لزوم مراقبت از جوامع در برابر پیامدهای روانی همهگیری
بدون شک این روزها "بحران سلامت روان"، همه گیری دیگری است که توام با اپیدمی کووید -19، جهان را گرفتار و نگرانیها را در مورد خطر افزایش گرایش به خودکشی به ویژه در میان جوانان به دلیل مشکلات و محدودیتهای ناشی از شیوع این بیماری در نقاط مختلف دنیا تشدید کرده است.
به گزارش ایسنا، هرچند مطالعات انجام شده در کشورهای مختلف تصویری پیچیده از روندهای متفاوت اقدام به خودکشی ارائه میدهد اما افزایش میزان ابتلا به افسردگی، اضطراب و خودکشی در بین کشورها تقریبا پابرجا بوده است.
داده های مربوط به همه گیری های گذشته حاکی از ارتباط مستقیم و قابل توجهی بین وقوع همه گیری و افزایش خودکشی است. برای مثال کمیسیون حمل و نقل تورنتو در کانادا گزارش کرده که طی هشت ماه نخست همه گیری موارد اقدام به خودکشی یا مرگ تقریبا یک سوم افزایش پیدا کرده است.
فاکتورهای خطرزای بسیاری برای خودکشی وجود دارد که با همه گیری مرتبط هستند، از جمله:
- اضطراب و ترس از ابتلای اعضای خانواده
- فشارهای مالی
- کاهش تعاملات اجتماعی با دوستان و فعالیتهای جمعی، وقفه در اهداف زندگی و فعالیتهای روزمره
- احساس ناامیدی و درماندگی
- افزایش استرس های خانوادگی به دلیل دورکاری و تحصیل در خانه
- افزایش دعوا و اختلافات خانوادگی
از سوی دیگر در حالی که برخی از کشورهای مرفه تر، آمار متفاوتی از نرخ خودکشی در ماههای نخست همه گیری ارائه کردهاند که حکایت از کاهش موارد اقدام به خودکشی دارد اما کارشناسان سلامت روان همچنان معتقدند که کاهش میزان موارد خودکشی در دوران همه گیری نمی تواند بیانگر وضعیت کلی بهداشت روانی در یک جامعه باشد.
آنها تاکید دارند: هرچند داده های اولیه حاکی از کاهش نرخ خودکشی ملی در سال 2020 در برخی از کشورها از جمله در ایالات متحده است اما این کشورها اطلاعاتی که براساس داده های جمعیتی طبقه بندی شده باشد، ارائه نمی دهند.
کارشناسان می گویند: این داده ها باید با "احتیاط" تحلیل و تفسیر شوند زیرا ممکن است آسیبهای ذهنی و روانی ناشی از همهگیری به طور مستقیم ارائه نشده باشد.
اعمال محدودیت ها و قرنطینه، انزوای اجتماعی و ناامنی اقتصادی، آسیب روحی روانی بر افراد وارد کرده و بسیاری فرضیه افزایش نرخ خودکشی در سال گذشته را مطرح کردند. هرچند داده های اولیه مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها نشان می دهد طی سال 2020 در ایالات متحده مجموع میزان خودکشی کاهش 5.6 درصدی داشته است.
با این وجود، کارشناسان تاکید می کنند که ممکن است در ارائه این آمار، تاثیر متقابل و پیچیده بین همه گیری و چگونگی تاثیر آن بر اقتصاد، امنیت شغلی، امنیت شخصی و بهداشت روانی درک نشده باشد.
در حالیکه متخصصان سلامت روان بر اثرات منفی همه گیری بر بهداشت روانی افراد تاکید دارند، گروهی از کارشناسان براساس نتایج این بررسی جدید مدعی شدند که نرخ خودکشی در کشورهای ثروتمند در ماه های نخست شیوع بیماری کووید -19، ثابت بوده است.
نتیجه بررسی منتشر شده در مجله روانپزشکی لانست نشان می دهد: موارد خودکشی در کشورهایی با درآمد متوسط و بالا در ماه های ابتدای همه گیری کووید -19 به میزان زیادی بدون تغییر باقی مانده یا کمتر از حد انتظار بوده است.
