نگاهداری: جامعه با شرف هرگز به سایر ادیان توهین نمی کند
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری فارس، بابک نگاهداری رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی - امروز دوشنبه (16مردادماه) در نشست تخصصی «جایگاه ادیان توحیدی در اندیشه اسلام و اسناد بین‌المللی» که در مرکز پژوهش‌های مجلس برگزار شد با بیان اینکه در دین اسلام هم زمانی که پیامبر اکرم (ص) مبعوث شدند، تمام ادیان قبل از خودشان را تأیید کردند، اظهار کرد: جوهره اسلام احترام به تمام ادیان است. قرآن‌سوزی یک پدیده سیاسی است و دست کفر و استکبار در این اقدام قابل مشاهده است اما راه‌حل این رفتار فرهنگی است. این رفتارها درصدد ایجاد یک جبهه هستند که یک طرف آن کفر و یک طرف دیگر ادیان الهی است. برای مقابله با این اقدام ابتدا باید وحدت را تقویت و تهدید را تبدیل به فرصت کنیم و برای وحدت هم باید بین ارزش‌های مشترک کار کنیم.
جامعه‌ای که دارای شرافت باشد هرگز به سایر ادیان توهین نمی‌کند
رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس بیان کرد: انسانیت و شرافت برای یک فرد ویژگی‌هایی به بار می‌آورد که یکی از آن‌ها محبت، احترام و خداپرستی است، بنابراین جامعه‌ای که دارای شرافت باشد هرگز به سایر ادیان توهین نمی‌کند. تمام اتفاقات اخیر ناشی از سقوط ارزش‌های انسانی است. بنابراین ادیان باید بر روی مشترکات تأکید و وحدت را بین ادیان زیاد و با رویکرد فرهنگی این رفتارها را خنثی کنند.
در بخش دیگری از این مراسم، میردامادی - نماینده سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی - با بیان اینکه هیچگونه سوءتفاهمی بین ادیان نیست و اگر هم بود آن را رفع کرده‌ایم، اظهار کرد: در خصوص مسائل بین‌المللی مسأله روش است، گفت‌وگوی بین ادیان همیشه مطرح شده و موضوعات مختلف مطرح و حل شده است.
وی ادامه داد: پیام مقام معظم رهبری درباره قرآن‌سوزی باید مورد توجه قرار گیرد، البته زیرساخت‌ها را باید داشته باشیم و باید به این‌ها پرداخته شود. عامل این کار باید به جهان اسلام تحویل داده شود. تمام قوانین گویای این است که آن‌ها می‌خواهند این رفتار را تکرار کنند اما اشد مجازات چیست؟، در این راستا باید یک دادگاه بین‌المللی داشته باشیم.
در بخش دیگری از این نشست، محمدتقی دشتی استاد دانشگاه و رئیس مرکز پژوهش‌های مبنا با اشاره به اینکه اصل جبران زیان معنوی یک اصل جهانی است و اگر کسی به حیثیت و حرمت او خدشه وارد کند باید عذرخواهی کند، بیان کرد: دینداری بخشی از شخصیت انسان بوده و نباید مورد اهانت قرار گیرد و اگر کسی این اقدام را انجام داد، باید عذرخواهی کند.
وی ادامه داد: دینداری یکی از گرایش‌های فطری انسان است. دینداری از عناصر هویتی انسان بوده و انسان بدون دین نمی‌تواند زندگی کند، از این رو بحث هویت و کرامت انسانی مطرح است و برای این هویت باید همه ارزش قائل باشند.
دشتی یادآور شد: طبق نظریه دینداری به مصابه حق مصونیت ملت‌ها باید در اسناد حقوق بشری یک بندی را وارد کرد که دینداری آزاد باشد و مصونیت هم ایجاد کنیم و سرمداران را موظف کنیم که همه برای دین ارزش قائل شوند.
قانعی رئیس ادراه کل دفتر توسعه و تحقیق وزارت امور خارجه در بخش دیگری از این نشست با بیان اینکه بحث توهین به مذاهب در اسناد حقوق بشر بین‌المللی به رسمیت شناخته نشده است، گفت: در تدوین بسیاری از اسناد بین‌المللی کشورهای اسلامی جز این موضوع نیستند.
وی با طرح این سؤال که آیا توهین به مذاهب مجازات ندارد؟، اظهار کرد: منشور سازمان ملل در ماده یک درخصوص بحث اهداف و اصول است و اشاره به فرق مذاهب، دین، ملیت و... دارد. از این رو توهین به قرآن کریم نقض منشور سازمان ملل است. در اسناد حقوق بشری برای مذهب حق قائل نیستند بلکه برای بشر حق قائل هستند. آزادی بیان با یک سری از محدودیت‌ها باید باشد و نباید در تضاد با نظم عمومی و امنیت باشد و توهین نباید در تضاد و اخلاق باشد زیرا نقض ماده قانونی حقوق بشر است. هرگونه تنفر نژادی و انسانی حتی اگر با تحریک و با تبعیض و خشونت همراه باشد باید توسط قانون منع شود، کنوانسیون منع تبعیض که در جوامع بین‌المللی است هرگونه تبعیض با نژاد و ملیت و مذهب را ممنوع کرده است.
