نفت و موشک؛ الگوی مطلوب کدام است؟
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، امیرابراهیم رسولی در یادداشتی نوشت: "قوی شدن" که مقام معظم رهبری در خطبههای نماز جمعه به آن اشاره فرمودند، به چه معناست و چگونه میتوان کشور را قوی کرد؟
اگر بخواهیم بخشی از سخنان ایشان در همین خطبههای تاریخی نماز جمعه را بعنوان راهنما و برنامه راه به عاریت بگیریم، میتوان به نتایج بزرگی دست یافت.
ایران اسلامی از سال 57 و مشخصا از سال 59 که مورد تجاوز ارتش بعث صدام با حمایت پیدا و پنهان قدرتهای بزرگ اروپایی و امریکا قرار گرفت و مقام معظم رهبری هم در همین خطبهها به کارنامه آلمان، فرانسه و انگلیس در کمک به ارتش بعث صدام پرداختند، این نکته را به همگان یادآور کردند که درست است از ان سالها مورد تحریم تسلیحاتی قرار گرفتیم و امیدی به تامین قطعات لجستیکی و نظامی نداشتیم، اما همین تحریم باعث شد تا در حوزه تسلیحات از جمله صنعت موشک به جایی برسیم که حدود 40 سال پس از اعمال آن تحریم ها، با دهها موشک پایگاه امریکایی عین الاسد در عراق را در هم بکوبیم.
قدرت موشکی که در سایه تحریم تسلیحاتی ایران بدست آمده است، میتواند الگو و سرمشقی برای سایر حوزهها از جمله اقتصاد باشد.
ایران کشوری است که طی دهههای متمادی وابستگی 50 تا 80 درصدی به درآمد نفتی داشته است. یعنی بودجه جاری کشور مستقیما از محل فروش نفت تامین شده است. خام فروشی نفت یکی از مواردی است که رهبر معظم انقلاب بارها بر قطع ان تاکید داشته اند و فرموده اند نباید از درامد نفت برای تامین هزینههای جاری کشور استفاده کرد. حتی همین موضوع یعنی قطع تدریجی وابستگی بودجه کشور به نفت در برنامههای پنجساله توسعه کشور و با متکی استناد به برنامه چشم انداز بیست ساله توسعه کشور هم دیده شده است به نحویکه پس از 20 سال یعنی تا پایان سال 1404 باید وابستگی بودجه کشور به درامد نفتی قطع شود.
در افق 1404 و طبق سند چشم انداز بیست ساله، ایران کشوری است توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه، با هویت اسلامی و انقلابی، الهام بخش در جهان اسلام و با تعامل سازنده و موثر در روابط بین الملل.
بررسی کارنامه کشور طی 15 سالی که از تدوین سند چشم انداز میگذرد، نشان میدهد در هر حوزه ایی که چشم امید به بیرون کشور مخصوصا غربیها را نداشته اییم، عملکردمان بسیار موفق بوده است. در حوزه صنعت فضایی و تسلیحاتی و مخصوصا صنعت موشکی یکی از کشورهای طراز اول در سطح جهان بحساب میآییم.
اما در حوزه اقتصاد غالبا چنین موفقیتی دیده نمیشود. اعتیاد دولتها به درآمد اسان و بی دردسر نفت باعث شده 15 سال از اجرای سند چشم انداز بگذرد، اما همچنان در کاهش وابستگی بودجه به درامد نفتی درجا بزنیم.
برای همین است وقتی تحریم نفتی از راه میرسد، دولتی که تمام امیدش به همین درامد بود به ناگهان با بحران مواجه میشود. تصور کنید اگر در صنعت موشکی و فضایی و تسلیحاتی هم چنین ضعف بزرگی را رفع نکرده بودیم، اکنون حال و روز امنیت کشورمان در چه مرحله ایی بود.
با این حال تحریم نفت اگر چه بسیار ظالمانه است، اما میتواند طلیعه استقلال بودجه کشور از درامد نفت هم باشد. اکنون فرصتی پیش امده است با روی کار امدن مجلس و دولت با نگاهی نو، به صورتی برنامه ریزی کرد که حتی اگر تحریم نفتی هم رفع شد، دیگر اثر درامد نفت در تامین بودجه جاری کشور دیده نشود.
کافی است الگوی استقامت و تلاش برای خودکفایی موشکی، فضایی و تسلیحاتی را سرمشق قرار بدهیم.