مسکن اسیر سیاستزدگی دولتها / مردم خانه میخواهند نه قوطی کبریت!
نوع نگرش به مقوله مسکن در طول چهار دهه گذشته، برنامهریزیها و عملکردهای متفاوتی از دولتها به نمایش گذاشته که نقطه مشترک عملکرد همه آنها، سیاستزدگی بوده است، موضوعی که امید میرود سیاستگذاریهای دولت سیزدهم، گرفتار آن نشود.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از یزدرسا، مشکل تامین مسکن همواره برای قشر متوسط و ضعیف جامعه وجود داشته و خانوادهها در ادوار مختلف همواره با معضلی به نام مسکن دست به گریبان بودهاند اما در طول یک سال اخیر، این موضوع به شکل جدیتری در جامعه بروز و ظهور کرده و نه تنها متقاضیان خرید مسکن بلکه اجارهنشینهایی که زمانی از آنها به عنوان خوشنشینها یاد میشد، نیز به شدت با مشکلات این بخش دست به گریبانند.
عمر خانههای مهر به 30 سال نمیرسد
در دهه 80 مسکن مهر توانست جمعیت قابل توجهی را در سراسر کشور صاحبخانه کند اما کیفیت، عنصر فراموش شده این خانهها بود به نحوی که بسیاری از کارشناسان امر معتقدند این ساختمانها به هیچ وجه عمر مفید 30 ساله ساختمان را نخواهند داشت و ظرف 15 تا 20 سال کاملا کلنگی و غیرقابل سکونت خواهند شد.
طرح اقدام ملی مسکن که توسط دولت دوازدهم اجرا شد نیز طرح شکست خوردهای است زیرا قشر کم درآمدی که در این طرح ثبتنام کردند، با تورم موجود توان تامین وجوه درخواستی توسط پیمانکاران را ندارند و بسیاری از آنها در مرحلههای مختلف از خانهدار شدن انصراف میدهند.
اکنون دولت سیزدهم با طرح احداث 4 میلیون مسکن در طول چهار سال به میدان آمده و بنا دارد یک میلیون از این تعداد را در فرصت 6 ماهه باقیمانده از سال بسازد.
گرچه هنوز ساز و کار احداث این خانهها و نحوه مشارکت مردم مطرح نشده اما جنب و جوش در بسیاری از شهرها از جمله یزد برای اجرای این طرح آغاز شده و نشستهای مشورتی با گروههای مختلف صاحبنظر از اساتید دانشگاه تا انبوه سازان خبره و پرسابقه در حال برگزاری است.
*با آسیبشناسی مسکن مهر میتوان به الگوی مناسب مسکن سازی رسید
عده زیادی از صاحبنظران این طرح را مسکنی برای مقوله مسکن میدانند و معتقدند با آسیبشناسی طرحهای قبلی از جمله مسکن مهر، میتوان به الگوی مناسبی برای ساخت مسکن رسید.
زارعپور، عضو هیئت علمی دانشگاه یزد و یکی از انبوهسازان استان یزد در این زمینه به خبرنگار یزدرسا گفت: اگر به بحث ساخت و ساز مسکن به شکل درست و اصولی پرداخته شود، هم مشکل مسکن و هم مشکل اقتصاد حل خواهد شد اما متاسفانه در کشور ما ساخت و ساز را به عنوان یک صنعت قبول ندارند.
وی بیان کرد: اگر به ارزش و جایگاه مسکن به درستی پرداخته شود، هم ارزش مسکن مشخص میشود هم سازنده متعهد شناخته میشود و هم قیمتگذاری درست و اصولی انجام میشود.
زارعپور عنوان کرد: در چهار دهه گذشته، تصمیمهایی که دولتها در زمان خودشان گرفتند، بیشتر برای ارائه آمار چشمگیر در حوزه ساخت مسکن بوده و اگر این موضوع اکنون به درستی ساماندهی نشود، تبعات جدی دارد.