وی ابراز کرد: عامل بعدی کنوانسیون 1993 وین است. در مقدمه این اعلامیه مطرح می‌شود که تکامل حقوق بشر به هم پیوسته و جهانشمول است. ماده پنج این اعلامیه تأکید می‌کند باید به همدیگر فارغ از نظام اجتماعی، اقتصادی و سیاسی احترام گذاشت، مذهب‌ها می‌تواند تفاوت داشته باشد اما باید به تفاوت‌های مذهبی و فرهنگی احترام بگذاریم. ما در اثبات اسناد بین‌المللی نیاز به ایجاد عدله و قانون نداریم اما چرا مورد تعرض یک اقدام نظام‌مند هستیم و این چندمین بار است که قرآن را آتش می‌زنند، ما نسبت به تمام ادیان نگران هستیم چون ما معتقدیم تمام ادیان باید مورد احترام باشند.
قانعی ادامه داد: در کمیته ویژه که در شواری حقوق بشر تأسیس شد وظیفه این کمیته این است که هر اقدامی که مبتنی بر هراس و توهین باشد باید از بین برود. در دین نظام بین‌الملل توهین به مذهب هیچ جا مورد تأیید نیست و وقتی دولتی اقدام به توهین و نقض نظام‌مند و هدفمند می‌کند چون در حوزه سلایق آن دولت بوده است مسئولیتش با همان دولت است و چون تحت نظارت آن دولت بوده است این عناصر جرم دیده می‌شود.
رئیس ادراه کل دفتر توسعه و تحقیق وزارت امور خارجه در پایان سخن از اقدامات و واکنش‌های خوب وزارت امور خارجه نسبت به این هتاکی گزارشی ارائه کرد.
در بخش دیگری از این نشست هاشمی رایزن فرهنگی ایران در سوئد که به صورت آنلاین در این مراسم شرکت کرد با بیان اینکه این اتفاق یک ضایعه بزرگ برای جامعه بشری است، گفت: این انفاق نه تنها برای مسلمانان، بلکه برای هر انسان فرهیخته و انسان دوستی ناراحت‌کننده است. قرآن‌سوزی نمادی از خشونت مدرن است. در قانون اساسی مدرن به آزادی بیان اشاره شده است و خودشان هم می‌دانند که این قانون درست نیست. بعد از این اتفاقات توجه به قرآن بیشتر شد و فروش قرآن به ویژه فروش آنلاین آن در جهان بیشتر شد. این رفتارها به خود این جوامعی که ادعای آزادی بیان دارند ضربه می‌زند. در اینجا از اصل آزادی بیان سوءاستفاده می‌شود و اینکه سیاست‌مداران سوئد تعلل داشتند هم قابل مشاهده است.
هاشمی ابراز کرد: اجتماعاتی که در شهرهای مختلف سوئد رخ داد یک اتفاق بی‌نظیر و فرصتی برای معرفی قرآن و وحدت مسلمان بود که باید این ارتباط و توجه به قرآن در عرصه فرهنگی و قرآنی را بیشتر مدنظر قرار بدهیم و در عرصه مردمی، اجتماعی، اقتصادی و... می‌توانیم از این امر بهره ببریم.
در بخش دیگری از این نشست، کشیش واریان سرکیس جانشین اسقف اعظم کلدانی تهران با اشاره به اینکه برای ما مهم است که با هم زیست مسالمت‌آمیز داشته باشیم، اظهار کرد: درد جامعه این است که احترام همدیگر را داشته باشیم. قرآن و تورات در قلب ما است و نباید بگذاریم این را از قلب ما در بیایید. محبت باید باشد تا بتوانیم زندگی کنیم. ما باید اتحادمان را تقویت کنیم. با حرف زدن هیچ سودی عاید ما نمی‌شود. باید نسبت به هم محبت داشته باشیم. با محبت است که می‌توان جلوی دسیسه را گرفت، در محبت کینه و خشمگینی نیست و انسان صبور و بردبار است.
جانشین اسقف اعظم کلدانی تهران در پایان گفت: توهین به ادیان یعنی توهین به یک جامعه است. درخواست ما دوست داشتن و احترام به همدیگر است، زیرا هتاکان بعد از اینکه دیدند ما دست در دست هم داریم هیچ‌کاری نمی‌توانند بکنند.
پایان پیام /