ماجرای "شیر مادر و نان پدر حلالت باشد" از المپیک توکیو شروع شد / کشتی گیر بودم و با آسیب دیدگی دست، از سال 63 گزارشگر شدم / برد یزدانی از تیلور نماد غرور ملی بود

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از تیتریک، هادی عامل گزارشگر خاص مسابقات کشتی و از مجریان ورزشی که از محبوبیت خاصی برخوردار است گفت و گویی دلچسب و جذاب را با شبکه خبری تیتریک، انجام داده است.

عامل، چهره دوست داشتنی ورزش کشتی که به گفته خودش اصالتی زابلی دارد اما پس از خشکسالی سیستان، پدر بزرگش عازم مشهد می شود، در مشهد متولد شده و همیشه می گوید؛ افتخار دارم در جوار حضرت رضا (ع) زندگی می کنم. این گزارشگر در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار تیتریک، گفت: در نوجوانی کشتی گیر بودم اما پس از آسیب دیدگی دست، مربی گری و داوری را انتخاب کردم. بعدها برای گزارشگری در شبکه خراسان تست دادم و پذیرفته شدم. عامل که متولد 10 مرداد 1334 بوده و قدم به دنیای 67 سالگی گذاشته است، افزود: پس از قبولی در تست گزارشگری، مربیگری و داوری را کنار گذاشتم، البته فارغ از کشتی، دبیر ورزش هم بودم و در حال حاضر بازنشسته هستم. وی درباره گزارش های دوست داشتنی و دل نشینی که مورد اقبال مردم هم واقع شده است، اظهار داشت: اغلب واژه های من در گزارش ها دلی و به نوعی ارتباط عاطفی با مردم است و "شیر مادر و نان پدر حلالت باشد" هم یکی از همین ها است. عامل ادامه داد؛ پدر و مادر یک کشتی گیر بیشتر از هر کسی سختی ها را متحمل می شوند، مادر یک ورزشکار زمانی که فرزندش تمرین بدی داشته، آسیب دیده یا در مسابقات می بازد، حتی بیشتر از پدر هم ناراحت می شود. این گزارشگر که مادر را سلطان عشق و پدر را هم کوهی از محبت و عاطفه خطاب می کند، گفت: در مسابقات توکیو بودیم، کشتی گیرانی که برنده می شدند از طریق مانیتور خانواده خود را می دیدند و پدرها و مادرها هم با مدال آوری فرزندشان اشک شوق می ریختند. هادی عامل در ادامه می گوید؛ در رقابت های المپیک برای قدرشناسی از پدر و مادرهای ورزشکاران جمله "شیر مادر و نان پدر حلالت باشد" که برگرفته از دلم بود را به زبان آوردم و شکر خدا به دل مردم هم نشست. عامل درباره حال و هوای مسابقه حسن یزدانی با تیلور آمریکایی گفت: زمان کشتی یزدانی در المپیک استرس و هیجان داشتم، دوست داشتم کشتی گیر ما برنده شود، چون می دانستم مردم برای برد یزدانی شوق دارند. وی ادامه داد؛ من برد و باخت زیاد دیدم اما مردم روی کشتی حسن یزدانی حساس بودند و من هم هم دوست داشتم حسن رقابت را برنده شود، حس عجیب و غریبی داشتم، وقتی یزدانی پیش افتاد خوشحال بودم چون این برد ملت ایران را شاد کرد. عامل می گوید؛ با شادی مردم شادیم و با غم مردم اندوهبار می شویم، از سال 63 و درست زمانی که 29 ساله بودم تا امروز گزارشگری می کنم، از 12 سالگی کشتی می گرفتم، در مسابقات کشتی جوانان مقام آوردم اما دستم اجازه نداد به این ورزش ادامه بدهم. این گزارشگر رویای دنیای بدون جنگ و زندگی انسان ها با عشق، صلح و آرامش را دارد و ادامه می دهد؛ من همیشه با باخت ورزشکاران در مسابقات مهم غمگین می شوم و پیروزی آنها من را شاد می کند. عامل گفت: در مسابقات جهانی نروژ 7 کشتی گیر ایران مدال طلا شکار کردند و خوشبختانه گزارش رقابت آنها را من انجام دادم، شادی بی حد و حصری از برد آنها داشتم، البته باخت های المپیک هم من را ناراحت کرد. گزارشگر محبوب کشتی ادامه داد؛ از باخت حسن یزدانی مقابل تیلور در المپیک توکیو و آسیب دیدگی پای رضا یزدانی در المپیک لندن که از حریف اوکراینی جلو بود و نتوانست ادامه دهد، واقعا غمگین شدم. عامل افزود: زمانی که حسن یزدانی در المپیک مقابل تیلور باخت، از این شکست ناراحت شدم اما چون با مردم زندگی می کنم، زندگی ساده ای دارم و حس کردم مردم چقدر از این باخت ناراحت شده اند، بیشتر غمگین شدم. این گزارشگر در خاتمه گفت: پیروزی هایی که ورزشکاران هر کشوری در میدان های جهانی کسب می کنند یک ملت را شاد و غرور ملی را بالا می برد، از نظر روانشناسی هم این مسئله ثابت شده است که افتخارآفرینی یک ورزشکار نشاط اجتماعی را به دنبال دارد. انتهای پیام /