محمود دولت‌آبادی از شهیدانِ شهر می‌گوید / جلایی‌پور: ایران نه دستاورد دارد نه استقلال!
ابتکار هنری نماینده ولی فقیه در استان اردبیل برای بزرگداشت حکیم نظامی‌گنجوی و برگزاری هنرواره خوشنویسی "ایران دل"، مسئولان کشوری را به شهر اردبیل کشاند.
سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. 7:30 هر روز با بسته ویژه خبری - تحلیلی مشرق همراه باشید.
***
فوران سیاه‌نمایی در اردوگاه چپ
جلایی‌پور: ایران نه دستاورد دارد نه استقلال!
حمیدرضا جلایی‌پور، از استادان اصلاح‌طلب به تازگی طی یادداشتی که سایت صبح ما آنرا منتشر کرد به انتقاد از استقلال فعلی کشورمان پرداخته و نوشته است: هسته قدرت در جمهوری اسلامی در چهل سال گذشته دستاورد قابل دفاعی در زمینه «توسعه پایدار، همه‌جانبه، عادلانه و کم‌فساد» نداشته است، اما حاکمان جمهوری اسلامی به شدت معتقدند که از «استقلال کشور» دفاع کرده‌اند. متاسفانه سه دلیل زیر نشان می‌دهد که فرایند استقلال‌طلبی ایران نامتوازن و با مخاطره روبرو است!
3 دلیل جلایی‌پور نیز اشاراتی هستند به تحریم‌های آمریکا، رفتارهای روسیه در قبال برجام و شفاف نبودن جنبه‌های توافق راهبردی با کشور چین!
از باب مثال اینکه جلایی‌پور در دلیل یکم خود پیرامون استقلال نداشتن کشورمان می نویسد:
"استقلال‌طلبی ایران طبق سند بالادستی چشم‌انداز بیست‌ساله، مفهومی «یک بعدی» و تقلیل‌یافته به آمریکاستیزی نبوده است. یعنی قرار بود کشور ایران مستقل باشد و قدرت‌های جهانی مثل آمریکا در سرنوشت کشور دخالت نکنند ولی در عین حال مسیر توسعه و رشد اقتصادی کشور مختل نشود و ایران در یک بازه بیست‌ساله و در 1404 قدرت برتر اقتصادی منطقه باشد. متاسفانه با گذشت نزدیک به بیست‌سال این هدف هنوز تامین نشده است. حتی ایران در ده سال گذشته با رکود روبرو شده و فقیرتر شده است، تاجائیکه بین سی تا شصت درصد مردم کشور با نوعی فقر روبرو هستند و در مقابل کشور کوچکی مثل امارات در همسایگی ما به یک قدرت اقتصادی تبدیل شده است. و رئیس کشور امارات در بحران حمله پوتین به اکراین و در بحران انرژی کشورهای غربی جواب تلفن رئیس جمهور آمریکا را هم نمی‌دهد."[1]
*اظهارات جلایی‌پور بر دو بخش بیدستاوردی کشور در زمینه پیشرفت و نامتوازن بودن استقلال‌طلبی ایران یا به عبارت سلیس‌تر "نداشتن استقلال" استوار است.
ما قضاوت درباره بیدستاوردی ایران در عرصه "پیشرفت" را بر عهده مخاطبان محترم وامی‌گذاریم. چه اینکه به گواه سند و عقلانیت کسی که پیشرفت‌های شگرف ایران در عرصه‌های مختلف اقتصادی، امنیتی، اجتماعی، قضایی و... را طی 43 سال گذشته نبیند، عملا فردی است که خود را به خواب زده و هرگز نمی‌توان او را بیدار کرد!
(ما در شمارگان مختلف وبلاگ مشرق اشاره‌های مبسوطی به پیشرفت‌های کشور ایران خاصه در بحث اقتصاد داشته‌ایم)
و اما "استقلال"
آقایی جلایی‌پور در این وادی عملا دچار "خلط معنی" شده‌اند و مثلا مقوله دشمنی آمریکا با ایران یا اعتراض اصلاح‌طلبان به توافق راهبردی با چین را به مثابه نبود توازن در استقلال ایران فرض کرده‌اند.
اینکه ایشان چطور توانسته‌اند چنین قیاس مع‌الفارقی داشته باشند به شدت محل بحث و تأمل است.
کدام حکومت راستین در تاریخ بوده است که با دشمنی مواجه نباشد!؟
از طرف دیگر کدام حکومت مستقل در تاریخ بوده است که برخی رجالش مرتکب فساد نشده باشند و یا دشمنی‌ها در او بی‌تأثیر بوده باشد!؟
چرا آقای جلایی‌پور در جریان فساد مالی امیر سپاه امام مجتبی (ع) قرار ندارد و چرا نمی‌داند که حکومت امیرالمؤمنین به شدت درگیر جنگ و یا کید و مکر معاویه بود!؟
از حکومت‌های راستین بگذریم. آقای جلایی‌پور گویا حتی نمی‌داند که بواسطه جنگ در اوکراین قیمت سوخت در آمریکا هم به شدت گران شده است!
آقای جلایی‌پور باید بداند که کار دشمن، دشمنی است. و کشور پیشرفته و مستقل آنست که در مقابل کید و بد سگالی دشمن اما استقلال خویش را نفروشد و روز به روز از اثر دشمنی کم کند.
همانطور که در ایران اسلامی می‌بینیم آمریکا علیرغم 43 سال دشمنی با مردم در اعلی‌درجه اما نتوانسته خواسته‌های خود را به مردم تحمیل کند و اثر تحریم‌هایش نیز روز به روز کمتر می‌شود.
