نقد کردن وعده صادق

به گزارش مشرق، هادی محمدی طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت:

عملیات «وعده صادق» اگرچه برای مجازات یک متجاوز و رژیم با سابقه طولانی در ارتکاب جنایت و قتل و اشغالگری انجام گرفت، ولی به دلیل ویژگی‌های این عملیات که بزرگ‌ترین عملیات نظامی موشکی و پهپادی در قبال رژیم مدعی قدرت و حامیان با جایگاه بین المللی انجام گرفت، دارای کارکردهایی در عرصه موازنه قدرت و تجلی اراده و دارا بودن قدرت پاسخ بود.

این عملیات در مقابل چشم جهانیان نوعی نمایش قدرت بود که ساعت‌ها بسیاری از مردم و کشورها و دولت‌ها آن را مشاهده کردند. سیلی این عملیات و نمایش قدرت قبل از رژیم صهیونیستی به امریکا، انگلیس و فرانسه و ناتو اصابت کرد که فکر می‌کردند با تصدی و مقابله با اقدام ایران، یک سرافکندگی را نصیب ایران می‌کنند. پیروزی این عملیات و گستردگی نتایج آن به تدریج در لابه‌لای گزارش‌های محرمانه در رسانه‌ها منعکس شد، ولی این ارتقای جایگاه و قدرت، باید به عرصه‌های مختلف به آورده‌ای در مولفه‌های گوناگون کشور تبدیل شود.

امروز دو پرونده بزرگ در منازعات بین‌المللی باز شده و روز به روز و به دلایل مختلف، منحنی فزاینده‌ای را طی می‌کند و در حال گسترش و استمرار است. همین که وزیر دفاع آلمان به پارلمان کشورش می‌گوید باید برای جنگ آماده شد و غفلت سال‌های گذشته را جبران کرد یا سلسله اقدامات تسلیحاتی و مالی دو سال گذشته از سوی امریکا و کشورهای اروپایی که به جابه‌جایی و استقرار کلاهک‌های اتمی امریکایی در لهستان رسیده و پاسخ مسکو که آشکارا به واکنش هسته‌ای در پایتخت‌های اروپایی یا شهرهای امریکایی منجر شده، نشانه روشنی از یک بحران بزرگ بین‌المللی است و هیچ شاخصی نیز وجود ندارد که دلالت بر فروکش کردن آن داشته باشد.

همین پدیده بین امریکا و چین در پرونده تایوان، یک مسیر فزاینده از تنش را در سال‌های گذشته طی کرده و رویکردهای محتاطانه، ولی برنامه‌ریزی شده چینی‌ها، به اجرای هشدارهای نظامی و مانورهای نظامی گسترده رسیده و نگرانی چینی‌ها از گسترش آتش منازعه و جنگ در جنوب شرق آسیاست و نشانه آن هم در استقرار موشک‌های تهاجمی امریکا و غربی در فیلیپین و متحدان امریکایی در پیرامون چین است.

روسیه و چین در سطوحی متفاوت از دو منظر به ایران نیاز دارند. روس‌ها هم به برخی تسلیحات ایرانی و کارکردهای کارآمد در موازنه قدرت و تسلیحات نیاز دارند و به جهت یارگیری منطقه‌ای و بین‌المللی، به همراهی ایران برای یک نظام چندقطبی نیازمند هستند. در عناوینی خلاصه شده و در یک دیپلماسی محرمانه و خاموش، باید به نیازهای روسیه در حوزه کالاهای عمومی یا خاص و مسیرهای کریدوری در بازرگانی و تجارت و با چینی‌ها در مزیت‌های ژئوپلیتیکی به مسیرهای کریدوری «زمین‌پایه» و موضوعات دیگری که امتیاز ویژه آن در اختیار ایران است، پرداخت. بدیهی است که این دو قدرت بین‌المللی برای نقش ایران و مزیت‌های ویژه ایران، آمادگی دارند تا سطح پرامتیازی از روابط و تبادل امکانات و تجارت و بازرگانی و تکنولوژی را شکل دهند.