نتیجه نظرسنجی عصر ایران درباره بهترین شاعران متقدم ایران

در نظرسنجی عصر ایران درباره شعرای متقدم ایران، "حافظ" در صدر ایستاد. در این نظرسنجی پرسیده شده بود: "اشعار کدام یک از شعرای متقدم را بیشتر دوست دارید؟" از آنجا که امکان نداشت نام همه شاعران ایرانی را در این نظرسنجی بیاوریم، اسامی 5 قله رفیع شعر و ادب ایران (حافظ، سعدی، مولانا، خیام و فردوسی) را آوردیم و البته گزینه "شاعری دیگر" را نیز در انتها آوردیم تا علاقه مندان به دیگر شعرای ایرانی هم بتوانند در این نظرسنجی شرکت کنند. در این نظرسنجی 20 هزار و 466 نفر شرکت کردند که 29.83 درصد "حافظ" را برگزیدند؛ مولانا با 25.04 درصد در رتبه دوم قرار گرفت و سعدی نیز با 15.83 درصد در جایگاه سوم قرار گرفت. خیام و فردوسی نیز به ترتیب با 13.71 و 11.3 آرا در رده های بعدی قرار گرفتند. 4.29 درصد شرکت کنندگان نیز اعلام داشتند اشعار شاعری دیگر را بیشتر می پسندند. حافظ خواجه شمس‌الدین محمد شیرازی متخلص به «حافظ»، متولد 726 هجری قمری است و غزل را بیش از هر شاعری به نام او می شناسند. "گوته" دانشمند بزرگ و شاعر و سخنور مشهور آلمانی دیوان شرقی خود را به نام او و با کسب الهام از افکار وی تدوین کرد. دیوان اشعار او شامل غزلیات، چند قصیده، چند مثنوی، قطعات و رباعیات است. حافظ به سال 792 هجری قمری در شیراز درگذشت. آرامگاه او در حافظیه شیراز زیارتگاه صاحبنظران و عاشقان شعر و ادب پارسی است و دیوان او، کتابی برای تفال در فرهنگ عمومی ایران است. غزلی از حافظ: گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

مولانا مولانا جلال‌الدین محمد بلخی مشهور به مولوی شاعر بزرگ قرن هفتم هجری قمری است. وی در سال 604 هجری قمری در بلخ زاده شد. پدر وی بهاءالدین که از علما و صوفیان بزرگ زمان خود بود به سبب رنجشی که بین او و سلطان محمد خوارزمشاه پدید آمده بود از بلخ بیرون آمد و بعد از مدتی سیر و سیاحت به قونیه رفت.

مولانا بعد از فوت پدر تحت تعلیمات برهان‌الدین محقق ترمذی قرار گرفت. ملاقات وی با شمس تبریزی در سال 642 هجری قمری انقلابی در وی پدید آورد که موجب ترک مسند تدریس و فتوای وی شد و به مراقبت نفس و تذهیب باطن پرداخت.

وی در سال 672 هجری قمری در قونیه وفات یافت. از آثار او می‌توان به مثنوی، دیوان غزلیات یا کلیات شمس، رباعیات، مکتوبات، فیه مافیه و مجالس سبعه اشاره کرد. مولانا، چهره ای شناخته شده در جهان به شمار می رود. شعری از مولانا: ای عقل عقل عقل من ای جان جان جان من

سعدی مشرف الدین مصلح بن عبدالله شیرازی شاعر و نویسنده بزرگ قرن هفتم هجری قمری است.

تخلص او «سعدی» است که از نام اتابک مظفرالدین سعد پسر ابوبکر پسر سعد پسر زنگی گرفته شده است.

وی احتمالاً بین سالهای 600 تا 615 هجری قمری زاده شده است. در جوانی به مدرسه نظامیه بغداد رفت و به تحصیل ادب و تفسیر و فقه و کلام و حکمت پرداخت. سپس به شام و مراکش و حبشه و حجاز سفر کرد و پس از بازگشت به شیراز، به تألیف شاهکارهای خود دست یازید.

وی در سال 655 ه. ق سعدی‌نامه یا بوستان را به نظم درآورد و در سال بعد (656 ه. ق) گلستان را تألیف کرد. علاوه بر اینها قصاید، غزلیات، قطعات، ترجیع بند، رباعیات و مقالات و قصاید عربی نیز دارد که همه را در کلیات وی جمع کرده‌اند. وی بین سالهای 690 تا 694 هجری قمری در شیراز درگذشت و در همانجا به خاک سپرده شد. * غزلی از سعدی: که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی...

خیام حکیم ابوالفتح عمربن ابراهیم الخیامی مشهور به «خیام» فیلسوف و ریاضیدان و منجم و شاعر ایرانی در سال 439 هجری قمری در نیشابور زاده شد. وی در ترتیب رصد ملکشاهی و اصلاح تقویم جلالی همکاری داشت. وی اشعاری به زبان پارسی و تازی و کتابهایی نیز به هر دو زبان دارد. از آثار او در ریاضی و جبر و مقابله رساله فی شرح ما اشکل من مصادرات کتاب اقلیدس، رساله فی الاحتیال لمعرفه مقداری الذهب و الفضه فی جسم مرکب منهما، و لوازم الامکنه را می‌توان نام برد. وی به سال 526 هجری قمری درگذشت. رباعیات او شهرت جهانی دارد. خیام نیز از چهره های شناخته شده ایرانی در سطح جهان است.   * دو بیت از خیام: گر می نخوری طعنه مزن مستان را...

فردوسی حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی (زاده 329 ه. ق، 319 ه. خ - درگذشته پیش از 411 ه. ق، 397 ه. خ در توس خراسان)، سخن‌سرای نامی ایران و سراینده شاهنامه حماسه ملی ایرانیان. او را بزرگ‌ترین سراینده پارسی‌گو دانسته‌اند. نام و آوازه فردوسی در همه جای جهان شناخته و ستوده شده است. شاهنامه فردوسی به بسیاری از زبان‌های زنده جهان برگردانده شده است. در ایران روز 25 اردیبهشت به نام روز بزرگداشت فردوسی نامگذاری شده است. * ابیاتی از فردوسی: مدارا خِرد را برادر بوَد

منبع شرح حال شعرا: گنجور

ببینید | گیج شدن لاکپشت‌های تازه بدنیا با دیدن نور شهر / نور شهرها چه بلایی سر برخی حیوانات می‌آورد؟

ببینید | یک اقدام عجیب میان دو کشور / قرض دادن قلب امپراطور برزیل که در پرتغال نگهداری می‌شود به کشور برزیل پس از دو قرن