بهداشت نیوز نوشت: به شکل کلی، مغز انسان از شروع دهه ی سوم زندگی روزانه تعداد قابل توجهی از سلول های عصبی (نورون) خود را که بلااستفاده مانده است از دست می دهد.

انگل ها عاشق زباله هستند و غذا و یا هر چیز دیگری را از بین می برند و ممکن است که یک مهمان ناخوانده باشند.

انگل ها عاشق زباله هستند و غذا و یا هر چیز دیگری را از بین می برند و ممکن است که یک مهمان ناخوانده باشند.

کرم های جوان از دندان هایشان برای سوراخ کردن دیواره روده استفاده می کنند و از خون شما تغذیه می کنند.

این حقیقت که ما نمی‌دانیم چرا حساب صحیح است، شکافی بنیادی در دانش به شمار می‌رود. حساب مبنای ریاضیات عالی است که بخش جدایی‌ناپذیری از علم به شمار می‌رود.

زومیت نوشت: همه می‌دانند که 2 به علاوه‌ی 2 می‌شود 4؛ اما در کمال تعجب، دلیلش را نمی‌دانند. شاید تمام این محاسبات ریشه در درک ما از دنیای اطرافمان دارند.

امروزه کمتر کسی روی زمین از آبله، تب دنگی و طاعون سیاه می‌میرد. در عوض، بیماری‌های لوکس امروزی ناشی از مدل زندگی باعث می‌شوند بدن ما آرام‌آرام و در طول 50 تا 70 سال به آرامی از کار بیفتد؛ بیماری‌هایی مانند ناراحتی قلبی، سکته مغزی، سرطان، دیابت و... به بیان دیگر مشکلاتی که می‌توانند ناشی از فشارهای عصبی باشند یا به خاطر آن تشدید شوند.

مطالعات گذشته نشان داده است که پیری، الگوی بیان ژن پایدار در مغز را مختل می‌کند و ژن‌هایی را که التهاب و پاسخ ایمنی را تنظیم می‌کنند و همچنین ژن‌های مسئول سنتز پروتئین و کلاژن را خاموش می‌کند. التهاب و پاسخ ایمنی بر یکپارچگی غلاف میلین، لایه عایق اطراف اعصاب مسئول انتقال سیگنال‌ها در سراسر مغز تأثیر می‌گذارد.

در حالی که رابطه علت و معلولی بین غذا و خلق و خو نسبتا ساده به نظر می‌رسد اما یک ارتباط پیچیده بین مغز و روده وجود دارد.

در قرن هفدهم، اهل فن موجوداتی را می‌ساختند که نامشان «آوتومتا» یعنی موجود خودکار بود. مثلا یک اردک ساخته بودند که بال‌هایش را تکان می‌داد و کواک‌کواک می‌کرد. در ساعت‌های آن دوره هم خروس‌هایی کار گذاشته بودند که سر ساعت بیرون می‌آمد و قوقولی قوقو می‌کرد. یک عده از آدم‌ها وقتی با این پدیده‌ها مواجه می‌شدند، فکر می‌کردند این موجودات روح دارند و واقعا زنده‌اند... همین الان در کنیا افرادی...

برخی حقیقت ها به قدری حیرت انگیزند که در ابتدا سخت می شود آن ها را باور کرد، با اینکه به لحاظ علمی ثابت شده اند.

زومیت نوشت: مطالعه ناحیه‌ای از مغز خرموش‌ها که مسئول بازیگوشی و خندیدن این حیوانات است، می‌تواند به کسب دانش جدید درباره اختلالات خلقی در انسان منجر شود.

به عنوان یک مکانیسم مقابله و پاسخ انطباقی، بدن پروتئین های شوک سرمایی را تولید و آزاد می کند. این پروتئین ها به ما کمک می کنند تا با سرما کنار بیاییم و همچنین با تغییرات ناگهانی محیطی سازگار شویم. بدین ترتیب می توان گفت که اساسا برای زنده نگه داشتن ما کاربرد دارند.

کارشناسان برجسته هوش مصنوعی زنگ خطر را در مورد سرعت و عظمت پیشرفت‌های اخیر در زمینه این فناوری به صدا درآورده و چهار تهدید را برای جوامع انسانی برشمرده‌اند.

باوجود تحقیقات متعدد قدیم و جدید در مورد ضررهای جدی «اسپارتام» برای سلامتی انسان، چرا این ماده توانست اینقدر به مواد غذایی ما وارد شود تا اکنون در بیش از 6هزار ماده غذایی مورد استفاده قرار گیرد؟