراه خانواده راهی سینماها شوند و این یعنی افزایش مخاطبان و تماشاگران بالقوه سینما.
عزم ملی برای شکوفایی سینمای کودک
علاه بر بنیاد سینمایی فارابی که وظیفه شغلی او در حمایت از تولید و ارتقای سینمای کودک و نوجوان است، به نظر می رسد برای شکوفایی در این ژانر، نیاز به عزمی جدی و تلاشی ملی در سایر سازمان ها و نهادهای مربوطه است. سازمان صدا و سیما، آموزش و پرورش، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، حوزه هنری، سازمان رسانه ای اوج همه و همه باید در یک عزم و تلاش ملی و در یک هم افزایی با بنیاد فارابی، کمک کنند تا سینمای کودک و نوجوان به رونق روزهای گذشته خود برگردد.
قرار است برای رونق سینمای کودک، صندوقی ملی در جهت تقویت نقدینگی سینمای کودک و نوجوان تاسیس شود تا انگیزه ای مضاعف برای هنرمندان و تهیه کنندگان این حوزه فراهم شود.
بیشتر بخوانید