دولت زمین را تامین کند، قیمت مسکن 30 درصد کاهش مییابد
وی تاکید کرد: 30 درصد ارزش مسکن مربوط به قیمت زمین آن است بنابراین اگر دولت زمین را تامین کند، قیمت مسکن 30 درصد کاهش مییابد اما مهم این است که دولت متولی ساخت نشود زیرا در این صورت ناچار به برگزاری مناقصه است و در این شرایط باز هم نرخ مسکن وارد فاز رقابتی میشود.
زارعپور تصریح کرد: اگر دولت ساخت و ساز مسکن را به هر تعداد که باشد، به بخش خصوصی دارای تخصص و تجربه واگذار کند و اجازه دهد قیمتگذاری نیز توسط بخش خصوصی انجام شود، 50 درصد مشکلاتی که اکنون در حوزه مسکن وجود دارد، حل میشود.
عملکردها دولتها در حوزه مسکن در حد فاجعه
حسین نورمحمدزاده، عضو هیئت علمی دانشگاه یزد نیز در این زمینه اظهار داشت: اگر بخواهیم عملکرد مدیران در حوزه ساخت مسکن را ارزیابی کنیم، به جرأت این عملکرد را فاجعه میدانم اما در این زمینه فقط مدیران مقصر نیستند بلکه عوامل بسیاری در این زمینه دخیل هستند.
وی عنوان کرد: مسکن یک مقوله چند بعدی است اما در طول 42 سال گذشته به خودمان مجال ندادیم این مقوله را کامل ببینیم و هر دولتی که روی کار آمد، به جای نگرش درست به مقوله مسکن، در این زمینه دچار سیاست زدگی شد و نتیجه آن اتفاقاتی است که امروز میبینیم.
نورمحمدزاده که معتقد است امکان تامین یک میلیون مسکن در کشور در فرصت 6 ماهه باقیمانده از سال امکانپذیر نیست، بیان کرد: اگر دولت بخواهد به این مقوله ورود کند، کاملا مضموم است و اگر بخش خصوصی نیز قصد ورود به این امر را داشته باشد، باز هم با این سرعت امکانپذیر نیست.
اهتمام برای ساخت مسکن به معنای واقعی نه قوطی کبریت
وی تاکید کرد: در استان یزد باید مشخص شود که توان یزد برای ساخت مسکن در طول یک سال چقدر است و نکته مهم و قابل توجه، ساخت مسکن به معنای واقعی است نه ساخت قوطی کبریت.
عضو هیئت علمی دانشگاه یزد یادآور شد: دولت برای اینکه بتواند یک پروژه موفق را به اجرا درآورد، شایسته است که مسکن مهر را از منظرهای مختلف اقتصادی، کیفی، نوع معماری، فرهنگی و... آسیبشناسی و اشکالات آن را برطرف کند تا به یک الگوی موفق در ساخت مسکن برسد.
کارشناسان امر بر این باورند که قیمت تمام شده مسکن باید به نحوی باشد که با جیب مردم همخوانی داشته باشد؛ به این معنا که میزان پیش پرداختها در توان مردمی باشد که درآمد آنها برای دولت مشخص و شفاف است.
از سوی دیگر، ارزانتر کردن قیمت مسکن، نباید منجر به ساخت خانههای کوچک، بیکیفیت و به اصطلاح قوطی کبریتی شود.
راهکار در این زمینه، اجرای طرحهایی برای ارزان تمام شدن ساخت مسکن است که یکی از آنها در اختیار قرار دادن زمین رایگان توسط دولت است زیرا در این صورت بخش قابل توجهی از هزینه مسکن کم میشود.
تامین مصالح با کیفیت با قیمت مناسب، تامین نیروی کار ارزانتر و دهها راه حل دیگر، میتواند مسکن ارزانتری را در اختیار مردم قرار دهد.
این امید وجود دارد که با اجرای طرح احداث 4 میلیون مسکن در سراسر کشور طی چهار سال، وضعیت اجاره نشینهایی که از خانهدار شدن نا امید شدهاند نیز بهبود یابد.
انتهای پیام /