«مرد بازنده» این بار با «کت چرمی»
«کت چرمی» به مراتب از «مرد بازنده» جلوتر است. چه از منظر روایت داستان، چه غافلگیری‌ها، میزان پرداخت به شخصیت‌ها و حتی بازی بازیگرانش مخصوصاً جواد عزتی.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «مرد بازنده» این‌بار «کت چرمی» به تن می‌کند. این شاید جامع‌ترین گزاره‌ای است که می‌توان درباره «کت چرمی» گفت. حسین میرزا محمدی همان مدل روایتی را به تصویر کشید که سال گذشته محمدحسین مهدویان آن را به جشنواره آورده بود. کامران حجازی با تکرار بازی جواد عزتی در دو فیلم مشابه نشان داد که این ماجرا و این‌گونه از سینما برای اون دغدغه است.
در واقع می‌توان «کت‌چرمی» و مرد بازنده را دو قرائت از یک قصه دید. یکی قرائت نوآر پلیسی مهدویان و یکی قرائت حادثه ای امنیتی میرزا محمدی. پیش از هر چیزی آنچه قابل تحسین است، وجود یک تهیه‌کننده مؤلف به نام کامران حجازی است که کاملاً حرفه‌ای، کارگردان را در مسیری که می‌خواهد هدایت می‌کند به جای اینکه صرفاً قلکی باشد برای گروه تولید.
«کت چرمی» به مراتب از «مرد بازنده» جلوتر است. چه از منظر روایت داستان، چه غافلگیری‌ها، میزان پرداخت به شخصیت‌ها و حتی بازی بازیگرانش مخصوصاً جواد عزتی. جواد عزتی به نسبت «مرد بازنده»، بازی بهتری را در «کت چرمی» داشته. بازی‌ای باورپذیرتر و حرفه‌ای‌تر که نشان از هدایت درست بازیگر در مسیری است که نیاز فیلم است و بازیگر می‌تواند توانایی‌های خود را بیشتر به عرصه نمایش بگذارد.
مهدویان هم نشان داد با حضور در کسوت مشاور می‌تواند ثمر بهتری نسبت به کارگردانی داشته باشد. در واقع سواد ژانرشناسی مهدویان از سلیقه و هنر فردی او جلوتر است.
در کنار بیان روان و بی‌زائده قصه و همراهی با شخصیت داستان، فیلمنامه از نظم منسجمی برخوردار نیست. وقایع گاهی طولانی و گاهی به سرعت روایت می‌شوند که باعث می‌شود، مخاطب در برخی مواقع خسته شود و در برخی مواقع رشته داستان را گم کند.
قاب‌ها مکمل داستان‌اند و به خودی خود، منحصر به فرد به تصویر کشیده نشده‌اند.
موسیقی شاید قهرمان فیلم است. کاملاً هدفمند و به جا ابراز وجود می‌کند. تک‌تک اجزای کار با موسیقی طراحی شده‌اند و زبان دوم فیلم، موسیقی و صداگذاری کار است.
نگاهی به فیلم "کت چرمی"| فاصله از یک تریلر سیاه پلیسی و برجسته کردن سویه‌های اجتماعیداستان اما همان روایت قهرمان انفرادی است که همانند فیلم‌فارسی، روی غیرت و مسایل مربوط به زنان حرکت می‌کند. در حالی که می‌شد به چالش‌های دیگری هم در این بستر پرداخت، اما زیر بنای قصه با روایت‌های فیلم‌فارسی همسو است. حتی در جایی از فیلم، تصویر فیلم سینمایی لئون نیز در قاب به نمایش در می‌آید که مخاطب کامل شیر فهم شود که منظور و جریان قصه از چه قرار است.
در کل فیلم «کت چرمی» قد و قامت یک فیلم موفق را دارد که می‌تواند با اصلاحاتی در تدوین با حداقل تغییر ریتم نمایش، تصویر موفق‌تری را از خود به نمایش درآورد.
احسان حجتی