نویسندگان این مطالعه اظهار داشتند: بسیاری از این کشورها حمایت های بیشتر از سلامت روان را ترتیب داده و شبکه های ایمن مالی ایجاد کرده اند که ممکن است به بهبود اثرات منفی اولیه همه گیری کمک کرده باشد.
با این حال، آنان تاکید کرده اند که دولت ها باید هوشیار و آماده باشند و به دلیل "نامشخص بودن تاثیرات طولانی مدت همهگیری بر سلامت روان و اثرات اقتصادی آن"، آمادگی داشته باشند تا به موقع واکنش نشان دهند.
این مطالعه شامل داده های ملی 10 کشور و داده های مربوط به 25 منطقه خاص در 11 کشور بوده است. در این گزارش هیچ مدرکی در مورد افزایش موارد خودکشی در هیچ یک از کشورهای مورد بررسی مشاهده نشد. همچنین در 12 کشور یا منطقه شواهدی وجود دارد که نشان میدهد موارد خودکشی کمتر از حد انتظار بوده است.
نویسندگان این گزارش دلایل مختلفی را برای عدم افزایش میزان خودکشی طی ماه های نخست همه گیری مطرح کرده اند. ممکن است جوامع در تلاش برای حمایت از افراد در معرض خطر بودهاند، ممکن است افراد از راه های جدید با دیگران ارتباط برقرار کرده باشند و همچنین ممکن است برخی از روابط به دلیل حضور بیشتر اعضای خانواده در خانه تقویت شده باشد.
جین پیرکیس، مدیر مرکز بهداشت روان در دانشگاه ملبورن و محقق ارشد این مطالعه گفت: ما باید به نظارت بر داده ها ادامه دهیم و نسبت به هرگونه افزایش در میزان خودکشی، به ویژه با ظهور پیامدهای اقتصادی کامل همه گیری، بیشتر هوشیار باشیم. افزایش خدمات بهداشت روان و برنامه های پیشگیری از خودکشی و ارائه شبکه های ایمن مالی ممکن است به جلوگیری از تاثیرات مخرب احتمالی و بلندمدت همه گیری در گرایش به خودکشی کمک کند.
وی افزود: می دانیم که زندگی بسیاری از مردم به طرز چشمگیری در دوران همه گیری تغییر پیدا کرده و همچنان ادامه دارد. ما باید بدانیم که خودکشی تنها شاخص تاثیر منفی همه گیری بر سلامت روان نیست - سطح اضطراب جامعه زیاد است و ما باید اطمینان حاصل کنیم که از مردم حمایت می شود.
همچنین محققان در مورد برخی سیگنال ها مبنی بر تاثیر همه گیری بر میزان خودکشی در کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط رو به پایین هشدار دادند، اگرچه داده ها فقط برای اقلیت کوچکی از این کشورها در دسترس بوده است.
به گزارش هفته نامه پزشکی bmj، کشورهای با میزان درآمد بالا که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند شامل استرالیا، اتریش، کانادا، شیلی، کرواسی، انگلیس، استونی، آلمان، ایتالیا، ژاپن، هلند، نیوزیلند، لهستان، کره جنوبی، اسپانیا و ایالات متحده بوده است. همچنین کشورهای متوسط رو به بالا شامل برزیل، اکوادور، مکزیک، پرو و روسیه بوده است.
این درحالیست که در ژاپن نرخ خودکشی پس از یک دهه روند کاهشی، همزمان با همه گیری کووید -19 افزایش پیدا کرده است.
وزارت رفاه و سلامت ژاپن روز 22 ژانویه سال جاری اعلام کرد: بر اساس اطلاعات اولیه در سال 2020 حدود 20 هزار و 919 نفر بر اثر خودکشی جان خود را از دست داده اند که نسبت به سال قبل افزایش 3.7 درصدی داشته است.
در بیش از یک دهه، سال گذشته اولین سالی بوده که موارد خودکشی در ژاپن افزایش پیدا کرده و زنان و کودکان بیشترین سهم را در این بین داشته اند.
انتهای پیام