منتظر افزایش تولید این فلز با ارزش باشید

محدودیت‌های جدید کووید -19، مشکلات عرضه و چشم‌انداز تیره اقتصادی باعث نوسانات در بازار روی برای اکثریت سال 2022 شد. پس از بهبودی از کووید -19 در سال 2021، تولید جهانی روی با 1.2 درصد کاهش به 12.8 میلیون تن در سال 2022 رسید. تولید ترکیبی از پرو و استرالیا از 2.8 میلیون تن در سال 2021 به 2.7 میلیون تن در سال 2022 کاهش یافت، در حالی که کاهش در کانادا مشاهده شد؛ -12.4 درصد، روسیه (-4.9 درصد) و چین (-0.3 درصد). افزایش تولید از ایالات‌متحده، مکزیک و هند به جبران این کاهش کمک کرد، با افزایش کل تولید از 2.2 میلیون تن در سال 2021 به 2.3 میلیون تن در سال 2022. محدودیت‌های جدید کووید -19، به‌ویژه در چین، همراه با مشکلات عرضه و چشم‌انداز تیره اقتصادی باعث نوسانات در بازار روی برای بیشتر سال 2022 شد. صمت در این گزارش به تولید روی در جهان پرداخته و نگاهی به شرایط روز کشورهای جهان انداخته است.

«روی» جهان در یک نگاه

پرو، دومین تولیدکننده بزرگ روی در جهان پس از چین، در سال 2022، 1.5 میلیون تن روی تولید کرد که 4.8 درصد نسبت به سال 2021 کاهش داشت، به‌دلیل درگیری بین شرکت‌های معدنی و جوامع محلی که برخی عملیات‌های کلیدی این کشور از جمله Yauricocha را فلج کرده است؛ معادن کواجونه و آتاکوچا. علاوه بر محاصره جاده، حادثه رانش گل در معدن Yauricocha منجر به از دست رفتن 20 روز تولید کامل در 3 ماهه سوم شد. علاوه بر این، کاهش عیار در Cerro Lindo، در نتیجه توالی استخراج معدنی برنامه‌ریزی شده، همراه با توقف برنامه‌ریزی شده استخراج در معدن Iscaycruz، با نزدیک شدن به تعطیلی آن در سال 2024، تولید را بیشتر مختل کرد. در مقابل، کشورهایی از جمله مکزیک، ایالات‌متحده و هند به‌دلیل عیار و بازیابی بالاتر از معادنی مانند سان‌رافائل مکزیک، فرنیلو، جوانیسیپیو و سابیناس، معدن Red Dog ایالات‌متحده و Sindesar Khurd هند، عملکرد خوبی داشتند؛ راجپورا دریبا، زوار و کایاد. علاوه بر این، راه‌اندازی پروژه Camino Rojo مکزیک در آوریل 2022 به بهبود تولید کمک کرد.

افزایش 3.1 درصدی تولید پلاتین تا سال 2023

تولید جهانی پلاتین با کاهش 5.7 درصدی به 5.8 میلیون اونس (moz) در سال 2022، با تولید ترکیبی از افریقای‌جنوبی و ایالات‌متحده از 4.7 میلیون اونس در سال 2021 به 4.4 میلیون اونس در سال 2022 کاهش یافت. زیمبابوه و کانادا که تولید کل از 1295.9 کیلو اونس (koz) در سال 2021 به 1317.3 اونس در سال 2022 افزایش یافت. افریقای‌جنوبی بزرگ‌ترین تولیدکننده پلاتین در جهان است که 72.8 درصد از کل تولید را در سال 2022 به خود اختصاص داده است. این کشور در سال 2022، 4.3 میلیون کوز پلاتین تولید کرد که 7.7 درصد کاهش نسبت به سال قبل را نشان می‌دهد که بیشتر به‌دلیل مشکلات عملیاتی در معادنی مانند Impala Rustenburg اسAmandelbult، Kroondal، Rustenburg Complex، معدن Marikana و همچنین درجات پایین تر در Mogalakwena. علاوه بر این، بسته شدن معدن MMC Norilsk Nickel Nkomati که 34.3 کوز پلاتین در سال 2021 تولید کرد، به کاهش تولید کمک کرد. در همین حال، تولید ایالات‌متحده در سال 2021 به‌دلیل توقف‌های ایمنی در معدن East Boulder و تعلیق 7 هفته‌ای تولید در معدن Stillwater به‌دلیل سیل منطقه‌ای در مونتانا در اواسط ژوئن 2022، 16.4 درصد کاهش یافت. در مقابل، تولید روسیه با رشد 0.3 درصدی به 640 کوز در سال 2022 نسبتا ثابت باقی ماند. این بیشتر به‌دلیل تعلیق موقت عملیات معدن در معادن Oktyabrsky و Taimyrsky به‌دنبال سیل ناشی از جریان آب زیرزمینی بود. در همین حال، تولید زیمبابوه به 474.8 کوز در سال 2022 افزایش یافت که 2.1 درصد نسبت به سال 2021 افزایش داشت، که دلیل آن تکمیل پروژه رفع گلوگاه متمرکزکننده در معدن Unki آنگلو امریکن در 3ماهه چهارم 2021 بود.

