نفت و موشک؛ الگوی مطلوب کدام است؟

به گزارش مشرق، امیرابراهیم رسولی در یادداشتی نوشت: "قوی شدن" که مقام معظم رهبری در خطبه های نماز جمعه به آن اشاره فرمودند، به چه معناست و چگونه می توان کشور را قوی کرد؟ اگر بخواهیم بخشی از سخنان ایشان در همین خطبه های تاریخی نماز جمعه را بعنوان راهنما و برنامه راه به عاریت بگیریم، می توان به نتایج بزرگی دست یافت.

ایران اسلامی از سال 57 و مشخصا از سال 59 که مورد تجاوز ارتش بعث صدام با حمایت پیدا و پنهان قدرتهای بزرگ اروپایی و امریکا قرار گرفت و مقام معظم رهبری هم در همین خطبه ها به کارنامه آلمان، فرانسه و انگلیس در کمک به ارتش بعث صدام پرداختند، این نکته را به همگان یادآور کردند که درست است از ان سالها مورد تحریم تسلیحاتی قرار گرفتیم و امیدی به تامین قطعات لجستیکی و نظامی نداشتیم، اما همین تحریم باعث شد تا در حوزه تسلیحات از جمله صنعت موشک به جایی برسیم که حدود 40 سال پس از اعمال آن تحریم ها، با دهها موشک پایگاه امریکایی عین الاسد در عراق را در هم بکوبیم.

قدرت موشکی که در سایه تحریم تسلیحاتی ایران بدست آمده است، می تواند الگو و سرمشقی برای سایر حوزه ها از جمله اقتصاد باشد.

ایران کشوری است که طی دهه های متمادی وابستگی 50 تا 80 درصدی به درآمد نفتی داشته است. یعنی بودجه جاری کشور مستقیما از محل فروش نفت تامین شده است. خام فروشی نفت یکی از مواردی است که رهبر معظم انقلاب بارها بر قطع ان تاکید داشته اند و فرموده اند نباید از درامد نفت برای تامین هزینه های جاری کشور استفاده کرد.

حتی همین موضوع یعنی قطع تدریجی وابستگی بودجه کشور به نفت در برنامه های پنجساله توسعه کشور و با متکی استناد به برنامه چشم انداز بیست ساله توسعه کشور هم دیده شده است به نحویکه پس از 20 سال یعنی تا پایان سال 1404 باید وابستگی بودجه کشور به درامد نفتی قطع شود.

در افق 1404 و طبق سند چشم انداز بیست ساله، ایران کشوری است توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه، با هویت اسلامی و انقلابی، الهام بخش در جهان اسلام و با تعامل سازنده و موثر در روابط بین الملل.

بررسی کارنامه کشور طی 15 سالی که از تدوین سند چشم انداز می گذرد، نشان می دهد در هر حوزه ایی که چشم امید به بیرون کشور مخصوصا غربیها را نداشته اییم، عملکردمان بسیار موفق بوده است. در حوزه صنعت فضایی و تسلیحاتی و مخصوصا صنعت موشکی یکی از کشورهای طراز اول در سطح جهان بحساب می‌آییم.

اما در حوزه اقتصاد غالبا چنین موفقیتی دیده نمی شود. اعتیاد دولتها به درآمد اسان و بی دردسر نفت باعث شده 15 سال از اجرای سند چشم انداز بگذرد اما همچنان در کاهش وابستگی بودجه به درامد نفتی درجا بزنیم.

برای همین است وقتی تحریم نفتی از راه می رسد، دولتی که تمام امیدش به همین درامد بود به ناگهان با بحران مواجه می شود. تصور کنید اگر در صنعت موشکی و فضایی و تسلیحاتی هم چنین ضعف بزرگی را رفع نکرده بودیم، اکنون حال و روز امنیت کشورمان در چه مرحله ایی بود.

با این حال تحریم نفت اگر چه بسیار ظالمانه است اما می تواند طلیعه استقلال بودجه کشور از درامد نفت هم باشد. اکنون فرصتی پیش امده است با روی کار امدن مجلس و دولت با نگاهی نو، به صورتی برنامه ریزی کرد که حتی اگر تحریم نفتی هم رفع شد، دیگر اثر درامد نفت در تامین بودجه جاری کشور دیده نشود.

کافی است الگوی استقامت و تلاش برای خودکفایی موشکی، فضایی و تسلیحاتی را سرمشق قرار بدهیم.