بله! ما مشکل گرانی داریم اما وظیفه امثال آقای جلایی‌پور اینست که به جای خلط معانی به مردم توضیح بدهند که چند درصد از این گرانی مولود سوء مدیریت، "رأی بد" و نبود نظارت است و چند درصد از آن مرتبط با تحریم‌ها!؟
اینکه جلایی‌پور یک قرارداد خارجی ایران و یا رفتار یک کشور غیر در قبال برجام را خروج ایران اسلامی از استقلال می‌داند نیز سند خروج از عقلانیت است که همچون داغ بر تارک روشنفکری چپ ایرانی حک خواهد شد.
پیش از این، محسن رنانی، از دیگر استادان اصلاح‌طلب نیز در اظهاراتی گفته بود: اگر برای ابد فعالیت اتمی را متوقف کنیم، به نفع ماست. 10 سال دیگر انرژی اتمی از رده خارج است! [2]
***
ابتکار دلبرانه یک امام جمعه
آیین بزرگداشت حکیم نظامی گنجوی و تجلیل از برگزیدگان هنرواره ملی خوشنویسی "ایران دل" روز شنبه گذشته در شهر اردبیل برگزار شد.
هنرواره خوشنویسی "ایران دل" سال گذشته با پیشنهاد آیت‌الله سیدحسن عاملی، نماینده ولی‌فقیه در استان و امام‌جمعه اردبیل تدارک دیده شد و طبق آن هنرمندان ایرانی 3 بیت از اشعار نظامی گنجوی را خوشنویسی کردند.
به گزارش ایرنا، هنرمندان با خوشنویسی سه بیت: "همه عالم تن است و ایران دل / نیست گوینده زین قیاس خجل / چون که ایران دل زمین باشد / دل ز تن بِه بوَد یقین باشد / زان ولایت که مهتران دارند / بهترین جای، بهتران دارند" در این هنرواره شرکت کرده‌اند.
در آیین اشاره شده که با پیام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی همراه بود؛ دکتر حداد عادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی و محمدمهدی دادمان، رئیس حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی نیز حضور یافته و سخنرانی کردند.
حدادعادل در این مراسم از آیت‌الله عاملی به عنوان قافله‌سالاری که بینش عمیق و صحیح خود را با بزرگداشت نظامی گنجوی به ظهور رساند، قدردانی کرد. [3] [4]
*آنچه که در ادبیل اتفاق افتاد و قوتی تازه در جان هنر ایرانی و عرفانی "خوشنویسی" دمید، یقینا می‌تواند به مثابه یک الگو باشد. خاصه اینکه این هنرآوری و ابداع نیز از سوی نماینده ولی فقیه در استان آغاز شده است که این مسئله جای تحسین و خوشوقتی دارد.
لیاقت هنر اصیل و ناب ایرانی و اسلامی در وهله اول، حمایت شدن از سوی عالمان دین و ارکان حکومت اسلامی است.
***
آنها که حساب‌های کانادایی را شارژ می‌کنند مردم نیستند!
محمود دولت‌آبادی از شهیدانِ شهر می‌گوید
محمود دولت‌آبادی، رمان‌نویس و از نویسندگان شهیر کشورمان در بخشی از یک مصاحبه با سالنامه نوروزی شرق که با موضوع احوال و نظرات شخصی دولت‌آبادی انجام شده است، می‌گوید: شما نمی‌توانید بچه‌تان را بفرستید کانادا، ماهانه ده هزار دلار هم شارژش کنید و حسابش را هم بینبارید از ثروت این ملت و خودت را در موقعیت مردم جا بزنی.
او همچنین در بخشی دیگری از این مصاحبه تأکید می‌کند: من خودم را جزئی جدایی‌ناپذیر از این ملت می‌دانم. من همیشه جزئی از این ملت بوده‌ام. به جای همه این جوانان که کشته شدند در جنگ، در مسیرها، من مرده‌ام و زنده شده‌ام. این بوده و الآن هم هست. اصلا تغییر نکرده.
*آقای دولت‌آبادی از این زاویه بسی شایسته تحسین است.
بله! او مواضع خاص سیاسی و حتی بعضا اشتباهات سیاسی هم داشته است اما "اکنونِ دولت آبادی" را باید دریابید و از همین زاویه به او نگریست.
نگریستن به مردی که اگرچه عده‌ای در پی مصادره او به لطایف‌الحیل هستند اما آن مرد خاص از شهدای جنگ با احترام و تأیید حرف می‌زند و بی‌محابا می‌تازد به آنها که جلای‌وطن را تبلیغ می‌کنند یا به آن می‌نازند.
این دولت‌آبادی است که بی هیچ باکی از آنان که می‌خواهند دوره‌اش کنند تأکید دارد که این آدم‌های بورژوای کانادازیسته هرگز مردم نیستند.
این هم‌سنخی با مردم و ایران در نزد هرکس باشد پسندیده است و پسندیده‌تر هم می‌شود هنگامی که رسوا می‌کند ژست‌های معارضه‌آلودی که مردم را "لشکر قابلمه‌بدست‌ها" می‌نامند و هنرمند نمایانی که با تفاخر از حکومت و قهرمانانش ابراز بیزاری می‌کنند...
دولت‌آبادی پیش از این و در جریان شهادت حاج‌قاسم سلیمانی هم در یادداشتی نوشته بود:
***
1_ http://sobhema.news/?p=20803
2_ mshrgh.ir/1350648
3_ irna.ir/xjHMVv
4_ irna.ir/xjHMYL
