هویت دینی از دست‌رفته خانواده‌ها در روزهای کرونایی بازگشت / احیا نقش‌های گمشده پدر و مادر برای فرزندان
سید امیر عباس عبدالهی گفت: متاسفانه با توسعه جامعه، پدران و مادران نقش مثبت پدری و مادری خود را نمی توانستند برای فرزندان بازی کنند اما کرونا نظم نوین و تعریف جدیدی از خانواده را ایجاد و کارکردهای فراموش شده و از دست رفته خانواده را احیا کرد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ یک دکتری جامعه شناسی درباره تاثیر ویروس کرونا بر روابط خانوادگی در گفتگو با خبرنگار تیتریک، گفت: کرونا یک نوع نظم نانوشته ای را در زمینه کارکردهای خانواده ایجاد کرد و موجب تغییر و تحولاتی در زیر بنای خانواده ها شد، همچنین کارکردهای این مسئله را می توان از نظر اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و توسعه ای هم به وضوح مشاهده کرد.
سید امیرعباس عبدالهی با اشاره به اینکه کرونا تاثیری شگرف در کارکرد خانواده و جامعه داشت، افزود: پیش از اینکه وارد هزاره سوم یا عصر جدید شویم، خانواده ها تبدیل به خانواده های عصایی شده و به نوعی بی هویت و بدون انگیزه برای در کنار هم ماندن بودند اما با نگاهی به سیر کامل خانواده پیش از 1950 و اختراع صنعت سینما و تلویزیون، خانواده ها توپی و مدور بوده و با گرد هم آمدن برنامه هایی مانند حافظ خوانی، شاهنامه خوانی و کرسی های یلدایی داشتند. وی اظهار داشت: پس از صنعت تلویزیون، خانواده های نعل اسبی را شاهد بودیم به گونه ای یک پای ثابت خانواده تلویزیون بود و سایر افراد خانواده دور تا دور این صفحه جادو نشسته و برنامه هایی را نگاه می کردند اما از سال 2010 به بعد خانواده ها با آمدن تکنولوژی اندروید و توسعه صنعت مخابرات یا شبکه های اجتماعی مدل عصایی پیدا کردند. عبدالهی تصریح کرد: به دنبال شیوع ویروس کرونا، خانواده ها به وضعیت پیشین نعل اسبی و در برخی موارد توپی شکل بازگشتند، کووید 19 با محدود کردن فعالیت های اجتماعی و اقتصادی مردم را مجبور به یکجا نشینی کرد و اولین کارکرد آن این بود که فضاهای کالبدی خانواده را که طی چندین دهه از بین رفته بود، احیا شود. وی گفت: بسیاری از خانواده ها با شیوع کرونا خود را بازیابی و هویتشان را شناسایی کردند، همچنین کووید 19 هویت فرهنگی جدیدی را برای خانواده ها به ارمغان آورد به گونه ای که این هویت یابی موجب شد یکبار دیگر خانواده نقش خود را ایفا کرده و پدر نقش پدری خود را ایجاد کند. عبدالهی افزود: کارکردهایی که از نهاد خانواده خارج شده بود با آمدن کرونا به نهاد خانواده برگشت، در یک دوره ای تعلیم و تربیت در داخل فضای خانه دنبال می شد و پدر و مادر آموزش های لازم را به فرزندان می دادند اما با جایگزینی آموزش و پرورش بچه ها از خانواده جدا شدند و این روند در مدرسه ادامه پیدا کرد. وی اظهار داشت: به دنبال توسعه آموزش و پرورش نقش استادی از خانواده رخت بربست اما پس از کرونا دوباره این نقش به سمت خانواده ها سوق پیدا کرد و بسیاری از کارکردهای خانواده بازگشت، یکی از علائمی که ویروس کرونا کارکردهای خانواده را دستخوش تحول قرار داد این بود که خانواده ها مجددا سهم آموزشی خود را برای فرزندان پیدا کردند. عبدالهی تصریح کرد: خانواده ها پس از شیوع کرونا در کنار همدیگر قرار گرفتند و فضای تعاملی بین پدر و مادر و فرزندان ایجاد شد، مجددا فضای دینی و نیایش در بین خانواده ها شکل گرفت و خانواده ها هویت از دست رفته خود در فضای دینی را پیدا کردند، همچنین کرونا نقش های گمشده پدران و مادران برای تربیت فرزندان و نقش فرزندان دراستحکام بنیان خانواده را برای پدران و مادران بازگرداند. این دکتری جامعه شناسی در خاتمه گفت: متاسفانه با توسعه جامعه پدران و مادران نقش مثبت پدری و مادری خود را نمی توانستند برای فرزندان بازی کنند اما کرونا نظم نوین و تعریف جدیدی از خانواده را ایجاد و کارکردهای فراموش شده و از دست رفته خانواده را احیا کرد تا بار دیگر شکل و قوام خاص خود را پیدا کند.انتهای پیام /