ماموریت سال 2026 چین در قطب جنوب ماه
چانگ ای 7 متشکل از یک مدارگرد، کاوشگر، مریخ‌نورد و یک آشکارساز کوچک پرنده خواهد بود که می‌تواند به درون دهانه‌های سایه‌دار حرکت کند تا شواهدی از یخ آب را بیابد.
چین در حال کار کردن روی ماه‌نورد جدیدی است که کاوش در قطب جنوب ماه را در حدود سال 2026 آغاز خواهد کرد.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، ماموریت «چانگ ای 7«(Chang'e 7)، بخشی از مرحله جدید اکتشاف ماه چین است که اخیرا گفته شده قرار است قطب جنوب ماه و سمت دور ماه را هدف قرار دهد. چانگ ای 7 متشکل از یک مدارگرد، کاوشگر، مریخ‌نورد و یک آشکارساز کوچک پرنده خواهد بود که می‌تواند به درون دهانه‌های سایه‌دار حرکت کند تا شواهدی از یخ آب را بیابد. همچنین، این ماموریت توسط یک ماهواره ارتباطی جدید پشتیبانی خواهد شد.
ماه‌نورد این ماموریت، براساس ماه‌نوردهای 140 کیلوگرمی «یوتو»(Yutu) و «یوتو2»(Yutu 2) ماموریت‌های فرود روی ماه موسوم به «چانگ ای 3» و «چانگ ای 4» ساخته خواهد شد که به ترتیب در سال‌های 2013 و 2019 روی سطح ماه نشستند. با وجود این، تفاوت‌هایی میان آنها و این ماه‌نورد جدید وجود خواهد داشت.
ربات یوتو2«تانگ یوهوا»(Tang Yuhua)، پژوهشگر «مرکز اکتشافات ماه و مهندسی فضایی»(LESEC) چین و از طراحان چانگ ای 7 گفت: ماه‌نورد چانگ ای 7، کمی بزرگتر از چانگ ای 4 است. این ماه‌نورد برای حمل تجهیزات گوناگون طراحی شده است و تقریبا ساختار مشابهی دارد. همچنین، این ماه‌نورد مستقل‌تر خواهد بود.
وی افزود: این ماه‌نورد هوشمندتر است. ماه‌نورد اصلی، مداخله زمینی بیشتری داشت اما برنامه‌ریزی مسیر اکنون مستقل‌تر خواهد بود.
این ماه‌نورد، یک دوربین پانوراما و یک رادار نفوذ به زمین مانند یوتو2 خواهد داشت اما به جای طیف‌سنج مرئی و فروسرخ و سیستم تجزیه و تحلیل یوتو2، دارای مغناطیس‌سنج و طیف‌سنج رامان خواهد بود. ماه‌نورد چانگ ای 7، یک ماه‌نورد کوچکتر را نیز برای امارات متحده عربی حمل خواهد کرد.
پیش از چانگ ای 7، چین تلاش خواهد کرد تا با ماموریت چانگ ای 6 در اواخر سال 2024، نمونه‌هایی را از سمت دور ماه جمع‌آوری کند. این فضاپیما در اصل پشتیبان ماموریت چانگ ای 5 بود که نمونه‌هایی را از سمت نزدیک ماه جمع‌آوری کرد و به زمین رساند.
چانگ ای 8 نیز برای پرتاب در سال 2028 برنامه‌ریزی شده و قرار است که فناوری‌هایی را برای چاپ سه‌بعدی و استفاده از منابع محلی آزمایش کند. این ماموریت، زمینه را برای تحقق پروژه‌ای به نام «ایستگاه تحقیقاتی بین‌المللی قمری»(ILRS) در دهه 2030 فراهم خواهد کرد.
ایستگاه تحقیقاتی بین‌المللی قمری در ابتدا رباتیک خواهد بود اما برنامه‌ریزی شده که بتواند از حدود سال 2035 میزبان فضانوردان برای اقامت بلندمدت باشد. چین و روسیه به دنبال شرکایی برای پیوستن به این تلاش هستند.
تماشاخانهانتقال آب از خلیج فارس؛ تامین آب از یک منبع پایدار یا تامین منابع و مخارج از طریق آب؟ (فیلم)
ببینید | نابودی جنگل در برزیل / تصویری باور نکردنی
فیلم های دیگر docReady(function () { if (window.innerWidth کانال عصر ایران در تلگرام