با نگاهی به آینده، انتظار می‌رود تولید جهانی پلاتین در سال 2023 با 3.1 درصد افزایش به 6.1 میلی‌وزن بهبود یابد. در حالی که انتظار می‌رود افریقای‌جنوبی سهم عمده‌ای از این رشد داشته باشد، از سوی ایالات‌متحده نیز انتظار می‌رود که افزایش جزئی داشته باشد. در افریقای‌جنوبی، رشد بیشتر با افزایش انتظاری تولید از ایمپالا همراه با مجتمع Marikana و Rustenburg شرکت Sibanye Stillwater به‌دلیل بهبود عملیات در بحبوحه برنامه‌ریزی موثر شرکت در انرژی، زنجیره تامین و بازارهای کار پشتیبانی می‌شود. علاوه بر این، در مارس 2022، آنگلو امریکن یک یادداشت تفاهم (MoU) با EDF Renewables در افریقای‌جنوبی برای برآوردن نیازهای قدرت عملیاتی امضا کرد.

کاهش هزینههای سرمایهای معدنکاری

در سال 2023، انتظار می‌رود معدنچیان به سرمایه‌گذاری در مواد معدنی حیاتی و تلاش‌های کربن‌زدایی ادامه دهند. آخرین دستورالعمل درباره مخارج سرمایه‌ای برای سال مالی جاری، حاکی از افزایش 2 رقمی دیگر در مخارج سرمایه معدن در میان معدنچیان پیشرو است. پس از افزایش 19 درصدی در سال 2021، ابتدا انتظار می‌رفت که هزینه سرمایه‌ای 20 معدنچی پیشرو بیش از 20 درصد در سال 2022 افزایش یابد. اما به‌دلیل عواملی مانند تاخیر، نرخ ارز مطلوب و تعویق، این افزایش کمتر بود. 12.8 درصد در سال 2023، در بین 20 شرکت پیشرو تحت ردیابی، افزایش مشابه 11.6 درصد با مخارج سرمایه جمعی 71.6 میلیارد دلار انتظار می‌رود و معدنچیان همچنان سرمایه‌گذاری در مواد معدنی حیاتی و همچنین تلاش‌های کربن‌زدایی را در اولویت قرار می‌دهند. انتظار می‌رود بیشترین هزینه‌کننده، ریوتینتو باشد، که آخرین راهنمایی‌اش 8 میلیارد دلاری شامل سرمایه رشد حدود 2 میلیارد دلاری است که ممکن است بسته به هزینه‌های افزایش‌یافته در معدن سنگ آهن سیماندو متفاوت باشد. این افزایش 17.6 درصدی نسبت به سال 2022 (6.8 میلیارد دلار) با افزایش بیشتر در سال‌های 2024 و 2025 همراه و بین 9 تا 10 میلیارد دلار برنامه‌ریزی شده است.

مخارج سرمایه‌ای BHP در سال مالی گذشته (منتهی به ژوئن 2022) 6.1 میلیارد دلار بوده است و انتظار می‌رود این میزان در سال مالی 2023 به 7.6 میلیارد دلار و در سال 2024 به 9 میلیارد دلار افزایش یابد. حدود 860 میلیون دلار از سرمایه مالی 2023 به حساب سرمایه‌گذاری می‌رسد. پروژه Jansen Potash که قرار است تولید آن در اواخر سال 2026 آغاز شود، در حالی که شرکت انتظار دارد هزینه سرمایه‌ای برای کربن‌زدایی عملیاتی در مجموع حدود 4 میلیارد دلار تا سال مالی 2030 باشد. مخارج سرمایه‌ای آنگلو امریکن در سال 2022 به 5.7 میلیارد دلار در سال 2022 رسید که از راهنمای قبلی 6.1 میلیارد دلاری به 6.6 میلیارد دلار کاهش یافته است. این شامل هزینه 0.5 میلیارد دلاری برای معدن کود پلی هالیت Woodsmith و همچنین کارخانه نمک‌زدایی Collahuasi و راه‌اندازی معدن مس Quellaveco در پرو است که تولید تجاری آن در سپتامبر 2022 آغاز شد. راهنمایی برای سال 2023 بین 6.0 تا 6.5 میلیارد دلار است. 0.8 میلیارد دلار برای وودسمیت برنامه‌ریزی شده است. این شرکت همچنین به‌تازگی اعلام کرده است که در معدن Woodsmith هزینه‌های بالاتر و بازه زمانی طولانی‌تری نسبت به آنچه در ابتدا انتظار می‌رفت، با تولید در سال 2027 آغاز می‌شود.

در سال 2022، مخارج سرمایه‌ای واله با 8 درصد افزایش به 5.4 میلیارد دلار رسید و شرکت انتظار دارد در سال 2023، 6.0 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کند. پروژه‌های اصلی شامل کوره دوم Ona Puma و ساخت VBME، مشارکت سرمایه برای پروژه Morowali در اندونزی و Serra Sul 120 Mtpy است و پروژه‌های Capanem. پس از آن. شرکت انتظار دارد هزینه‌های سرمایه‌ای بین 6.0 تا 6.5 میلیارد دلار از سال 2024 تا 2027 داشته باشد. گلنکور همچنین انتظار دارد، هزینه مشابهی معادل 6.0 میلیارد دلار در سال 2023 داشته باشد که نسبت به 4.8 میلیارد دلار در سال 2022 افزایش یافته است. پس از آن انتظار می‌رود هزینه‌ها به‌طورجزئی به 5.7 میلیارد دلار در سال 2024 و 5.0 میلیارد دلار در سال 2025 کاهش یابد. در سال‌های آینده، سرمایه‌گذاری‌ها شامل نمک‌زدایی Collahuasi، Raglan است؛ راه‌اندازی فاز 2 در سال 2024 و راه‌اندازی Onaping Depth در سال 2025.

افزایش قابل‌توجهی در سرمایه در Freeport-McMoRan در سال 2022 رخ داد، جایی که هزینه از 2.1 میلیارد دلار در سال 2021 به 3.5 میلیارد دلار در سال 2022 افزایش یافت که 0.8 میلیارد دلار آن برای پروژه‌های ذوب اندونزی بود. انتظار می‌رود در سال 2023 افزایش 1.7 میلیارد دلاری بیشتر شود، زیرا هزینه‌های کلی به 5.2 میلیارد دلار افزایش می‌یابد که 1.8 میلیارد دلار آن برای پروژه‌های ذوب اندونزی موردنیاز است. انتظار می‌رود این رقم در سال 2024 به 3.6 میلیارد دلار کاهش یابد و پروژه‌های ذوب 0.6 میلیارد دلار به خود اختصاص دهند. در میان ماینرهای باقیمانده، MMC Norilsk Nickel در حال برنامه‌ریزی برای افزایش 10درصدی مخارج سرمایه‌ای به 4.7 میلیارد دلار است، در حالی که راهنمایی برای هزینه‌های نسبتا ثابت در Barrick Gold از 2.2 تا 2.6 میلیارد دلار پس از 2.4 میلیارد دلار در سال 2022 است و First Quantum انتظار دارد، 28 میلیارد دلار شود؛ درصد افزایش به 1.6 میلیارد دلار، به‌دلیل تسریع هزینه‌ها در پروژه کانسانشی و همچنین فشارهای تورمی.

سخن پایانی

انتظار می‌رود که تولید جهانی روی در سال 2023 بهبود یابد و 2.0 درصد نسبت به سال 2022 افزایش یابد. هند، چین، مکزیک و برزیل، در میان دیگران، به این گسترش کمک خواهند کرد. راه‌اندازی برنامه‌ریزی‌شده پروژه Buenavista Zinc مکزیک و پروژه Aripuana Zinc برزیل در سال 2023، با ظرفیت تولید سالانه 161.6 کیلوتن (kt)، از رشد تولید حمایت خواهد کرد. پروژه قبلی که اکثریت آن متعلق به گروه مکزیک است، مطالعات مهندسی خود را به پایان رسانده و در حال حاضر در حال ساخت است. این پروژه 413 میلیون دلار هزینه خواهد داشت و انتظار می‌رود پس از شروع، ظرفیت تولید روی این شرکت 2برابر شود. با نگاهی به آینده، در دوره پیش‌بینی (2023-2026)، انتظار می‌رود تولید جهانی روی با نرخ رشد مرکب سالانه (CAGR) 0.5 درصد نسبتا ثابت باقی بماند تا در سال 2026 به 13.1 میلیون تن برسد. رشد محدود بیشتر به‌دلیل کاهش است. تولید در چین و پس از آن قزاقستان، پرو و بولیوی است.